Ale się uczepiłaś tych dzieci. Niektórzy w swoich seriach mordują tylko kobiety. Taki motyw, co w tym złego? Autorka ma spore grono fanów a Ty zachowujesz się jak troll.

Ale się uczepiłaś tych dzieci. Niektórzy w swoich seriach mordują tylko kobiety. Taki motyw, co w tym złego? Autorka ma spore grono fanów a Ty zachowujesz się jak troll.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

A niech sobie ma fanów. Jej książki są całkiem niezłe. A ja mam prawo napisać, co mi się w nich nie podoba, zwłaszcza, ze sporo ich czytałam.

A niech sobie ma fanów. Jej książki są całkiem niezłe. A ja mam prawo napisać, co mi się w nich nie podoba, zwłaszcza, ze sporo ich czytałam.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ale Ty nie piszesz co Ci się w książce nie podoba, tylko co Ci się w Autorce nie podoba a to zasadnicza różnica.

Ale Ty nie piszesz co Ci się w książce nie podoba, tylko co Ci się w Autorce nie podoba a to zasadnicza różnica.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

świadczy o jakiejś fiksacji
Ale fiksacje mogą być różne. Można mieć coś do wybranej grupy i dlatego właśnie tę grupę w swych fabułach krzywdzić (np. autor prześladujący literackie kopie swojej teściowej, eksżony, wszystkich byłych), a można być szczególnie wrażliwym na jakimś punkcie i uparcie uwrażliwiać na to innych, informować czytelników o istniejącym, ale nie dość głośnym problemie, albo zarażać ich swoimi bardziej lub mniej racjonalnymi lękami. Kto wie, jak to jest w tym przypadku?

świadczy o jakiejś fiksacji
Ale fiksacje mogą być różne. Można mieć coś do wybranej grupy i dlatego właśnie tę grupę w swych fabułach krzywdzić (np. autor prześladujący literackie kopie swojej teściowej, eksżony, wszystkich byłych), a można być szczególnie wrażliwym na jakimś punkcie i uparcie uwrażliwiać na to innych, informować czytelników o istniejącym, ale nie dość...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wiesz,w jednej zabija się dzieci.W innej blondynki po 30 lat.

Wiesz,w jednej zabija się dzieci.W innej blondynki po 30 lat.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ty tak poważnie? Bycie matką powinno według Ciebie pozbawiać wyobraźni? Jedno drugiego nie wyklucza. Stając się matką, nie stała się nagle upośledzona umysłowo. I całe szczęście, tak jak nasze rodowite matki polki to ciężka paranoja, a Ty dajesz tego najlepsze świadectwo, myśląc w ten sposób.
Matka to tez człowiek, normalny, jak każdy z nas. To, że opisuje krzywdę dzieci nie znaczy, że sobie wyobraża lub planuje zrobić to swoim dzieciom.
Należy to raczej wziąć w kontekście przestrogi i zmuszenia do przemyśleń na temat tego, że dzieciom na całym świecie dzieje się krzywda a wrażliwość na tę krzywdę nie zależy od tego czy jest się rodzicem czy nie.

Ty tak poważnie? Bycie matką powinno według Ciebie pozbawiać wyobraźni? Jedno drugiego nie wyklucza. Stając się matką, nie stała się nagle upośledzona umysłowo. I całe szczęście, tak jak nasze rodowite matki polki to ciężka paranoja, a Ty dajesz tego najlepsze świadectwo, myśląc w ten sposób.
Matka to tez człowiek, normalny, jak każdy z nas. To, że opisuje krzywdę dzieci...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@betsy
Pomijając już oczywistość omówioną przez pffe (matka człowiek jak każdy inny i ma takie samo prawo do wyobraźni), dodam nawet więcej: jeśli statystyczna matka jakoś się pod względem wyobraźni różni od statystycznego człowieka, jeśli macierzyństwo uwrażliwia, jeśli uwrażliwia szczególnie w stosunku do dzieci, to po matkach właśnie spodziewałabym się tego, że będą pisały o dzieciach i dziejących się im krzywdach więcej i częściej niż pozostali pisarze. Bo odpowiedzialna matka myśli o tym, co może się stać, wyobraża to sobie na wszystkie możliwe sposoby, po czym obmyśla strategie zapobiegania lub radzenia sobie ze wszelkimi wyobrażonymi koszmarami. Dlatego w głowie matki może się zalęgnąć więcej makabrycznych obrazów z dziećmi w roli głównej niż w głowie statystycznego niebędącego matką obywatela i dlatego matka chętniej o tym napisze niż niedzieciaty mężczyzna. Bo takie opisy, w dowolnych książkach jakichkolwiek gatunków, ogłaszają obawy matki czytelnikom, mają szansę zarazić ich tymi obawami, a zatem uwrażliwić na przedstawione zagrożenia - pisząca matka wśród swoich czytelników werbuje w ten sposób sojuszników do walki o bezpieczeństwo swoich i innych dzieci. Inna matka, jeśli taką książkę przeczyta, może wyciągnąć z niej wnioski i lepiej zadbać o swoje dziecko. Różni ludzie, bez względu na osobiste posiadanie lub nieposiadanie potomstwa, mogą po przeczytaniu takiej książki zwracać większą uwagę na to, co się wokół nich dzieje, w tym zwłaszcza na to, co dzieje się z udziałem dzieci, a dzięki zwiększonej czujności mogą czemuś zapobiec lub coś zapamiętać i w razie potrzeby pomóc rodzicom lub policji.
Wyobrażanie sobie, pisanie i czytanie o czynionych komuś krzywdach przygotowują nas na możliwe (i niemożliwe) niebezpieczeństwa, uczą rozpoznawać je zawczasu i im zapobiegać lub możliwie szybko i jak najlepiej na nie reagować. Ale oczywiście zawsze znajdą się tacy, którzy wyobraźnię pomylą z oczekiwaniem lub nawet pragnieniem i wyobrażającego sobie makabrę wezmą za jej entuzjastę. Jak matka może takie rzeczy pisać? Jak może w ogóle o tym myśleć? A co by się rozpętało, gdyby pisał takie rzeczy niedzieciaty mężczyzna, w dodatku jeszcze wielokrotny rozwodnik? Szybko byłby posądzony o to, że są to jego niespełnione fantazje, a wkrótce potem ktoś może zechciałby przed nim bronić dzieci, możliwe nawet, że wszelkimi dostępnymi sposobami, od etykietki pedofila aż nawet po lincz.
Jak matka może o czymś takim pisać? Normalnie, choć prawdopodobnie z obawą. Jak matka może czytać? Normalnie, z obawą, ale i z namysłem.
Ja bym się zapytała: jaka matka może takie książki odrzucać, nie chcieć ich czytać właśnie z racji tego, że dzieje się w nich dzieciom krzywda? Odrzucanie zła polegające na niemyśleniu o jego istnieniu nie działa. Zamykanie oczu nie działa. Poprawia samopoczucie, ale w dłuższej perspektywie może zaszkodzić postępującej tak osobie lub jej podopiecznym.
Jaka więc matka może odwracać się od takich książek i oburzać na ich powstawanie?

@betsy
Pomijając już oczywistość omówioną przez pffe (matka człowiek jak każdy inny i ma takie samo prawo do wyobraźni), dodam nawet więcej: jeśli statystyczna matka jakoś się pod względem wyobraźni różni od statystycznego człowieka, jeśli macierzyństwo uwrażliwia, jeśli uwrażliwia szczególnie w stosunku do dzieci, to po matkach właśnie spodziewałabym się tego, że będą...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Napisałam, że tak właśnie zrobiłam!

Napisałam, że tak właśnie zrobiłam!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Bo to fikcja literacka, w książkach M<astertona.Kobiety,są gwałcone,okaleczane,mordowane.Autor,prywatnie.Jest człowiekiem bardzo sympatycznym.

Bo to fikcja literacka, w książkach M<astertona.Kobiety,są gwałcone,okaleczane,mordowane.Autor,prywatnie.Jest człowiekiem bardzo sympatycznym.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

To co piszesz to akurat bzdura. Właśnie jest odwrotnie, to mężczyźni wymagają żeby kobieta poszła na urlop macierzyński i zajęła się dziećmi. Ewenementem są panowie, którzy idą na urlop tacierzyński.

To co piszesz to akurat bzdura. Właśnie jest odwrotnie, to mężczyźni wymagają żeby kobieta poszła na urlop macierzyński i zajęła się dziećmi. Ewenementem są panowie, którzy idą na urlop tacierzyński.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post