Fundamentalna książka Stanisława Barańczaka, wybitnego poety i fenomenalnego tłumacza, składa się z trzech części. Pierwsza "Mały, lecz maksymalistyczny manifest translatologiczny", ma charakter bardziej ogólny i przedstawia wnioski teoretyczne z ponad dwudziestopięcioletnich doświadczeń Barańczaka - tłumacza poezji. Część druga zawiera szkice analityczne o poszczególnych przekładach z języków obcych na polski, zarówno innych tłumaczy jak i samego Barańczaka (w tym, naturalnie, o tłumaczeniu Szekspira) - oraz z polskiego na inne języki (tu zwłaszcza świetna opowieść o tym, jak Autor wraz z pewną młodą Kalifornijką tłumaczył na angielski "Głos w sprawie pornografii" Wisławy Szymborskiej). Szczególnie ciekawa, bo łącząca w atrakcyjny sposób teorię z praktyką może się okazać dla Czytelnika część trzecia, czyli "Mała antologia przekładów-problemów". Składa się ona z czterdziestu bardzo wyrafinowanych (i przez to niezwykle trudnych do przełożenia na nasz język) wierszy różnych autorów (tak różnych, jak chociażby święty Jan od Krzyża i John Lennon), z różnych epok i różnych języków, opatrzonych komentarzem wyjaśniającym na czym polegają trudności przekładu - i wreszcie - z wirtuozerskich tłumaczeń Barańczaka, dzięki któremu możemy przeczytać po raz pierwszy po polsku na przykład "Kruka" Edgara Allana Poe czy przejmujące do głębi "Requiem" Anny Achmatowej takie, jakimi są w oryginale - genialne.