Giordano Bruno, uznany za heretyka w ojczystych Włoszech i poszukiwany w krajach katolickiej Europy przez inkwizycję, przybywa do elżbietańskiej Anglii i jako protegowany króla Francji Henryka znajduje schronienie w ambasadzie francuskiej w Londynie. Tu zostaje zwerbowany jako szpieg przez sir Francisa Walsinghama, członka królewskiej Tajnej Rady, odpowiedzialnego za bezpieczeństwo kraju i samej władczyni. Gdy na dworze w tajemniczych okolicznościach ginie jedna z dam dworu królowej, Walsingham wzywa do pomocy Bruna. Wszystko wskazuje na to, że morderstwo dwórki stanowi zapowiedź zamachu na Elżbietę. Życie traci druga dama dworu. Zbiega się to z przepowiedniami głoszącymi koniec świata, a wielka koniunkcja planet, Jowisz i Saturna, zwiastuje tragiczne wydarzenia. Tymczasem w ambasadzie francuskiej zawiązuje się spisek, mający na celu obalenie Elżbiety i osadzenie na tronie uwięzionej Marii Stuart, królowej Szkocji. Wszyscy spiskowcy mają w tym swój cel. Bruno podejrzewa, że za zabójstwami na dworze stoi któryś ze spiskowców, musi więc rozwiązać tę zagadkę i dostarczyć Walsinghamowi dowody na istnienie spisku, aby można było aresztować zdrajców. Ktoś go jednak podejrzewa i zaczyna śledzić, a Marie, żona ambasadora, próbuje go uwieść, aby wyciągnąć od niego informacje. A wszystko wskazuje na to, że zamach na królową może nastąpić w zbliżające się święto Intronizacji.