Mój dziadek zawsze był bardzo lubiany, głównie ze względu na komunikatywność i ogromne poczucie humoru. Ostatnie trzy tygodnie życia spędził w szpitalu, gdzie, mimo bardzo ciężkiego stanu, zjednał sobie całe mnóstwo osób. Historię tę opowiedziała mi siostra dziadka, na jego pogrzebie, zaledwie wczoraj.
Więc owa siostra odwiedziła swojego brata, a że jest dużo młodsza, nikt nie chciał uwierzyć, że są rodzeństwem, w tym salowa, bo to ona jest tu główną bohaterką. Początkowo nie chciała uwierzyć, ale że oboje szli w zaparte, że jest to prawda, to salowa mówi do cioci tak: "to ja się pani poskarżyć muszę, bo ten pani brat okropny! Niegrzeczny, nie słucha się wcale! Widzi, że idę, to specjalnie soku trochę rozleje, żebym sprzątać musiała. Jak się schylę, to on z drugiej strony wodą chlapnie, a ja znowu sprzątać muszę. I znowu się schylę, a on mi wtedy stanik rozepnie!"
I oboje z dziadkiem wybuchali śmiechem, a razem z nimi całą sala ciężko chorych starszych ludzi.
Taka salowa to skarb! Wywołać salwy śmiechu na oddziale geriatrycznym to nie lada wyzwanie.

Mój dziadek zawsze był bardzo lubiany, głównie ze względu na komunikatywność i ogromne poczucie humoru. Ostatnie trzy tygodnie życia spędził w szpitalu, gdzie, mimo bardzo ciężkiego stanu, zjednał sobie całe mnóstwo osób. Historię tę opowiedziała mi siostra dziadka, na jego pogrzebie, zaledwie wczoraj.
Więc owa siostra odwiedziła swojego brata, a że jest dużo młodsza, nikt...

Chciałabym, ale nie mogę. Zwłaszcza, że w ostatnim czasie przez opieszałość i niekompetencję lekarzy jedna z bliskich mi osób prawie żegnała się ze światem, a druga musiała leczyć się prywatnie, bo lekarz rodzinny nie chciał wypisać skierowania na badania, które okazały się być kluczowe, co zresztą sama pani doktor stwierdziła - niestety po fakcie. Jest coraz gorzej i żadne zaklinanie rzeczywistości w miłych historyjkach tego nie zmieni.

Chciałabym, ale nie mogę. Zwłaszcza, że w ostatnim czasie przez opieszałość i niekompetencję lekarzy jedna z bliskich mi osób prawie żegnała się ze światem, a druga musiała leczyć się prywatnie, bo lekarz rodzinny nie chciał wypisać skierowania na badania, które okazały się być kluczowe, co zresztą sama pani doktor stwierdziła - niestety po fakcie. Jest coraz gorzej i żadne...

wspominam bardzo milo swoją sytuację, ktora przywróciła mi wiarę w dobrych lekarzy.Studiuje medycynę Parę miesięcy temu potrzebowałam konsultacji neurologicznej. Jako, że to było na tzw. "wczoraj", umówiłam się na wizytę prywatnie. Mama, która mi lekarza wynalazła, podała namiary i kwotę, jaka się Panu Doktorowi należy.Pan Doktor standardowo mnie obejrzał,dokładnie wszystko sprawdził, co miał sprawdzić, wypisał stosowny papierek, miło porozmawiał, zadal wiele ważnych pytań. Na koniec powiedział kwotę, jaką sobie za to wszystko życzy - kwotę o połowę niższą od tej, na jaką byłam przygotowana.Musiałam mieć w oczach jakieś wyznanie miłości chyba, bo Pan Doktor roześmiał się i podsumował:
- No co tak patrzysz, kochana? Też kiedyś byłem studentem.:)

wspominam bardzo milo swoją sytuację, ktora przywróciła mi wiarę w dobrych lekarzy.Studiuje medycynę Parę miesięcy temu potrzebowałam konsultacji neurologicznej. Jako, że to było na tzw. "wczoraj", umówiłam się na wizytę prywatnie. Mama, która mi lekarza wynalazła, podała namiary i kwotę, jaka się Panu Doktorowi należy.Pan Doktor standardowo mnie obejrzał,dokładnie wszystko...

Jeszcze w latach 90., kiedy nie było organizacji służby zdrowia w dzisiejszym rozumieniu (POZery i SORki-potworki), 7-letnia pacjentka po raz drugi w swoim krótkim życiu korzystała z usług dentysty (za pierwszym razem usunął jej ząbek w pełnym znieczuleniu nie zniechęcając do zdemonizowanego gabinetu dentystycznego). Oczekując na wizytę wielokrotnie zaczepiana była przez przechodzące korytarzem pielęgniarki, które współczuły złowieszczo:
- Oj, musi się bardzo bać! Wiercenie bardzo boli!
- Biedne maleństwo… Mocno mamie histeryzuje przed wizytami?
Bystra 7-latka po zaproszeniu do gabinetu, zamiast przereklamowanego „dzień dobry”, oznajmiła „Niech doktor rwie albo nie otworzę grzecznie buzi!”. Doktor po porozumiewawczym spojrzeniu z mamą, przystał na twarde stanowisko negocjacyjne dziewczynki i zupełnie jak w trakcie poprzedniej wizyty przystąpił do znieczulenia, a po nim spokojnych działań w jamie ustnej. Na zakończenie bezbólowej walki z próchnicą, mała bystrzacha odpowiedziała manewrem próby lokalizacji dziury po zębie językiem, wykrzykując reklamację pt. „Ale ja mam ten ząb!”. Dentysta z uśmiechem powiedział „I będziesz miała.”, na co młoda odkrzyknęła niczym pomysłowy Dobromir „Też będę takim doktolem!”.
W ten oto sposób dentysta-niesadysta przekonał młodą damę, że jego działania nie bolą, zyskując żywą reklamę i kolejnych nieletnich pacjentów, a kilkanaście mlecznych zębów wygrało walkę z próchnicą! Obyśmy doświadczali tylko takich zębologów.

Jeszcze w latach 90., kiedy nie było organizacji służby zdrowia w dzisiejszym rozumieniu (POZery i SORki-potworki), 7-letnia pacjentka po raz drugi w swoim krótkim życiu korzystała z usług dentysty (za pierwszym razem usunął jej ząbek w pełnym znieczuleniu nie zniechęcając do zdemonizowanego gabinetu dentystycznego). Oczekując na wizytę wielokrotnie zaczepiana była przez...

Ja może się wypowiem od drugiej strony.
Czasami niewiedza pacjentów dotycząca własnego zdrowia i leczenia mnie przeraża.
Często przychodzą do mnie pacjenci i mówią, że chcieliby sobie zrobić jakieś badania, więc pytam jakie i najszęstszą odpowiedzą jaką otrzymuje jest "podstawowe" dalszego doprecyzowania brak. (w ramach wyjaśnienia takich "podstawowych" badań jest może z 50). No i nie mogą zrozumieć dlaczego pytam ich czy na coś chorują, chorowali albo czy coś im aktualnie dolega.
Raz przyszedł do mnie pacjent i chciał zaszczepić się na przepuklinę. Na takie choroby szczepień nie wymyślono i nie wymyślą. Po dokładniejszym dopytaniu wyszło, że pan chce się zaszczepić na WZW B (chociaż nie do końca mi uwierzył, że na to powinien się zaszczepić) przed operacja przepukliny.
Najtrudniej rozmowy prowadzi się z rodzicami przed szczepieniem dzieci. Raz jedni państwo zarzucili mi, że te szczepienia nic nie dają bo chociaż dziecko było zaszczepione (1 raz) to i tak ciągle łapie przeziębienia. Nie bardzo uwierzyli mi, jak tłumaczyłam, że szczepienia, które dziecko przeszło nie było przeciw przeziębieniu (bo takiego na razie nie ma) ale na inne choroby.
Czasami zdarzają się zabawne sytuacje, gdy pacjent chciała wypisać lek "Filip" (prawidłowa nazwa Tulip) i nie dał sobie przetłumaczyć, że się myli, dopóki nie pojechał do domu i nie sprawdził opakowania.
Sama też czasem jestem pacjentem. Szczególnie pamiętam jedną wizytę, u kardiologa. Na konsultacje skierował mnie lekarz rodzinny, który wykrył szumy w sercu. Kardiolog po przebadaniu i stwierdzeniu niewielkiej niedomykalności zastawni, stwierdził, że to "mała dziurka, dużo szumu" i by się tm nie przejmować.

Ja może się wypowiem od drugiej strony.
Czasami niewiedza pacjentów dotycząca własnego zdrowia i leczenia mnie przeraża.
Często przychodzą do mnie pacjenci i mówią, że chcieliby sobie zrobić jakieś badania, więc pytam jakie i najszęstszą odpowiedzą jaką otrzymuje jest "podstawowe" dalszego doprecyzowania brak. (w ramach wyjaśnienia takich "podstawowych" badań jest może z...

Ja miałam kiedyś wydarzenie bardzo... romantyczne. Jakieś 3 - 4 lata temu dopadło mnie paskudne zapalenie oskrzeli i tchawicy w jednym. Dosłownie się dusiłam nocami. Raz było tak źle, że rodzice wpakowali mnie do samochodu i pojechaliśmy na opiekę nocną do pobliskiego ośrodka zdrowia. Wparowałam do gabinetu lekarza i obydwoje zamarliśmy. Pierwszy raz poczułam taką chemię, jak w komedii romantycznej. Albo tandetnej powieści. On był bardzo młodym lekarzem, o wyglądu cherubinka. Zaczerwienił się, kazał mi usiąść, a ja zaczęłam jeszcze bardziej się krztusić. Pierwsze minuty były strasznie niezręczne, podczas badania trzęsły mu się dłonie i jeszcze bardziej się czerwienił. Nie wymieniliśmy wtedy żadnych znaczących słów (za bardzo i tak nie mogła mówić). Wysłał mnie na inhalację i z żalem opuściłam gabinet. Gdy opuszczałam pokój pielęgniarek, w którym mnie inhalowano (czy jak to się zwie;)) młody pan doktor podbiegł do mnie i wręczył mi kartkę mówiąc, że są to "specjalne zalecenia". Zostawił tam numer telefonu i dopisek, bym zadzwoniła. Po kilku dniach postanowiłam się odezwać i tak zaczął się nasz medyczny romans, który trwał prawie dwa lata i który wspominam z uśmiechem. Zdecydowanie jest to moje najlepsze wspomnienie związane z polską służbą zdrowia. ;)

Ja miałam kiedyś wydarzenie bardzo... romantyczne. Jakieś 3 - 4 lata temu dopadło mnie paskudne zapalenie oskrzeli i tchawicy w jednym. Dosłownie się dusiłam nocami. Raz było tak źle, że rodzice wpakowali mnie do samochodu i pojechaliśmy na opiekę nocną do pobliskiego ośrodka zdrowia. Wparowałam do gabinetu lekarza i obydwoje zamarliśmy. Pierwszy raz poczułam taką chemię,...

Pierwsza wizyty u ginekologa chyba u każdej dziewczyny, czy kobiety wywołuje przerażenie. Ja bałam się jej ogromnie, dlatego też zbierała się niej najdłużej jak tylko było to możliwe. Długo szukałam, radziłam się, chciałam na pierwszą wizytę iść do kobiety, niemniej jednak siostra poleciła mi swojego lekarza, z którego była bardzo zadowolona.
Stresowałam się niemiłosiernie. Gdy weszłam do gabinetu ujrzałam przyjemnie wyglądającego mężczyznę około czterdziestki. Stres chyba malował się na mojej twarzy, pierwsze co zapytał mnie doktor:
- Pani pierwsza wizyta?
Nieśmiało się uśmiechnęłam i zapytałam:
-Aż tak widać.
-Troszeczkę. Proszę usiąść. A Pani gdzie pracuje?
-Ja w Urzędzie Skarbowym.-odpowiedziałam nieco zdezorientowana.
-Matko! I Pani się stresuje przy wizycie u mnie. Prawo do stresowania się to mam ja. Jakby widziała Pani moje przerażenie jak coś od Was dostaję. Wtedy to można się stresować. Ale pewnie dla Pani to chleb powszedni, a pismo od urzędu skarbowego otwiera Pani z uśmiechem na twarzy. Dla mnie taka normalność to ginekologia i to czym się tutaj zajmuję. – uśmiechnął się do mnie.
Tym optymistycznym wstępem rozładował napięcie, a ja przestałam się stresować wizytą u ginekologa uświadamiając sobie, że dla niego to praca, jak dla innych wypisywanie pisma.

Pierwsza wizyty u ginekologa chyba u każdej dziewczyny, czy kobiety wywołuje przerażenie. Ja bałam się jej ogromnie, dlatego też zbierała się niej najdłużej jak tylko było to możliwe. Długo szukałam, radziłam się, chciałam na pierwszą wizytę iść do kobiety, niemniej jednak siostra poleciła mi swojego lekarza, z którego była bardzo zadowolona.
Stresowałam się niemiłosiernie....

Od małego jestem dość chorowita, więc sporo różnych lekarzy spotkałam. Jakiś czas temu ze względu na problemy z żołądkiem dostałam skierowanie na oddział, a tam gastroskopie i kolonoskopie, z czego to drugie miałam umówione ze znieczuleniem, a na pierwsze się zgodziłam pod warunkiem, że zrobią to też w znieczuleniu. Zostałam wezwana do gabinetu i każą się kłaść i chcą robić gastroskopię, czym się przeraziłam i nie wyraziłam zgody "na żywca". Odesłali mnie na oddział i za jakiś czas kazali przyjść na kolonoskopie. Przygotowali mnie i kładąc się na łóżko pielęgniarka głaszcząc po rękę poinformowała, że zrobią oba badania bo lekarz wyraził na to zgodę. Ufff, jaka była moja radość, że lekarz zlitował się nad tak panikującą istotą jak ja.

Od małego jestem dość chorowita, więc sporo różnych lekarzy spotkałam. Jakiś czas temu ze względu na problemy z żołądkiem dostałam skierowanie na oddział, a tam gastroskopie i kolonoskopie, z czego to drugie miałam umówione ze znieczuleniem, a na pierwsze się zgodziłam pod warunkiem, że zrobią to też w znieczuleniu. Zostałam wezwana do gabinetu i każą się kłaść i chcą robić...

JA jestem prostym człowiekiem :) dla mnie czymś pozytywnym było jak czekałem ze skreconą noga w kolejce do ortopedy i jakiś starszy pan, który chyba widział, że mnie bardzo boli i przepuścił mnie pierwszego....mała rzecz a cieszy. Dlatego zawsze jak gdzieś czekam, do lekarza czy w kolejce do apteki, sklepu czy gdziekolwiek...a widze ze komuś bardzo się śpieszy (nie ważne jaki powód) to również przepuszczam...może komuś też to poprawi dzień tak jak i mi :)

JA jestem prostym człowiekiem :) dla mnie czymś pozytywnym było jak czekałem ze skreconą noga w kolejce do ortopedy i jakiś starszy pan, który chyba widział, że mnie bardzo boli i przepuścił mnie pierwszego....mała rzecz a cieszy. Dlatego zawsze jak gdzieś czekam, do lekarza czy w kolejce do apteki, sklepu czy gdziekolwiek...a widze ze komuś bardzo się śpieszy (nie ważne...

Jako dziecko wybieram się z mamą do endokrynologa- zalecenie po bilansie w szkole.
Pani doktor pyta: "Co tam się dzieje?"
Moja mama odpowiada: "Moje dziecko ma tarczycę!"
A pani doktor popadła w śmiech i mówi: "Proszę pani, każdy z nas ma tarczycę..." I zaczęła jej wyjaśniać temat niedoczynności i nadczynności. A ja będąc jeszcze dzieckiem myślałam, że zapadnę się pod ziemię...

Jako dziecko wybieram się z mamą do endokrynologa- zalecenie po bilansie w szkole.
Pani doktor pyta: "Co tam się dzieje?"
Moja mama odpowiada: "Moje dziecko ma tarczycę!"
A pani doktor popadła w śmiech i mówi: "Proszę pani, każdy z nas ma tarczycę..." I zaczęła jej wyjaśniać temat niedoczynności i nadczynności. A ja będąc jeszcze dzieckiem myślałam, że zapadnę się pod...