Autor porusza w książce trzy zagadnienia dotyczące stosunków dyplomatycznych między Polską a Rzeszą Niemiecką za panowania cesarza Karola V: kwestię pruską, zagrożenie tureckie oraz ogólnie sprawę węgierską i stosunki wobec Moskwy. Przede wszystkim to dość konkretna praca. Autor nie skupia się na kwestiach technicznych rokowań dyplomatycznych i poselstw - kosztów, orszaku, drodze itp. tylko na czystej polityce. Obraz naszej dyplomacji nie jawi się tutaj niestety zbyt kolorowo. Autor wskazuje tutaj wiele błędów, które popełniła polska dyplomacja, brak jakiejś długofalowej myśli, problemy kadrowe, często też niestety pasywną postawę monarchów wobec Habsburgów.

Autor porusza w książce trzy zagadnienia dotyczące stosunków dyplomatycznych między Polską a Rzeszą Niemiecką za panowania cesarza Karola V: kwestię pruską, zagrożenie tureckie oraz ogólnie sprawę węgierską i stosunki wobec Moskwy. Przede wszystkim to dość konkretna praca. Autor nie skupia się na kwestiach technicznych rokowań dyplomatycznych i poselstw - kosztów, orszaku,...

Warta przeczytania, biorąc pod uwagę, że dyplomacja jakoś nie cieszy się popularnością. Ogólnie mamy do czynienia z ciekawie tematem, stąd też pewne odpowiedzi nasuwają się same. Pytanie zawsze się pojawi - dlaczego tak? Ale to norma. Jeśli kogoś nie przeraża czasami zawiłość tego wszystkiego to myślę, że warto tę pozycję przeczytać.

Warta przeczytania, biorąc pod uwagę, że dyplomacja jakoś nie cieszy się popularnością. Ogólnie mamy do czynienia z ciekawie tematem, stąd też pewne odpowiedzi nasuwają się same. Pytanie zawsze się pojawi - dlaczego tak? Ale to norma. Jeśli kogoś nie przeraża czasami zawiłość tego wszystkiego to myślę, że warto tę pozycję przeczytać.

Niezła pozycja nawet

Niezła pozycja nawet

Naukowe opracowanie na bardzo wąsko sprecyzowany temat. Bardzo ogranicza to liczbę potencjalnych czytelników - ja sam sięgnąłem po nią tylko dlatego, że dostałem ją na uczelni. Nie jest to lekka lektura i ktoś nie będący fanem epoki i/lub dyplomacji renesansu może zanudzić się na śmierć. Z drugiej strony, jest to opracowanie najwyższej klasy - z naukowym podejściem, dużą liczbą przypisów, bogatymi aneksami i opierającym się na tekstach źródłowych, dlatego jeżeli ktoś interesuje się właśnie powyższym zagadnieniem, znalazł prawdziwy skarb. Dla mniej zainteresowanych wystarczą zdania z podsumowania: ,,O tym, że Polska nie odgrywała większej roli w rozgrywkach dyplomatycznych toczących się na arenie europejskiej w pierwszej połowie XVI w., świadczy m.in. fakt, że ani Karol V, ani żaden inny władca europejski nie utrzymywał na dworze polskim stałego, lub choćby wieloletniego poselstwa, a przecież cesarz utrzymywał takie poselstwa m. in. na dworze francuskim i angielskim.[...] I choć w bilansie jego panowania przeważały porażki, nie sukcesy, to jego stosunkach dyplomatycznych i politycznych z Polską było inaczej. To Polska była petentem na jego dworze". Mam nadzieję, że nie psuje ono humoru zbyt mocno zakochanym w micie imperialnej I Rzeczypospolitej.

Naukowe opracowanie na bardzo wąsko sprecyzowany temat. Bardzo ogranicza to liczbę potencjalnych czytelników - ja sam sięgnąłem po nią tylko dlatego, że dostałem ją na uczelni. Nie jest to lekka lektura i ktoś nie będący fanem epoki i/lub dyplomacji renesansu może zanudzić się na śmierć. Z drugiej strony, jest to opracowanie najwyższej klasy - z naukowym podejściem, dużą...