Jane, że tak. Moja podstawowa zasada brzmi, żeby nie mierzyć wszystkich swoją miarą. Każdy ma swoje doświadczenie, wiedzę, inne podejście do życia, czy marzenia, więc jeśli zastanawiamy się, dlaczego zachował się tak, a nie inaczej, to bierzmy pod uwagę te wszystkie aspekty. Niby proste, ale bardzo trudne w realizacji.

Jane, że tak. Moja podstawowa zasada brzmi, żeby nie mierzyć wszystkich swoją miarą. Każdy ma swoje doświadczenie, wiedzę, inne podejście do życia, czy marzenia, więc jeśli zastanawiamy się, dlaczego zachował się tak, a nie inaczej, to bierzmy pod uwagę te wszystkie aspekty. Niby proste, ale bardzo trudne w realizacji.

Kiedy poznaję nowych ludzi i mówię im, że studiuję psychologię, oni automatycznie reagują stwierdzeniem "jesteś psychologiem, to pewnie teraz nas analizujesz". Tak nie jest. To prawda, że lubię poznawać mechanizmy ludzkie i ich zachowania, jednak robię to tylko na gruncie zawodowym. Prywatnie jestem daleka od wszelkich analiz bliskich mi osób lub tych nowo poznanych. Wystarczają mi oni tacy, jacy są, bez zagłębiania się w ich struktury czy popadania w schematy, które często są zwyczajnie błędne w przypadku obcych osób. Jeżeli mowa zaś o najbliższym otoczeniu, są mi bliscy i nie potrzebuję nikogo z nich analizować, ponieważ ich znam, a próba analizowania mogłaby oznaczać brak zaufania lub jakieś wątpliwości co do drugiej osoby, a to na pewno nie mogłoby skończyć się dobrze.

Kiedy poznaję nowych ludzi i mówię im, że studiuję psychologię, oni automatycznie reagują stwierdzeniem "jesteś psychologiem, to pewnie teraz nas analizujesz". Tak nie jest. To prawda, że lubię poznawać mechanizmy ludzkie i ich zachowania, jednak robię to tylko na gruncie zawodowym. Prywatnie jestem daleka od wszelkich analiz bliskich mi osób lub tych nowo poznanych....

Poddawanie analizie jest nieodłączną cechą kobiet. Analizują zbyt dużo zachowań. Zanim ktoś wytłumaczy czym się kierował, potrafią ułożyć pięć scenariuszy opartych na podstawie jednego słowa i wybrać ten najgorszy. Kobiety mają dar. Wiedzą co się wydarzyło nawet jeśli się nie wydarzyło.
Można to nazwać intuicją albo przewrażliwieniem. W zależności od tego z kim się rozmawia i czy analiza była słuszna. Czasem lepiej wiedzieć, a czasem nie wiedzieć. Albo przynajmniej nie mówić tego na głos.
Osoba, która zda sobie sprawę, że jest przez Ciebie analizowana, zacznie być ostrożniejsza, czuć się mniej swobodnie w Twoim towarzystwie przez wzgląd na to, że za dużo o niej wiesz.
Aczkolwiek w odpowiednich sytuacjach, analiza umożliwia aktywne wysłuchanie zwierzeń, pomoc, rozwiązanie problemu. Niestety umożliwia również wywołanie problemu.
Analizując drugiego człowieka, dowiadujesz się czego przy nim nie mówić, jakich tematów nie poruszać, a jakie uznać za wiodące. Tylko że te tematy będą dobrane przez Ciebie, a nikt nie jest obiektywny i nieomylny. Możliwe, że poruszysz tematy, które mają w założeniu przekonać kogoś do czegoś, udowodnić coś. Analiza podchodzi pod manipulację. Wiesz jakich argumentów użyć w konflikcie, jakie przykłady przytoczyć podczas rozmowy. Co mówić i kiedy milczeć. Możesz tym operować w dwojaki sposób. Szkodząc lub pomagając.
Odpowiedź brzmi: tak, analiza przydaje się.
Tak samo jak ogień, który może jednocześnie dać ciepło i spalić.

Poddawanie analizie jest nieodłączną cechą kobiet. Analizują zbyt dużo zachowań. Zanim ktoś wytłumaczy czym się kierował, potrafią ułożyć pięć scenariuszy opartych na podstawie jednego słowa i wybrać ten najgorszy. Kobiety mają dar. Wiedzą co się wydarzyło nawet jeśli się nie wydarzyło.
Można to nazwać intuicją albo przewrażliwieniem. W zależności od tego z kim się...

Z moim partnerem łączy mnie głęboką więź. Mamy podobne upodobania, podobnie myślimy, podobnie sądzimy. Nie, nie myślcie że jesteśmy tacy sami. Mój partner ma dużo więcej energii niż ja, lubi otaczać się ludźmi nieustannie, powiedzmy z małymi przerwami. Ja zaś wolę samotność z moim partnerem na orbicie, w przerywnikach mając gości.
Co nas łączy? Oboje pracujemy umysłowo ale po 8 godzinach tejże pracy lubimy popracować fizycznie. Partner grzebie przy samochodach a ja w ogródku choć to pierwsze też jest moją pasją. Uwielbiam auta. Która pani wie przykładowo ile koni ma kia sportage III o pojemności 1,7 diesel lub 2,0 diesel??? Albo że są jeszcze dwie pojemności w benzynie?? Pewnie mało która! Panie wiedzą jakie auto ma kolor. Jednak nie o autach chcialam... Podobny stosunek mamy do pracy co powoduje, że rozmawiamy o ludziach. Prowadzimy długie dyskusje. O znajomych, przyjaciołach, rodzinie. Może nie powinniśmy tego robić ale porównujemy ich do siebie. Nie możemy bowiem znieść brudnych samochodów czy mieszkań. Niby to nie nasza sprawa ale wzrok sam leci na pajęczyny na ścianie czy ukopycone (to moje słowotwórstwo ukopycic czyli nabrudzić w aucie) dywaniki w samochodzie. Uważamy też, że wspólna praca zwlaszcza fizyczna, będąca jednocześnie pasją wzmaga więź pomiędzy nami. Dookoła zaś obserwujemy pary, które są ze sobą ale żyją obok siebie. Czy im jest dobrze? Tego nie wiemy. Wiemy tylko że nam tak!! Kochamy się już 18 lat i niech tak będzie do końca...

Z moim partnerem łączy mnie głęboką więź. Mamy podobne upodobania, podobnie myślimy, podobnie sądzimy. Nie, nie myślcie że jesteśmy tacy sami. Mój partner ma dużo więcej energii niż ja, lubi otaczać się ludźmi nieustannie, powiedzmy z małymi przerwami. Ja zaś wolę samotność z moim partnerem na orbicie, w przerywnikach mając gości.
Co nas łączy? Oboje pracujemy umysłowo ale...

Im więcej myślę i analizuję tym więcej mam wątpliwości co do ludzi i różnych sytuacji. Zastanawiam się czy dobrze zrobiłam i przychodzi i do głowy, że coś mogłam zrobić lepiej. Czasem mam wątpliwości czy podołam decyzji, którą podjęłam. Im więcej o tym myślę tym bardziej się denerwuje. Nie śpię po nocach, nie mogę się skupić na innych rzeczach. Zastanawiam się co mną pokierowało, że taką decyzję podjęłam a nie inną. Przecież nie zdążę wykonać założonego planu, nie podołam nowym obowiązkom... Natomiast jesli nie myślę o jakiejs decyzji, sytuacji to wszystko mi się udaje. Robię co mam do zrobienia, daje z siebie wszystko i daje sobie radę.
Jeżeli chodzi o analizę osób to jest tak, że im bardziej analizuję zachowanie danej osoby, jej sposób bycia to się zrażam do niej. Jestem osobą, która szczególnie zwraca uwagę na to kiedy ktoś świadomie lub nie sprawi mi przykrość. Jestem wtedy bardzo pamiętliwa i przeżywam bardzo każdy zawód. I im częściej o tym myślę tym więcej zadaje sobie pytań czy dobrze zrobiłam dając drugą lub którąś z kolei szansę osobie, która mnie zawiodła. Czy warto nadal się z tą osobą przyjaźnić.

Im więcej myślę i analizuję tym więcej mam wątpliwości co do ludzi i różnych sytuacji. Zastanawiam się czy dobrze zrobiłam i przychodzi i do głowy, że coś mogłam zrobić lepiej. Czasem mam wątpliwości czy podołam decyzji, którą podjęłam. Im więcej o tym myślę tym bardziej się denerwuje. Nie śpię po nocach, nie mogę się skupić na innych rzeczach. Zastanawiam się co mną...

Czasami analiza jest próbą odpowiedzi na pytanie: dlaczego ta osoba nas zawiodła? Co nią kierowało? I wówczas łatwiej znaleźć odpowiedź na nurtujący nas problem,co przynosi ulgę bądź rozczarowanie,rozżalenie. Miałam koleżankę,z którą "trzymałyśmy sztamę" w pracy ale też zwierzałyśmy się sobie ze spraw prywatnych. Czasami po prostu trzeba się komuś wygadać,aby spojrzał z dystansu na pewne sprawy. I nagle ni stąd ni zowąd,dowiedziałam się,że koleżanka rozpowiada w pracy to,o czym jej mówiłam w sekrecie. Kiedy ją zapytałam dlaczego to robi,najpierw się wyparła,a potem powiedziała,że musiała coś "chlapnąć" nieświadomie. Jednak od tamtego czasu zaczęła się ode mnie oddalać,a ja już straciłam do niej zaufanie i nie utrzymujemy już ze sobą bliskich relacji. Często zastanawiałam się dlaczego tak się zachowała,bo ja przecież też poznałam sporo jej sekretów,a zachowałam wszystko dla siebie. Stwierdziłam,że była to zazdrość o sukcesy,które odnosiłam na polu zawodowym,a ona nie.Nie mniej jednak przykre jest to,że czasami okazuje się,że osoba,której ufamy,tak na prawdę jest innym człowiekiem niż sądziliśmy i że zaufałyśmy komuś,kto tego zaufania nadużył i nas zawiódł

Czasami analiza jest próbą odpowiedzi na pytanie: dlaczego ta osoba nas zawiodła? Co nią kierowało? I wówczas łatwiej znaleźć odpowiedź na nurtujący nas problem,co przynosi ulgę bądź rozczarowanie,rozżalenie. Miałam koleżankę,z którą "trzymałyśmy sztamę" w pracy ale też zwierzałyśmy się sobie ze spraw prywatnych. Czasami po prostu trzeba się komuś wygadać,aby spojrzał z...

"Co takiego jest w tym sporcie i meczach piłki nożnej, że mój ukochany tak je uwielbia?" - myślałam bardzo często. Jednak doszłam do wniosku, że próba rozszyfrowania mojego faceta jest bez sensu. Od dawna bowiem wiadomo, że mężczyźni żyją w swoim świecie, a kobiety w swoim. Wszelkie próby zrozumienia spełzają zatem na niczym. Już od dawna o tym wiem i po prostu się z tym pogodziłam, że świat mężczyzn jest taki dziwny!
On kocha piłkę nożną, ja książki, on wypady do miasta, ja domowe zacisze... Cóż, faktem jest, że mój mąż jest moim całkowitym przeciwieństwem i oboje siebie nie rozgryźliśmy. Jednak jest moją drugą połową i doskonale mnie dopełnia, po co więc zastanawiać się, co siedzi w jego głowie? :-)

"Co takiego jest w tym sporcie i meczach piłki nożnej, że mój ukochany tak je uwielbia?" - myślałam bardzo często. Jednak doszłam do wniosku, że próba rozszyfrowania mojego faceta jest bez sensu. Od dawna bowiem wiadomo, że mężczyźni żyją w swoim świecie, a kobiety w swoim. Wszelkie próby zrozumienia spełzają zatem na niczym. Już od dawna o tym wiem i po prostu się z tym...

Haker i dziewczyna[bookLink]4875217|Haker i dziewczyna[/bookLink]

Haker i dziewczyna[bookLink]4875217|Haker i dziewczyna[/bookLink]

 [bookCover]4875217|Haker i dziewczyna[/bookCover]