Zebrane w tym tomie gawędy prezentują barwne dzieje przewodnictwa tatrzańskiego, od czasów jego skromnych początków na długo przed założeniem Towarzystwa Tatrzańskiego, po dzień dzisiejszy.

Dociekliwy czytelnik zauważy zapewne zbieżność daty ukazania się tej książki z obchodzoną w tym roku 110 już rocznicą utworzenia zorganizowanego przewodnictwa tatrzańskiego. Tego znaczącego zarówno w dziejach przewodnictwa, jak i turystyki, nie tylko zresztą górskiej, kroku dokonało Towarzystwo Tatrzańskie w roku 1875, w dwa lata od swego założenia. Miłośnikom Tatr nie jest też obce nazwisko Autora tej książki. Konstanty Stecki junior, syn znanego botanika, autora wielu naukowych prac o Tatrach, jest przewodnikiem tatrzańskim klasy I, długoletnim członkiem GOPR, współzałożycielem Sekcji Taternictwa Jaskiniowego w Zakopanem. Aktywny działacz Koła Przewodników Tatrzańskich w Zakopanem, Przewodniczący Rady Przewodnictwa Tatrzańskiego ZG PTTK, od lat szkoli i egzaminuje kandydatów na przewodników.

Konstanty Stecki jest też literatem pisującym głównie na tematy tatrzańskie i podhalańskie. W jego dorobku znajdują się m.in. powieści dla młodzieży: „Za Kopanem" (1957), „Dzieci klęski" (1958), „Śladami poszukiwaczy skarbów" (1963), „Zbójeckie dukaty" (1965), „Zbójnicki los" (1969), tomy opowiadań górskich „Tatry na co dzień" (1962, 1966), „Ludzie spod niebieskiego znaku" (1967), przystępnie napisany „Przewodnik literacki po Zakopanem" (1980). Barwne, o wartkiej akcji, zawierające bogaty i rzetelny materiał faktograficzny „Gawędy o przewodnikach tatrzańskich" wystawiają jak najlepszą ocenę talentowi literackiemu Autora.