forum Oficjalne Konkursy
[Zakończony] Proza życia - wygraj książkę "Zwykłe niezwykłe życie"
Marzymy o niezwykłych wydarzeniach, które odmienią nasze zwyczajne życie. Tymczasem rzeczywistość rzadko zaskakuje. Proza życia, codzienne, powtarzalne obowiązki mogą być przyczyną zwątpienia, poczucia pustki, a nawet prowadzić do depresji.
Bohaterom powieści Doroty Sumińskiej udało się zachować pogodę ducha, wypełniając pustkę uczuciami. A jakie są Wasze sposoby na walkę z doskwierającą prozą życia?
Nagrody
Dla autorów pięciu najciekawszych tekstów mamy po egzemplarzu książki.
Zwykłe niezwykłe życie
Regulamin
- Konkurs trwa od 18 lipca czerwca do 25 lipca włącznie.
- W konkursie mogą wziąć udział jedynie osoby posiadające adres korespondencyjny w Polsce.
- Odpowiedzi muszą być napisane samodzielnie. Kopiowanie części lub fragmentów opinii, recenzji innych osób jest zabronione.
- Zwycięzców wybiera administracja serwisu lubimyczytać.pl. Decyzja jest nieodwołalna.
- Dane adresowe zostaną wykorzystane przez serwisu lubimyczytac.pl i wydawnictwo Literackie
- Adres zwycięzcy powinien zostać nadesłany do dwóch tygodniu od daty ogłoszenia wyników konkursu. Po tym terminie administracja lubimyczytać.pl dopuszcza wybór kolejnego laureata lub nieprzyznanie nagrody.
odpowiedzi [73]
Proza życia. Doporowadza do stanu zupełnej pustki, utrwalając w nas monotonnię. Codziennie powtarzamy jakby te same czynności w taki sam wyszukany sposób. Proza życia wcale nie musi doskwierać. Moją bronią przeciwko niej jest stawianie sobie nowych celów, walka ze swoimi słabościami i ciągłe kształcenie się. Może dla niektórych walka ta zostaje wygrana dzięki jednemy...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcejKtoś kiedyś powiedział, że "naszymi myślami tworzymy świat". Na początku te słowa tylko mi się spodobały. Później zaczęłam je rozumieć. Jakimś cudem przekonałam samą siebie, że to ode mnie zależy, jaką osobą jestem w danym momencie. Cytat pochodzi z nauk Buddy, a ja już od kilku długich miesięcy nie przestaję powtarzać go w myślach. Dodaję do tego przysposobienie...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Proza życia to takie straszne wyrażenie. Sugeruje smutek, rutynę i zniechęcenie. Ale czy tak naprawdę ktokolwiek z nas może powiedzieć, że każdy jego dzień jest taki sam jak poprzedni? Ja na pewno nie mogę. Bo nic nigdy nie jest takie samo, kiedy wychowuje się siedmiomiesięcznego bobasa. Codziennie widać jakąś zmianę, jakąś nową umiejętność.
"Mamo, mamo nauczyłem się...
Proza życia, ech skąd my to znamy. Budzik nieubłaganie dzwoni zwiastując kolejny poniedziałek. W pracy jak zwykle, albo jeszcze gorzej, a popołudniu nic cię nie czeka, późny obiad, trochę tv i kolejna samotna noc. Antydepresant jako tako pomaga Ci funkcjonować. A może jednak można inaczej...wstaję rano i widzę zieleń za oknem, zaprzyjaźniona para gołębi czeka na swoją...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Proza życia... Zapewne każdy z nas był kiedyś nią znużony. Co prawda, to prawda. Ile razy przecież można iść tą samą drogą do pracy czy szkoły? Kupować chleb w tym samym sklepiku na rogu ulicy? Oglądać raz po raz powtórki popularnych programów w telewizji? Zawsze biec na autobus, który w żadne nowe miejsce nas nie zawiezie? Odpowiedź jest jedna: wiele.
A przecież nie musi...
Trzy domy, które znamy z dalekich ruin. W każdym z domów - fortepian. Na każdym fortepianie - cętkowana tłusta żmija. I w każdej żmii przepadły ogarek, kapeluśne wybrzuszenie; i na każdą żmiję patrzy inna kobieta, i każda z tych kobiet w Twin Peaks gadałaby do pieńka, tu natomiast - gra i gra i gra nudne crescendo, jak gdyby wszystkie rekwizyty jej domu zamieniły się w...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Kochany pamiętniku. Wmawiałam sobie, że można się poddać, nie ryzykować, twierdząc, że nie czas na zmiany. Ale to był tylko pretekst. Usiłuję uciec od prawdy, a prawda jest taka, że się boję. Jeśli dam sobie prawo do choćby chwilowego szczęścia, cały świat runie i nie wiem, czy to przetrwam.*
Już od dawna wydawało mi się, że moje życie straciło sens. Początkowo starałam...
Proza życia doskwiera? Trzeba się od niej oderwać. Choćby na chwilę. Zrobić coś szalonego lub przeciwnie - wyciszyć się, odpocząć. Wszystko zależy, co akurat jest tą prozą.
Dla matki na wychowawczym najlepszy będzie wypad imprezowo-zakupowy w gronie przyjaciółek, dla pracownicy biurowej - godzina treningu, np. tańca brzucha, dla pracoholiczki - weekend z rodziną w miejscu,...
"Ciało przemawia wieloma językami. Przemawia kolorem i temperaturą, rumieńcem rozpoznania, blaskiem miłości, popiołami bólu, żarem podniecenia, chłodem obojętności. Przemawia nieustannym, niedostrzegalnym tańcem, czasem kołysaniem, czasem pląsaniem, czasem drżeniem. Każde radosne drgnienie serca, każdy upadek ducha, depresja, budząca się nadzieja znaczą się na ciele.
Całe...
Faktycznie, codzienność i rutyna potrafią spowodować zwątpienie i pewne poczucie bezsensu. Wiem coś o tym, ponieważ studiuję dziennie i dodatkowo pracuję. Te dwa zajęcia wypełniają mój dzień i powodują, że nie ma żadnego zaskoczenia w mijającym czasie.
Na szczęście, jestem marzycielką, osobą, która lubi odcinać się od rzeczywistości i w myślach wędrować gdzieś daleko....