Wydawnictwo PAPIEROWY DIABEŁ przygotowało dla Czytelników 10 egzemplarzy "Efektu kobiety". Prosimy kliknąć w nasz FB-link i tam zgłosić chęć posiadania książki. Zapraszamy! :)

https://www.facebook.com/pages/Papierowy-Diabe%C5%82/145204925516007?ref=hl

Wydawnictwo PAPIEROWY DIABEŁ przygotowało dla Czytelników 10 egzemplarzy "Efektu kobiety". Prosimy kliknąć w nasz FB-link i tam zgłosić chęć posiadania książki. Zapraszamy! :)

https://www.facebook.com/pages/Papierowy-Diabe%C5%82/145204925516007?ref=hl

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Efekt kobiety[bookLink]226184|Efekt kobiety[/bookLink]  [authorPhoto]102132|Małgorzata Kalinowska[/authorPhoto] Małgorzata Kalinowska[authorLink]102132|Małgorzata Kalinowska[/authorLink]

„Efekt kobiety” Małgorzata Kalinowska
Autor recenzji: Aleksandra Świerczek

Jest to przepiękna opowieść o miłości i magii, rozgrywająca się w Warszawie, Wenecji, Paryżu i Berlinie, a także w malowniczej Grecji.
Debiutancka powieść Małgorzaty Kalinowskiej została po raz pierwszy wydana w listopadzie 2010 roku i niemalże od razu podbiła serca internautów. Bardzo szybko w sieci zaczęły pojawiać się opinie, których autorzy zostali oczarowani piórem polskiej pisarki i z wielką niecierpliwością oczekują na kolejną publikację tej utalentowanej twórczyni. Równie szybko zaczęłam natrafiać na nieco mniej optymistyczne teksty, które z kolei zarzucały p. Małgorzacie wyidealizowanie głównej bohaterki i nadmierne podkoloryzowanie fabuły. Zaintrygowana opisem znajdującym się na okładce „Efektu kobiety” postanowiłam wyrobić sobie własne zdanie na temat tej lektury i choć początkowo podchodziłam do niej bardzo ostrożnie, to z czasem zaczęłam coraz bardziej wczuwać się w sytuację bohaterki, odgrywającej w tej powieści pierwsze skrzypce.
W wielu kulturach zostało przyjęte za coś oczywistego, że kobieta została stworzona i wyłącznie po to, by sprawować opiekę nad domem i zaspokajać potrzeby męża. Za naturalny uważano fakt, iż płeć piękna podporządkowuje całe swoje życie rodzinie i nie może być przy tym nawet mowy o zaspokajaniu jej potrzeb. W dzisiejszych czasach doszło w tym względzie do wielu istotnych zmian, umożliwiających kobietom korzystanie z praw, które przecież od zawsze im przysługiwały. Niemniej w dalszym ciągu spotykamy na swojej drodze mężczyzn, którzy traktują nas - swoje „lepsze” połówki - przedmiotowo i czują się przy tym całkowicie usprawiedliwieni i bezkarni. Miłość w bardzo wielu przypadkach sprawia, że cierpliwie znosimy poniżające nas traktowanie i za każdym razem szukamy winy tylko i wyłącznie w sobie.
Bohaterka powieści cierpliwie znosiła zdrady męża i wszystkie inne zachowania, mające na celu uwydatnić lekceważący stosunek mężczyzny do kobiety. Mimo to prawie nigdy się nie skarżyła, a postępowanie Jacka tłumaczyła sobie tym, że najwyraźniej musiała sobie na to wszystko czymś zasłużyć. Po każdej awanturze analizowała ją ponownie i za każdym razem znajdowała argumenty na to, że to właśnie jej zachowanie sprowokowało całość zaistniałej sytuacji. Kobieta nie była w stanie poradzić sobie z uczuciem, którym obdarzyła tego człowieka, a które sprawiło, że stała się jedną z najbardziej bezbronnych istot na świecie. Jacek był bowiem jej pierwszą prawdziwą miłością i wydawać by się mogło, że już nic nie będzie w stanie uchronić jej przed toksycznym wpływem męża.
„Przez cały pobyt robił to, co mu kazała, wyprzedzał jej myśli, wykraczał poza jej wszelkie troski, spełniał każdą zachciankę, był przewidywalny i słodki jak miód. Wszystkie te zabiegi spowodowały, że przyglądała się teraz, jak układa w garderobie swoje rzeczy, czego nigdy wcześniej nie robił, bo były to obowiązki z urzędu przypisane wyłącznie jej: jako podrzędne, niegodne mężczyzny, tak jak pranie, sprzątanie czy gotowanie, a nawet wychowywanie dzieci, które traktował nieco przychylniej niż ją. Nawet pies był w jego hierarchii wyżej niż ona. Czasem mu nawet zazdrościła, że dostaje o wiele więcej uczucia. Dlaczego więc, od czasu do czasu, pozwalał jej pełnić zaszczytną rolę żony? Zawsze szukała w swojej głowie odpowiedzi na to krępujące pytanie, bo przez te lata zdążyła uwierzyć, że w swoim nieskończonym oddaniu jest dla niego ciężarem, przysłowiową kulą u nogi, że coś się powinno z nią stać. Może powinna umrzeć, żeby tak przez nią nie cierpiał?
- Ty święta krowo malarstwa – drwił z niej – ty się do niczego nie nadajesz! Ciągle tylko albo jesteś chora, albo będziesz – bełkotał z pełnymi ustami, nie odrywając oczu znad gazety. – Weź się wreszcie w garść! Nie mogę już na ciebie patrzeć!
…i pałaszował z apetytem jej kotlety.
„Ma rację” - podsumowywała w myślach i zapadała się coraz bardziej w głąb tego koszmaru, który traktowała jak obowiązek, co pozwalało jej kochać go na przekór zdradzie, podłości i poniżeniu. Ale w garść, pomimo ogromnych wysiłków, wziąć się nie mogła. To się tylko tak łatwo mówi: „Weź się w garść".
Bywały chwile, że czuła się dobrze. Miała wówczas, choć bardzo krótkotrwałe, odświętne wrażenie, że jej ciało nawiedza jakaś niezwykła moc, a osiągała tylko zwykły stan, w którym mają szczęście egzystować na co dzień ludzie zdrowi, nawet go nie zauważając. Próbowała wtedy wymykać się z jego niewoli rojeniami o wolności, podając za powód nieludzkie traktowanie. Przeczekiwał te zrywy, aż znów jego wrogie oblicze zaczynało budzić w niej lęk i wracała do swojej roli w pokorze, już bez sił do dalszej walki, by on mógł rozkoszować się uciechami tego świata, w zamian obdarowując ją uśmiechem, który przez chwilę czynił ją szczęśliwą.” – Fragment.
W książce wydarzenia te jednak nie dominują, zostały ukazane w formie wspomnień głównej bohaterki do intrygującej rzeczywistości.
Bohaterka otrzymała od losu drugą szansę, aż chciała z tego powodu zatańczyć z radości, ale czy takie szanse są jednoznaczne?... Wiedziała, że los nie daje nam niczego za darmo i wedle tych przeczuć pojawiły się kolejne ciosy, jeszcze dotkliwsze.
W jednym z rozdziałów powieści główna bohaterka otrzymuje od lekarzy wstrząsającą diagnozę i całe jej dotychczasowe życie ponownie wywraca się do góry nogami. Nadejście wiadomości o nieuleczalnej chorobie sprawia, że kobieta stara się zrobić wszystko, by nie dowiedzieli się o niej najbliżsi. Stopniowo jednak informacja dociera do kolejnych członków rodziny, aż w końcu do kręgu wtajemniczonych dołącza również jej były mąż. Mężczyzna wydaje się być gotów zrobić wszystko, by odzyskać względy byłej żony i choć odgrywana przez niego rola wydaje się być niezwykle przekonująca, nie wszystko układa się dla niego w spójną całość...
„Efekt kobiety” powinien stać się pozycją obowiązkową dla każdego szanującego się czytelnika. Małgorzata Kalinowska ukryła w swym dziele niezwykle ważny przekaz. Płeć piękna wcale nie musi być tą uległą i poniewieraną przez mężczyzn. Kobiety również mają prawo do wyrażania swoich emocji i cieszenia się pełnią życia. Główna bohaterka „Efektu kobiety” stanowi doskonały przykład na to, że nawet z najcięższej sytuacji możemy wyjść obronną ręką. Należy tylko uwierzyć w siebie i zacząć działać. Jestem pewna, że dzięki książce p. Małgorzaty wiele niewiast przekona się, iż nie wszystko musi wyglądać tak, jak tego chce los i nie musimy być wcale podporządkowane woli mężczyzn.

Autorka w swoim dziele przybliża nam również kwestię odkrywania mistyfikacji, kłamstw i prawd, jakby mimowolnie pojawiających się w poszczególnych wątkach powieści. Czytelnik ma okazję przekonać się jak bardzo krucha potrafi być ludzka przyjaźń. Myślę, że każdy z nas w swoim życiu zdążył się o tym przekonać...
„Efekt kobiety” to niezwykle wartościowa książką i z całą pewnością mogę ją polecić innym. Prócz problemów, z którymi boryka się główna bohaterka, znajdziemy w niej także porządną dawkę zdrowego humoru. W tekście nie brakuje zabawnych dialogów na przeróżne tematy, a także pięknie zobrazowanej erotyki.
„Gdy tylko blada z przerażenia, niczym dziewica, stanęła w drzwiach jego pokoju, rzucił się na nią w obawie, że jakiekolwiek słowa mogą zabrzmieć w jej głowie jak ostrzeżenie i w ostatniej chwili się rozmyśli. Jej nieoczekiwanie uległe ciało odzierał z łatwością z garderoby, by paść przed nią na kolana, zajrzeć w oczy i upewnić się, że pozostawia mu pełną swobodę działania i przyjmie wszystko, co chce jej ofiarować.
Czekała…
Naga, dostępna, falująca przyspieszonym, gorącym oddechem, wilgotna i skupiona tylko na nim. Jego ręce odgadywały pieczołowicie jej pełne piersi, kreśliły, a chwilami nawet rytowały, przeróżne geometryczne figury, ugniatały i uciskały niczym drożdżowe ciasto, miękko i dokładnie, by mokry, ukochany przez nią język, mógł złożyć im hołd, wypisując na pełnych, nabrzmiałych chucią sutkach, wszelkie znane mu pieszczoty świata. Potem zapragnęła, by to niesforne, wiotkie i aksamitne narzędzie rozkoszy znalazło się w jej ustach, by mogła poczuć jego krnąbrność na podniebieniu, lecz w swoim nieposłuszeństwie powędrowało daleko poniżej poznanych już piersi…”

Nie da się ukryć, że powieść napisana przez Małgorzatę Kalinowską stanowi prawdziwą skarbnicą kobiecych doświadczeń. Nic więc dziwnego, że uzależnia ona od siebie czytelniczki w różnym wieku i sprawia, że na długie godziny nie są one w stanie myśleć o niczym innym. Polska autorka posługuje się naprawdę fajnym językiem, który dodatkowo sprzyja godzinom spędzonym z tą pozycja literacką. Nie mogę się już doczekać chwili, gdy w moje ręce trafi najnowsza publikacja pisarki. Jestem niemalże pewna, że czeka mnie kolejna niezapomniana przygoda.

Efekt kobiety[bookLink]226184|Efekt kobiety[/bookLink]  [authorPhoto]102132|Małgorzata Kalinowska[/authorPhoto] Małgorzata Kalinowska[authorLink]102132|Małgorzata Kalinowska[/authorLink]

„Efekt kobiety” Małgorzata Kalinowska
Autor recenzji: Aleksandra Świerczek

Jest to przepiękna opowieść o miłości i magii, rozgrywająca się w Warszawie, Wenecji, Paryżu i Berlinie, a...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej