Miarą wielkości Orwella jako intelektualisty jest fakt, że dla poznania jego myśli i postawy wobec świata znacznie użyteczniejsze są jego własne teksty niż cudze interpretacje i komentarze. Stwierdzenie to jest pozornym truizmem, który powinien odnosić się do wszystkich ludzi myślących i formułujących swe myśli na papierze, ale w dobie ideologii, mglistości myślowej i pretensjonalności stylistycznej dawny wymóg przylegania słów do rzeczy przestał być sprawą oczywistą. To, że wymóg ten został przez Orwella spełniony w sposób mistrzowski, jest prawdopodobnie głównym źródłem nieprzemijającej atrakcyjności i aktualności jego tekstów, mimo że od śmierci ich autora upłynęło trzydzieści pięć lat, a tematyka ich obraca się niekiedy - choć nie zawsze, helas!- wokół spraw należących już do historii. Jego proza jest nie tyle zbiorem interesujących poglądów i celnych sformułowań (choć zawiera ich bardzo wiele), ile raczej - i przede wszystkich - materiałem, którym odcisnęła się niezwykła i warta poznania osobowość. Z tego też względu antologia wydaje się lepszym sposobem przybliżenia sylwetki autora "Folwarku zwierzęcego" i "1984" czytelnikom tych książek, niż uczona monografa pióra jakiejś osoby trzeciej. Takiego zdania przynajmniej są wydawcy tego tomu.