Stracona przyszłość

Może na początek kilka zaskoczeń. Autor jest Polakiem, mieszkającym w Holandii, wykładającym europeistykę na Uniwersytecie Oksfordzkim oraz…od 2015 wchodzi w skład Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę. I to pierwsze zaskoczenie, bo mając tego rodzaju osoby w radzie wydawałoby się, że można być znacznie lepszym prezydentem. Na marginesie, z uczestnictwa w radzie w grudniu 2015 zrezygnował Piotr Buras na wyraz protestu przeciw zaprzysiężeniu sędziów Trybunału Konstytucyjnego.

Nie jestem w stanie sobie wyobrazić jakiejkolwiek dyskusji pomiędzy Janem Zielonką, a prezydentem. To zupełnie nie ta klasa. A jeszcze bardziej nie rozumiem, po co w takim razie istnienie takiej rady.

O czym pisze Zielonka? O kryzysie demokracji, o kryzysie polityki i polityków, o nieumiejętności polityków, o zmierzchu państw narodowych w świetle szybkich transnarodowych zmian, które wymusiła globalizacja. I oczywiście mógłby powtórzyć ten wyświechtany banał przypisywany Churchilowi “demokracja to fatalny system, ale niczego lepszego nie wymyślono”, ale on próbuje przekonać nas do tego, że demokracja po prostu wymaga zmian. Dostosowania do zmieniającego się świata. Do tego, że nie liczą się już tak bardzo państwa narodowe, granice tylko swego rodzaju sieci. Dla niego “sieci” to pewne formalne i nieformalne struktury, dzięki któremu świetnie funkcjonują pewne obszary – to społeczności – mniejsze lokalne i większe skupione wokół jakichś idei, organizacje pozarządowe, samorządy, a także organizacje międzynarodowe. Nie, państwa ze swoim scentralizowanym zarządzaniem oderwanym od potrzeb mieszkańców. Przy czym Zielonka nie opisuje jakiejś wyobrażonej, mitycznej cywilizacji, tylko bazuje na dotychczasowych doświadczeniach świata demokratycznego. Co więcej, nie jest jakimś zaślepionym optymistą, który stwierdza – to rozwiązanie wszystkich problemów. Pokazuje wady takich rozwiązań, możliwe patologie i nadużycia. Miałem wrażenie, że w konsekwencji swoich wywodów, autor zaproponuje powrót do jakiegoś rodzaju greckich polis – wspólnot obywateli zamieszkujących pewne terytoria. Wiele się nie pomyliłem.

[...] całość:
https://www.speculatio.pl/stracona-przyszlosc/

Może na początek kilka zaskoczeń. Autor jest Polakiem, mieszkającym w Holandii, wykładającym europeistykę na Uniwersytecie Oksfordzkim oraz…od 2015 wchodzi w skład Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę. I to pierwsze zaskoczenie, bo mając tego rodzaju osoby w radzie wydawałoby się, że można być znacznie lepszym prezydentem. Na marginesie, z...