W którymś z wywiadów Pilch powiedział, że zdarza mu się oceniać książkę po pierwszym zdaniu. Nie chcę, żebyśmy dyskutowali, czy taka ocena ma sens, ale ponieważ sam mam swoje ulubione pierwsze zdanie, to zastanawiam się, jakie pierwsze zdania zrobiły na Was największe wrażenie i nie pozwalają o sobie zapomnieć. A jeśli nie pierwsze zdania, to może jakieś jedno zdanie z książki. Nie chodzi tu o zdanie, które ma być cytatem, aforyzmem, czy mądrością, ale takie, które urzeka swoim rytmem, stylem, czy siłą przekazu.

Moje ulubione pierwsze zdanie, pochodzi z książki Opowieść pielgrzyma. Autobiografia[bookLink]113396|Opowieść pielgrzyma. Autobiografia[/bookLink]

"Aż do dwudziestego szóstego roku życia był człowiekiem oddanym marnościom tego świata" - Proste zdanie, a jednocześnie bardzo mocne i pełne treści.

Moje ulubione zdanie z książki, to początek drugiego rozdziału Mistrz i Małgorzata[bookLink]135717|Mistrz i Małgorzata[/bookLink]

"W białym płaszczu z podbiciem koloru krwawnika posuwistym krokiem kawalerzysty wczesnym rankiem czternastego dnia wiosennego miesiąca nisan pod krytą kolumnadę łączącą oba skrzydła pałacu Heroda Wielkiego wyszedł procurator Judei Poncjusz Piłat" - Za każdym razem ulegam hipnotyzującemu rytmowi tego zdania.

W którymś z wywiadów Pilch powiedział, że zdarza mu się oceniać książkę po pierwszym zdaniu. Nie chcę, żebyśmy dyskutowali, czy taka ocena ma sens, ale ponieważ sam mam swoje ulubione pierwsze zdanie, to zastanawiam się, jakie pierwsze zdania zrobiły na Was największe wrażenie i nie pozwalają o sobie zapomnieć. A jeśli nie pierwsze zdania, to może jakieś jedno zdanie z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej