Władcą na złotym tronie czuję się w towarzystwie mojej rodziny i przyjaciół, organizując dla nich spotkania.Na tych spotkaniach to ja jestem duszą towarzystwa, to ja bryluję, wszyscy mają do mnie szacun, bo wiedzą, że to ja przeczytałam najwięcej książek, to ja odwiedzałam teatry oglądając mnóstwo spektakli, to ja chodziłam na koncerty największych gwiazd na świecie, to ja łapałam wszystkie premiery kinowe, to ja podróżowałam i podróżuję po całym świecie, Zadają mi różne pytania a ja im opowiadam i opowiadam. Wiem, że jestem dla nich autorytetem bo staram się w życiu jak najwięcej zobaczyć, jak najwięcej umieć. To moje klimaty i moja bajka. A królową się czuję, ponieważ nie spotkałam takiej osoby z którą mogłabym porozmawiać na różne tematy, bo nikt nie ma takiej wiedzy i to jest smutne. Smutne bo poddani nie dbają o rozwój intelektualny, tylko napełniają swoje puste brzuchy jedzeniem, leżąc przed telewizorem, konsumpcja, konsumpcja..........Taki sposób na życie wyjaławia i sprawia, że ambicje zanikają, a największą wartością jest przetrwanie.

Władcą na złotym tronie czuję się w towarzystwie mojej rodziny i przyjaciół, organizując dla nich spotkania.Na tych spotkaniach to ja jestem duszą towarzystwa, to ja bryluję, wszyscy mają do mnie szacun, bo wiedzą, że to ja przeczytałam najwięcej książek, to ja odwiedzałam teatry oglądając mnóstwo spektakli, to ja chodziłam na koncerty największych gwiazd na świecie, to ja...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie przepadam za takimi publicznymi wynurzeniami, ale życie pisze najlepsze scenariusze. Do niedawna bliżej niż do władcy, było mi do nadwornego błazna, grającego pewną rolę ku ucieszy bliskich. Przyświecała mi chęć usatysfakcjonowania rodziny, a przynajmniej nie dawania im powodu do zmartwień i swoistego wpasowania się w prawidła tego świata – skończenie edukacji, stabilny związek, plany na przyszłość, powodzenia w pracy i tak dalej. Robiłam to w zasadzie bezrefleksyjnie, ciesząc się z samego faktu, że życie jest stabilne i przyjmując ten fakt za wartość dodaną. Potem usłyszałam od przyjaciela, że mam prawo być szczęśliwą i… i tak w zasadzie stałam się władcą. Pracę rzuciłam, związek zakończyłam, spakowałam się i wyprowadziłam. Potem poznałam obecnego partnera, adoptowałam psa i rozpoczęłam własny biznes. Teraz naprawdę czuję się „Panią swojego losu”, a tworząc unikatową, własnoręcznie wykonywaną biżuterię, odczuwam także radość tworzenia. Czuję, że nie tylko „panuję”, ale też powołuje do życia swoiste dziedzictwo, które z wszelkim prawdopodobieństwem przetrwa moją „kadencję”, rozsiane po całym globie. Przyjemne uczucie. Przyjemna odmiana :)

Ps, mama jest wielką fanką książek o tej tematyce, a dobry władca dba o swoich bliskich!! ;)

Nie przepadam za takimi publicznymi wynurzeniami, ale życie pisze najlepsze scenariusze. Do niedawna bliżej niż do władcy, było mi do nadwornego błazna, grającego pewną rolę ku ucieszy bliskich. Przyświecała mi chęć usatysfakcjonowania rodziny, a przynajmniej nie dawania im powodu do zmartwień i swoistego wpasowania się w prawidła tego świata – skończenie edukacji, stabilny...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zamykam oczy. Powietrze w płuca wchodzi tak głęboko, że chyba za chwilę pękną. Wszechogarniająca cisza sprawia, że uśmiech sam wypływa na usta. Jest wspaniale.
Choć przez chwilę jestem sama sobie panią, władcą mojego własnego wszechświata. Mogę robić co chcę i kiedy chcę. Moje panowanie czas start!
Za dwie godziny wraca mąż z dziećmi. Trzeba korzystać.

Zamykam oczy. Powietrze w płuca wchodzi tak głęboko, że chyba za chwilę pękną. Wszechogarniająca cisza sprawia, że uśmiech sam wypływa na usta. Jest wspaniale.
Choć przez chwilę jestem sama sobie panią, władcą mojego własnego wszechświata. Mogę robić co chcę i kiedy chcę. Moje panowanie czas start!
Za dwie godziny wraca mąż z dziećmi. Trzeba korzystać.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ja czuję się jak władca świata jak uda mi sie włożyć USB za pierwszym razem :D

Ja czuję się jak władca świata jak uda mi sie włożyć USB za pierwszym razem :D

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

moim królestwem jest kuchnia. Rządze tam tylko ja. Moimi poddanymi są łyżki, garnki i patelnie. Spełniają każde me żądanie i zachciankę. Dzięki naszej współpracy mogę czynić cuda. Za co jako dobry władca zawsze jestem im wdzięczna. W nagrodę dbam o swoich poddanych. Zawsze są w dobrym stanie i mieszkają w swoich domkach (szafkach szufladach). Jest to królestwo szczęśliwe, pełne sprawiedliwości i uczciwości.

moim królestwem jest kuchnia. Rządze tam tylko ja. Moimi poddanymi są łyżki, garnki i patelnie. Spełniają każde me żądanie i zachciankę. Dzięki naszej współpracy mogę czynić cuda. Za co jako dobry władca zawsze jestem im wdzięczna. W nagrodę dbam o swoich poddanych. Zawsze są w dobrym stanie i mieszkają w swoich domkach (szafkach szufladach). Jest to królestwo szczęśliwe,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W moim domu najwięcej władzy daje „potencjalne jedzenie”. Jest trochę jak kot Schrödingera - dopóki nie opróżnię kieszeni i nie wystawię na widok publiczny pustych talerzy, jednocześnie mam je i go nie mam. Wystarczy szelest woreczka foliowego, skrzypnięcie drzwiczek z komody bądź unoszący się w powietrzu zapach – Timon, choćby spał wygodnie na drugim końcu domu, zawsze usłyszy lub wyczuje potencjalność jedzenia. Wbiega pośpiesznie do salonu i napotyka moje władcze spojrzenie. Oboje przywdziewamy maski pokerzystów. Jako prawdziwa królowa, wydaję komendy jednym tchem – pies wykonuje je z początku niechętnie, ale każde kolejne „siad”, „poproś” lub „waruj” statystycznie zwiększa szansę obecności potencjalnego jedzenia w mojej kieszeni. Psi entuzjazm wzrasta wprost proporcjonalnie do ilości komend… dopóki nie zamieni się w pisk frustracji. Wtedy nadchodzi chwila prawdy. Jako dobry władca, zdobywam smakołyk nawet, gdy nie było go wcześniej w kieszeni. Z tego powodu mój poddany jest zawsze zadowolony, a ja… no cóż… lubię być królową, chociaż przez chwilę :)

W moim domu najwięcej władzy daje „potencjalne jedzenie”. Jest trochę jak kot Schrödingera - dopóki nie opróżnię kieszeni i nie wystawię na widok publiczny pustych talerzy, jednocześnie mam je i go nie mam. Wystarczy szelest woreczka foliowego, skrzypnięcie drzwiczek z komody bądź unoszący się w powietrzu zapach – Timon, choćby spał wygodnie na drugim końcu domu, zawsze...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

5 ze sprawdzianu z matematyki rozszerzonej w 3 klasie liceum 😂😂

5 ze sprawdzianu z matematyki rozszerzonej w 3 klasie liceum 😂😂

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

5 ze sprawdzianu z matematyki rozszerzonej w 3 klasie liceum 😂😂

5 ze sprawdzianu z matematyki rozszerzonej w 3 klasie liceum 😂😂

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

władza dzisiaj - gruby portfel,

władza dzisiaj - gruby portfel,

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jestem królem gdy w swojej łazienkowej komnacie na złotym tronie, mam wreszcie chwile spokoju.

Jestem królem gdy w swojej łazienkowej komnacie na złotym tronie, mam wreszcie chwile spokoju.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post