Lech Dominik to artysta fotografik będący jednocześnie kustoszem i biegłym sądowym w dziedzinie sztuki. Spośród tysięcy negatywów - autorstwa nieżyjącego już gorzowskiego twórcy Waldemara Kućki - wybrał kilkadziesiąt najciekawszych i zebrał je w całość tworząc drugi już album z lat 60. i 70., po który warto sięgnąć. Nie jest nawet powiedziane, że musicie być z Gorzowa Wielkopolskiego lub okolic, aby docenić styl i oko Kućki.

Zawartość albumu stanowi typowa fotografia uliczna prezentująca Gorzów Wielkopolski. Znajdziemy w nim zarówno sceny z życia codziennego mieszkańców, jak i z niecodziennych uroczystych pochodów. Duża część albumu poświęcona jest Stilonowi oraz nowemu budownictwu, co pokazuje, w jaki sposób rozwijało się to miasto. Przeglądając poszczególne fotografie zauważymy, że Kućko był uważnym obserwatorem wrażliwym na zmiany i otoczenie. Nowe kontra stare a gdzieś pomiędzy tym wszystkim widoczne są podwórka, neony, stare kultowe szyldy, kolejki do sklepów czy dawniej obowiązująca moda.

Jeśli chodzi o moją opinię, to jedynym zastrzeżeniem jest wybór bardzo podobnych do siebie zdjęć, które przy dłuższym oglądaniu, mogą po prostu znudzić czytelnika. Wydaje mi się także, że część pierwsza była nieco lepsza niż druga.

Lech Dominik to artysta fotografik będący jednocześnie kustoszem i biegłym sądowym w dziedzinie sztuki. Spośród tysięcy negatywów - autorstwa nieżyjącego już gorzowskiego twórcy Waldemara Kućki - wybrał kilkadziesiąt najciekawszych i zebrał je w całość tworząc drugi już album z lat 60. i 70., po który warto sięgnąć. Nie jest nawet powiedziane, że musicie być z Gorzowa...

Archiwum Gorzowa. Nawet fotki ulicy W. są...

Archiwum Gorzowa. Nawet fotki ulicy W. są...