Może wyda się to głupie, a może wcale nie, ale ja czuję coś, co określiłabym mianem spełnienia w momencie kiedy zakończę arcyciekawą książkę.
Taką, po której „już nic nie jest takie samo”.
O której potem nie mogę zapomnieć.
Z którą złączyłam się niewidzialną nicią.
Taka książka kończy się kategorycznie, nie ma szans na kontynuację, więc nie mam w sobie tej gryzącej niepewności, że jeszcze coś się wydarzy w tej historii. Bohater osiągnął cel, odczuwam spełnienie. Mogę rozpocząć nową przygodę i nowe dążenia do osiągnięcia tego uczucia. A posmak tamtego poprzedniego spełnienia towarzyszy mi potem na każdym kroku.

Może wyda się to głupie, a może wcale nie, ale ja czuję coś, co określiłabym mianem spełnienia w momencie kiedy zakończę arcyciekawą książkę.
Taką, po której „już nic nie jest takie samo”.
O której potem nie mogę zapomnieć.
Z którą złączyłam się niewidzialną nicią.
Taka książka kończy się kategorycznie, nie ma szans na kontynuację, więc nie mam w sobie tej gryzącej...

Czym jest dla mnie spełnienie? Nad odpowiedzią na to pytanie nie muszę zbyt długo myśleć, ponieważ mimo swojego młodego wieku mam poukładane w głowie już całe swoje życie. Każda osoba posiadająca tyle wiosen ile ja zapewne odpowiedziałaby, że w przyszłości chciałaby bogatego męża, wielki dom, nowy samochód co dwa miesiące, zagraniczne podróże. Ja… ja jednak chciałabym czegoś innego. Dla mnie idyllą byłby domek w jakim miasteczku, z ogródkiem i krzaczkami róż. Tą sielankową wizję na pewno dopełniałoby parę innych, ważniejszych, a raczej najważniejszych szczegółów. Kochający mąż, na którego mogę zawsze liczyć, czuły wrażliwy, ale za razem męski. Trójka dzieciaczków biegająca, bawiąc się. No i koty, w tej rajskiej wizji nie może na pewno braknąć tych czworonożnych milusińskich. Koty są cudowne. Dla mnie spełnieniem jest bycie idealną żoną, matką i panią domu. Bo po cóż nam praca i pieniądze, kiedy nie mamy się z kim nimi dzielić? Po co jeździć na drogie wakacje skoro będziemy czuli się tam wyalienowani? Po co nam bogaty mąż, do którego nic nie będziemy czuły? Siła jest w rodzinie.

Czym jest dla mnie spełnienie? Nad odpowiedzią na to pytanie nie muszę zbyt długo myśleć, ponieważ mimo swojego młodego wieku mam poukładane w głowie już całe swoje życie. Każda osoba posiadająca tyle wiosen ile ja zapewne odpowiedziałaby, że w przyszłości chciałaby bogatego męża, wielki dom, nowy samochód co dwa miesiące, zagraniczne podróże. Ja… ja jednak chciałabym...

W encyklopedii Marty (pseudonim mariannnn) znalazłam definicję spełnienia, z którą po dogłębnej analizie zaczynam się utożsamiać. Oto ona:
"SPEŁNIENIE- efekt długotrwałego procesu o nazwie spełnianie, który polega na spełnianiu (napełnianiu) duszy samymi pozytywnymi i zadowalającymi nas elementami. To czym napełniamy swoją duszę zależy tylko i wyłącznie od predyspozycji poszczególnych osobników. Całkowite spełnienie występuje wtedy, gdy nasza dusza zostanie naładowana wszystkimi zaplanowanymi wcześniej elementami."
Staram się "spełniać" dobrymi uczynkami, ciężką nauką i pracą, marzeniami, pomocą i szacunkiem do ludzi. Jednak mój proces spełniania zostanie zakończony dopiero w chwili śmierci, gdy przy moim łóżku stanie gromadka dobrze wychowanych dzieci, wnuków i być może prawnuków, dużo bliskich, przyjaciół i znajomych, a każdy z nich zapamięta mnie jako dobrą i czułą kobietę. Chcę w ostatnich chwilach mieć świadomość, że byłam potrzebna wielu ludziom, ale swoim zachowaniem nauczyłam ich jak radzić sobie z życiem beze mnie.

W encyklopedii Marty (pseudonim mariannnn) znalazłam definicję spełnienia, z którą po dogłębnej analizie zaczynam się utożsamiać. Oto ona:
"SPEŁNIENIE- efekt długotrwałego procesu o nazwie spełnianie, który polega na spełnianiu (napełnianiu) duszy samymi pozytywnymi i zadowalającymi nas elementami. To czym napełniamy swoją duszę zależy tylko i wyłącznie od predyspozycji...

Spełnienie jest nagrodą wobec siłowania się z misternie utkanymi marzeniami,podatnymi na wszelkie przeszkody i utrudnienia. Życie zamienia się w krwistoczerwony zachód,przestaje być bladym świtem. Dla jednych tym spełnieniem jest rodzina,miłość,wymarzona praca...Zwykłe uciechy życia mogą zamieniać naszą wędrówką w coś pełniejszego. Dla mnie przedstawia się ono jako pokaz sztucznych ogni,przerywany film,rozmazane zdjęcia. Wiem,że czułabym się spełniona,mając zdrową i kochającą się rodzinę,przeżyć prawdziwą miłość i wiążące się z nią utrapienia,być szczęśliwa-to chyba większość ludzi zaznacza. Ja oprócz tych oczywistych aspektów chciałabym w pełni kochać i być kochaną,być najważniejszą dla tych,co są dla mnie najważniejsi,móc patrzeć codziennie na rozgwieżdżone niebo i wdychać rześkie powietrze w towarzystwie siebie samej,czuć wewnętrzny ból i okazywać zewnętrzną radość-to jest dla mnie spełnienie. Doświadczać tego,co nieuniknione i znikome-cieszyć się normalnym,a zarazem niepowtarzalnym życiem. Wtedy mogłabym powiedzieć,że jestem zadowolona,spełniona w każdej komórce ciała.

Spełnienie jest nagrodą wobec siłowania się z misternie utkanymi marzeniami,podatnymi na wszelkie przeszkody i utrudnienia. Życie zamienia się w krwistoczerwony zachód,przestaje być bladym świtem. Dla jednych tym spełnieniem jest rodzina,miłość,wymarzona praca...Zwykłe uciechy życia mogą zamieniać naszą wędrówką w coś pełniejszego. Dla mnie przedstawia się ono jako pokaz...

sPEŁNIEnie - czyli bycie w PEŁNI. Czyli bycie naprawdę sobą we wszystkich aspektach życia. Bycie jak piękny obraz ułożony z miliona puzzli, jak wielki witraż złożony ze stu tysięcy szybek, jak egzotyczny kwiat o tysiącu płatków. Myślę, że prawdziwe spełnienie to właśnie taka spójność. Bo co z tego, że mam świetną pracę, jeśli zaniedbałam relacje z bliskimi? Albo mam wielu znajomych, ale brakuje mi czasu na rozwijanie zainteresowań? Wydaje się to wszystko bardzo trudne, może nawet niemożliwe, do zrealizowania. Ale czy na pewno? Może warto zauważyć, że życie spełnione to niekoniecznie życie idealne? Czyli nie próbuję osiągnąć na siłę perfekcyjnego wyglądu, doprowadzić do doskonałości relacji z rodzicami i rodzeństwem, osiągnąć wiecznego "ach!" w związku, znaleźć pełnej pasji pracy, w której "zarobisz, a się nie narobisz" i tak dalej...
Dla mnie spełnieniem jest życie DOBRE... W którym Miłość i Radość zajmuje pierwsze miejsce. Jeżeli kocham, jestem kochana, jeżeli jestem radosna i daję radość to jestem wtedy spełniona. I naprawdę zdarzają się takie chwile. Raz krótsze, raz dłuższe, ale dają nadzieję na więcej i więcej... Aż kiedyś będę jak piękny obraz ułożony z miliona puzzli, jak wielki witraż złożony ze stu tysięcy szybek, jak egzotyczny kwiat o tysiącu płatków...

sPEŁNIEnie - czyli bycie w PEŁNI. Czyli bycie naprawdę sobą we wszystkich aspektach życia. Bycie jak piękny obraz ułożony z miliona puzzli, jak wielki witraż złożony ze stu tysięcy szybek, jak egzotyczny kwiat o tysiącu płatków. Myślę, że prawdziwe spełnienie to właśnie taka spójność. Bo co z tego, że mam świetną pracę, jeśli zaniedbałam relacje z bliskimi? Albo mam wielu...

Spełnienie to poczucie, że człowiekowi nic już w życiu więcej nie potrzeba do szczęścia.

Spełnienie to poczucie, że człowiekowi nic już w życiu więcej nie potrzeba do szczęścia.

Spełnieniem jest dla mnie odwzajemniona miłosć i brak wiedzy kim tak na prawdę jestem. Życiowe zagadki i niewiadome. Rozwiązane problemy, książki, sukcesy jak i porażki. Spełnieniem jest dla mnie ta życiowa podróż, która trwa i każdego dnia zaczyna się od nowa. Spełnieniem jest dla mnie mój niewiarygodny życiowy fart, który nie daje o sobie zapomnieć. Spełnieniem dla mnie jest moje odbicie w lustrze wtulone w ramiona ukochanego. Spełnienie dla mnie to przyszłosć i przeszłosć...a może szczypta teraźniejszosci... Spełnienie dla mnie to także magiczny napój zamknięty w małej buteleczce, czekający na moment otwarcia, zamykający jednoczesnie moje życie i mój komentarz po otwarciu tego eliksiru smierci " Czuje się życiowo spełniona. Teraz wiem, że nadszedł mój czas". Spełnienie to także wszystko to, co się do tej pory w życiu nauczyłam.

Spełnieniem jest dla mnie odwzajemniona miłosć i brak wiedzy kim tak na prawdę jestem. Życiowe zagadki i niewiadome. Rozwiązane problemy, książki, sukcesy jak i porażki. Spełnieniem jest dla mnie ta życiowa podróż, która trwa i każdego dnia zaczyna się od nowa. Spełnieniem jest dla mnie mój niewiarygodny życiowy fart, który nie daje o sobie zapomnieć. Spełnieniem dla mnie...

Spełnienie = miłość + rodzina + przyjaciele + pasja + życie w zgodzie z powołaniem + szczypta szaleństwa - (kłamstwo + zdrada + samotność)

Spełnienie = miłość + rodzina + przyjaciele + pasja + życie w zgodzie z powołaniem + szczypta szaleństwa - (kłamstwo + zdrada + samotność)

Spełnienie: jeśli pod koniec życia spojrzę wstecz wiedząc, że byłam kochana, kochałam, nigdy nikogo nie skrzywdziłam, a jeśli nawet to zadośćuczyniłam, potrafiłam wybaczać sobie, innym oraz i mnie wybaczono. Potrafiłam obdarowywać innych oraz przyjmować. Na co dzień żyłam z pasją, robiąc to co lubię i byłam wierna codziennym obowiązkom. Rozwijałam się, nie stałam w miejscu, uczyłam się nowych rzeczy, zdobywałam doświadczenia, poznawałam nowych ludzi i miejsca. Podejmowałam wyzwania, nie mówiłam życiu „nie”, nawet jeśli się bałam, przekraczałam swoje ograniczenia. Dążyłam do dobra i mimo porażek nie ustawałam, zaczynałam wciąż od nowa. To właśnie jest spełnienie.

Spełnienie: jeśli pod koniec życia spojrzę wstecz wiedząc, że byłam kochana, kochałam, nigdy nikogo nie skrzywdziłam, a jeśli nawet to zadośćuczyniłam, potrafiłam wybaczać sobie, innym oraz i mnie wybaczono. Potrafiłam obdarowywać innych oraz przyjmować. Na co dzień żyłam z pasją, robiąc to co lubię i byłam wierna codziennym obowiązkom. Rozwijałam się, nie stałam w...