Jaka brzydka kreska. W ogóle nie pasuje do Wiedźmina tylko do jakieś kolejnego superbohatera. Komiksowy Wiedźmin powinien mieć kreskę typu Claymore.

Jaka brzydka kreska. W ogóle nie pasuje do Wiedźmina tylko do jakieś kolejnego superbohatera. Komiksowy Wiedźmin powinien mieć kreskę typu Claymore.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ja przeczytałem trzy komiksy Polcha dawno temu (Ostatnie życzenie, ten o smoku i ten o szkoleniu Geralta) i byłem zachwycony. Nie jestem pewien, ale możliwe, że komiksowe "Ostatnie życzenie" machnąem jeszcze zanim wziąłem się za opowiadania Andrzeja Sapkowskiego. Na bank jestem natomiast pewien, że w jakimś magazynie zajmującym się tematyką fantasy ktoś pisał o komiksach Polcha jako nieudanych. Osobiście, miałem jednak wielką radochę czytając te pozycje i śmiem twierdzić, że oddawały one tak dzisiaj pożądanego słowiańskiego ducha prozy Sapkowskiego. ;)

Ja przeczytałem trzy komiksy Polcha dawno temu (Ostatnie życzenie, ten o smoku i ten o szkoleniu Geralta) i byłem zachwycony. Nie jestem pewien, ale możliwe, że komiksowe "Ostatnie życzenie" machnąem jeszcze zanim wziąłem się za opowiadania Andrzeja Sapkowskiego. Na bank jestem natomiast pewien, że w jakimś magazynie zajmującym się tematyką fantasy ktoś pisał o komiksach...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W latach 90-tych zdarzyło mi się przeczytać dwa trzy komiksy o Wiedźminie, to co rzucało się w oczy to średni, żeby nie powiedzieć słaby, rysunek w porównaniu do wydawanych w tym samym czasie przedruków komiksów zagranicznych.

W latach 90-tych zdarzyło mi się przeczytać dwa trzy komiksy o Wiedźminie, to co rzucało się w oczy to średni, żeby nie powiedzieć słaby, rysunek w porównaniu do wydawanych w tym samym czasie przedruków komiksów zagranicznych.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Komiks "Granica możliwości", który przez ciekawość kupił mój ojciec, był moim pierwszym kontaktem z fantasy w ogóle. Gdy potem o nim opowiadałem i wspomniałem coś o krasnoludach, matka dała mi "Hobbita". Reszta jest historią ;)

Komiks "Granica możliwości", który przez ciekawość kupił mój ojciec, był moim pierwszym kontaktem z fantasy w ogóle. Gdy potem o nim opowiadałem i wspomniałem coś o krasnoludach, matka dała mi "Hobbita". Reszta jest historią ;)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Pominięta została w artykule tak "Racja stanu" z Komiksowych Hitów jak i "Wiedźmin" opublikowany w czterech częściach na łamach magazynu komiksowego KKK z lat 2000-01. Przegląd to więc z lukami dosyć poważnymi.

W artykule o Batmanie pomylono Mrocznego Rycerza z Księciem Ciemności. Jeśli LC nie dysponuje autorami, którzy w tematyce komiksu mają orientację więcej niż mizerną to po co coś takiego publikować?

Pominięta została w artykule tak "Racja stanu" z Komiksowych Hitów jak i "Wiedźmin" opublikowany w czterech częściach na łamach magazynu komiksowego KKK z lat 2000-01. Przegląd to więc z lukami dosyć poważnymi.

W artykule o Batmanie pomylono Mrocznego Rycerza z Księciem Ciemności. Jeśli LC nie dysponuje autorami, którzy w tematyce komiksu mają orientację więcej niż mizerną...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jak wyżej wspomniał ozzrell, pominięta została "Racja Stanu", według mnie najlepszy, a na pewno najładniejszy komiks z Geraltem. Można dorwać kopię na allegro przy odrobinie szczęścia, a pierwsza część (całość składa się z dwóch), w cyfrowej kopii jest dostępna dla każdego, kto kupił Wiedźmina 2. Fajna intryga pałacowa, sieć powiązań między bohaterami niczym w najlepszych opowiadaniach Sapka. W Krwi i Winie znajduje się nawet nawiązanie do tego komiksu, jeden z rycerzy na turnieju jest z rodu de Creigiau, wokół którego rozgrywa się opowieść tego komiksu.

Poza tym jest jeszcze "Jak zabijać potwory", który wyszedł fizycznie od wydawnictwa Dark Horse jako bonus przedsprzedażowy sklepu amazon, a cyfrowo został dodany do konta każdego, kto zakupił dodatek Krew i Wino. Jest to bardzo fajna pozycja, dużo krótsza niż wyżej wspomniane, ale trzymająca poziom "Domu ze szkła". Jest to prolog cinematika "Zabijając potwory" produkcji Platige Image, który był użyty w promocji Wiedźmina 3. Rysunki prezentują się bardzo dobrze, osobiście uwielbiam sposób, w jaki zaprezentowany został Vesemir, który przypomina bardziej swoją wersję z prologu Wiedźmina 1, gdzie przypominał starego samurajskiego mistrza, aniżeli lekko dobrotliwego wujaszka z Wiedźmina 3.

Ostatnim pominiętym dziełem jest "Rachunek Sumienia", który posiada każdy, kto zakupił dodatek Serca z Kamienia. Warty uwagi jest tylko z jednego względu, rysowała go ta sama osoba, która jest autorem rysunków "Racji Stanu", strona wizualna daje radę. Niestety fabularnie to porażka, która miała na celu zadośćuczynić fanom, którzy wybrali w Wiedźminie 2 stronę Iorwetha i Saskii, a okazała się niewypałem bez pomysłu, dodatkowo niemal całkowicie pomijając postać elfa (wspomniany tylko w jednym czy dwóch dymkach).

"Dom ze szkła" bardzo lubię, mimo drobnych błędów w lore (pamiętam błąd z walutą w Tretogorze i nieścisłość w tym, że tylko Geralt jako wiedźmin posiada uczucia, bo coś nie pykło w jego mutacji, podczas gdy Saga mocno sugeruje, że to bujda wymyślona na potrzeby budowania autorytetu wśród wieśniaków jako zimnych profesjonałów, uskuteczniona przez lata ćwiczeń w odosobnieniu). Całość jest bardzo tajemnicza i mroczna oraz, mimo lekkiej ich toporności, rysunki pomagają budować klimat. Historia wciąga i bardzo przypomina w konstrukcji kilka opowiadań, można ten komiks spokojnie przeczytać przed powtarzaniem sobie całości. Jak wyżej nadmienił Łędlina, ten tom doczekał się KAPITALNEGO słuchowiska z Jackiem Rozenkiem w roli głównej, które każdy fan Sagi czy gier powinien przesłuchać.

"Dzieci lisicy" to komiks bardzo odtwórczy scenariuszowo, i to obiektywnie, w końcu lwia jego część to wierna adaptacja "Sezonu Burz", a dodane elementy nie zmieściły się w moim guście (Geralt traci miecze w koszmarnie naiwny sposób, całkowicie nie pasujący mającemu setkę na karku, wyjątkowo zmutowanemu wiedźminowi). Powtarzane jak mantra "to iluzja" skutecznie mnie znudziło. Mocną stroną są dla mnie znowuż rysunki, które świetnie budują klimat bagiennych brzegów doliny Pontaru, w których czyha niespodziewane niebezpieczeństwo.

"Klątwa kruków" to dla mnie problematyczny w ocenie tom. Polska wersja dodała mnóstwo smaczków, tworząc jednocześnie kilka błędów w lore (tylko w polskiej wersji ludzka forma dopplera nazwana jest jego podstawową formą, co jest błędem, jednakże komiks jest ich niestety pełen w obu wersjach językowych), jednocześnie historia jest fajna i ambitna, ma nawiązania do pierwszego w historii opowiadania z Geraltem i przede wszystkim mamy okazję obserwować dynamikę pomiędzy najważniejszym trio Geralt-Ciri-Yennefer, i za to należy mu się kilka punktów. Sama fabuła i zakończenie były dla mnie lekko rozczarowujące, ale solidne, nie położyły całokształtu. Krok do przodu względem opartego na schematach opowiadań "Domu" i odtwórczych "Dzieci". Rysunki, chociaż jakościowo lepsze niż w poprzednich tomach,

"Córka płomienia" to najlepszy z czterech głównych tomów i w moim rankingu ustępuje tylko "Racji Stanu". Świetnie narysowany, rozwija uniwersum w całkowicie nowym kierunku, ma ciekawą historię, zabawne twisty i fajną nową główną postać. Pewne rozwiązanie z początku historii było dla mnie strzałem w twarz, gdyż całkowicie przekreślało cały wątek z Wiedźmina 3 pewnej ważnej dla uniwersum postaci, ale dało się je szybko przełknąć i kolejne trzy zeszyty były samym miodem. Mam nadzieję, że duet rysowniczki Marianny Strychowskiej (która jest autorką wielu fantastycznych szkiców z wiedźmińskiej kolorowanki) oraz pisarki z CDPR Aleksandry Motyki (współscenarzystki Wiedźmina 3 i dodatków oraz autorki słów utworu "Wilcza Zamieć", którą uraczyła nas Priscilla), spłodzi nam jeszcze co najmniej jeden tom.

Jak wyżej wspomniał ozzrell, pominięta została "Racja Stanu", według mnie najlepszy, a na pewno najładniejszy komiks z Geraltem. Można dorwać kopię na allegro przy odrobinie szczęścia, a pierwsza część (całość składa się z dwóch), w cyfrowej kopii jest dostępna dla każdego, kto kupił Wiedźmina 2. Fajna intryga pałacowa, sieć powiązań między bohaterami niczym w najlepszych...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeżeli chodzi o komiksowe perypetie Geralta z Rivie, to uważam, że Andrzej Sapkowski miał do nich takie samo szczęście, jak do polskiej ekranizacji swoich książek.

Za to słuchowisko powstałe na podstawie komiksu "Wiedźmin: Dom ze szkła", autorstwa Paula Tobina, Joe Querio, które zrealizowało nieistniejące już studio Sound Tropez, uważam za godne uwagi.



⬆️ https://www.youtube.com/watch?v=UeQcePrgJHk&list=PLFYOwG8pXQOsku65ZYSSr_kx06UiX8xC&index=1

Jeżeli chodzi o komiksowe perypetie Geralta z Rivie, to uważam, że Andrzej Sapkowski miał do nich takie samo szczęście, jak do polskiej ekranizacji swoich książek.

Za to słuchowisko powstałe na podstawie komiksu "Wiedźmin: Dom ze szkła", autorstwa Paula Tobina, Joe Querio, które zrealizowało nieistniejące już studio Sound Tropez, uważam za godne uwagi.



⬆️...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W artykule nie wspomniano o dwóch częściach "Racji stanu" oraz o komiksowej parodii - trylogia Wiedźmun.

W artykule nie wspomniano o dwóch częściach "Racji stanu" oraz o komiksowej parodii - trylogia Wiedźmun.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post