Śnię niemal codziennie. Czasem, gdy się budzę, zastanawiam się, w którym świecie jestem i potrzebuję dłuższego czasu, żeby wrócić do tej "prawdziwej" rzeczywistości. Często śnię o alterantywnych światach - tych, w których wybrałam innego mężczyznę, inny zawód, w których zamieszkuję inne miejsca.

Jakiś czas temu śniłam jednak o czymś zupełnie nowym: żyłam wśród ludzi, których znam, robiłam to, co robię, jednak byłam całkiem inną osobą. Nie poznawałam siebie w lustrze, swoich dłoni, gdy na nie patrzyłam.

To było jedno z najbardziej dziwnych i ekscytujących przeżyć, jakich doświadczyłam, jednak gdy się ocknęłam, byłam wdzięczna za to, że jednak jestem sobą.

Śnię niemal codziennie. Czasem, gdy się budzę, zastanawiam się, w którym świecie jestem i potrzebuję dłuższego czasu, żeby wrócić do tej "prawdziwej" rzeczywistości. Często śnię o alterantywnych światach - tych, w których wybrałam innego mężczyznę, inny zawód, w których zamieszkuję inne miejsca.

Jakiś czas temu śniłam jednak o czymś zupełnie nowym: żyłam wśród ludzi,...

Stale śnię o tym, że jestem jakąś księżniczką albo królową. Wiem, dziecinne marzenia :P za każdym razem wydaje polecenia swoim poddanym, którzy mnie uwielbiają, jestem adorowana przez przystojnych mężczyzn i mogę robić to na co tylko mam ochotę. Och, ile bym dała żeby choć przez jeden dzień poczuć się jak prawdziwa księżniczka!

Stale śnię o tym, że jestem jakąś księżniczką albo królową. Wiem, dziecinne marzenia :P za każdym razem wydaje polecenia swoim poddanym, którzy mnie uwielbiają, jestem adorowana przez przystojnych mężczyzn i mogę robić to na co tylko mam ochotę. Och, ile bym dała żeby choć przez jeden dzień poczuć się jak prawdziwa księżniczka!

Nie tak dawno temu zaczęłam medytować. To taki stan między snem a relaksem kiedy wszystko ulatuje i stajemy się już tylko przestrzenią. Wtedy nikt nie jest wrogiem, nic nie stanowi problemu, lęk wydaje się bezzasadny, a życie beztroskie. Uwielbiam być w tej skórze spokoju, momentu kompletnej ufności i delektowania się powietrzem. Wciąż ta sama ja choć tak inna, pozbawiona dobrze zaprzyjaźnionej złości i zamartwiania się na przyszłość. Na co dzień nadal jesteśmy sobie dalekie, stres wyciska ze mnie nerwy, a ludzie wokół nie przestają zawodzić, ale wiem, że ona jest tam w posturze lotosu, wdechu i wydechu, gotowa by udać się tylko z samą sobą do krainy radości.

Nie tak dawno temu zaczęłam medytować. To taki stan między snem a relaksem kiedy wszystko ulatuje i stajemy się już tylko przestrzenią. Wtedy nikt nie jest wrogiem, nic nie stanowi problemu, lęk wydaje się bezzasadny, a życie beztroskie. Uwielbiam być w tej skórze spokoju, momentu kompletnej ufności i delektowania się powietrzem. Wciąż ta sama ja choć tak inna, pozbawiona...

Rzeczywistość jaką umyślnie tworzy nam kasta sprawująca władzę, wpływa dodatnie na wszelkie formy ucieczki od niej. Obdarzeni wyobraźnią, na krótkie chwile zapomnienia, zamieniają własne życia na wyobrażone, jak za wymianą kartridża u Effingera. Wzrok staje się nieobecny i jesteś już kimś innym i masz super moce. Lecisz w czasie dwa tysiące lat wstecz by nie dopuścić do narodzin Jezusa. Widzisz jak Rzym dźwiga się z zapaści dzięki rozwojowi Hermetyzmu, nie stłamszonego przez chrześcijaństwo. Po reformach Aureusza II i odkryciu przez Hypatię rachunku różniczkowego i całkowego, ogromne statki pozwalają nawiązać kontakty z Państwem Majów, którego geniusz matematyczny zostaje szybko rozpoznany wzbogacając nas, między innymi, o rozwiniętą psychofarmakologię. Połączenie technologii Rzymu i astronomicznej wiedzy Majów doprowadza do lądowania na Księżycu w 12 wieku. Ludzkość kwitnie, a po przeniknięciu filozofii taoistycznych do globalnej kultury greko-majańskiej, wojny stają się zmorą historii. Szamanizm psychotroniczny daje ludzkości moce nieporównywalne z kartezjańska nauką świata chrześcijańskiego. Odkrywasz, że już kiedyś osiągnęliśmy ten stan lecz kosmiczny kataklizm spalił Ziemię, cofając ludzi do jaskiń, każąc im walczyć o pożywienie, ziemię, urojonych bogów, tworzyć religię, ideologię, podbijać narody i mordować dla bogactw. Wracasz do rzeczywistości by spostrzec, że można być kimś innym tylko na krótką chwilę zapomnienia. Znów odczuwasz ból istnienia.

Rzeczywistość jaką umyślnie tworzy nam kasta sprawująca władzę, wpływa dodatnie na wszelkie formy ucieczki od niej. Obdarzeni wyobraźnią, na krótkie chwile zapomnienia, zamieniają własne życia na wyobrażone, jak za wymianą kartridża u Effingera. Wzrok staje się nieobecny i jesteś już kimś innym i masz super moce. Lecisz w czasie dwa tysiące lat wstecz by nie dopuścić do...

Przez całe moje dzieciństwo, a potem okres dojrzewania, marzyłam, aby być kimś innym. Codziennie, kładąc się spać, leżałam długo, fantazjując o moim alternatywnym życiu, w którym, w zależności od mojego wieku, byłam super-czarodziejką, potężną wojowniczką, obiektem westchnień chłopaków w szkole, w końcu miłością życia bogatego obcokrajowca, który zabrałby mnie na zawsze z tego potwornego kraju. Zawsze takie marzenia wiązały się z głębokim pragnieniem ucieczki lub likwidacją jakiegoś braku, a więc np. z ucieczką z domu do wspaniałego świata z bajki, pokonaniem swojej słabości, zyskaniem urody, czy odnalezieniem wyczekiwanego partnera.
Uważam jednak, że nie ma się co załamywać, jeżeli w swoich własnych oczach nie jest się tym, kim chciałoby się być. Wszystko bowiem leży w naszych rękach i to my decydujemy o tym, jak będzie wyglądało nasze życie. Wystarczy mieć samozaparcie i wiedzieć na pewno, czego dokładnie się chce, a potem do tego dążyć.

Przez całe moje dzieciństwo, a potem okres dojrzewania, marzyłam, aby być kimś innym. Codziennie, kładąc się spać, leżałam długo, fantazjując o moim alternatywnym życiu, w którym, w zależności od mojego wieku, byłam super-czarodziejką, potężną wojowniczką, obiektem westchnień chłopaków w szkole, w końcu miłością życia bogatego obcokrajowca, który zabrałby mnie na zawsze z...

Kiedyś miałam taki nietypowy sen,że będąc na łąkach w swojej miejscowości a dalej był widok na palmy. Ja w tej scenerii egzotyki zjeżdżałam na zjeżdżalni do basenu a po lewej i prawej stronie stali Murzyni.Dodam,że niestety nie odwiedziłam jeszcze tak dalekich zakątków chociaż chciałabym zobaczyć np.Dominikanę. Czasem mi się śni,że znowu uczę się w szkole średniej. To dziwne uczucie,tak jakbym odbywała podróż w czasie.

Kiedyś miałam taki nietypowy sen,że będąc na łąkach w swojej miejscowości a dalej był widok na palmy. Ja w tej scenerii egzotyki zjeżdżałam na zjeżdżalni do basenu a po lewej i prawej stronie stali Murzyni.Dodam,że niestety nie odwiedziłam jeszcze tak dalekich zakątków chociaż chciałabym zobaczyć np.Dominikanę. Czasem mi się śni,że znowu uczę się w szkole średniej. To...

„Ten ogień płonie dla mistrzów
Co wznieśli się do gwiazd
I dla przegranych, którzy słabość swą
Złamali jeszcze raz”
Brzmi mi w uszach piosenka śpiewana przez gwiazdę estrady ówczesnych czasów Edytę Górniak. Za chwilę mój start, za chwilę znów pokażę, na co mnie stać. Czy wygram? Czy zdobędę upragnione złoto? Czy ponownie złapię bariery swojej wytrzymałości i przeleję hektolitry potu? Czy znów bezlitośni sędziowie mnie zdyskwalifikują na samym końcu, przed metą? A może ktoś okaże się lepszy?!
„I chwała tym, co gonią wiatr
I chwała tym, co łapią dal
Co walczą tak jak lwy, na śmierć
By za metą objąć się!”
3…2…1… start….
Dryń… dryń… dryń… i znów mój sen o sukcesach przeminął jak olimpijski ogień na stadionie. A tak miło byłoby jeszcze dojść do mety i wygrać, by raz jeszcze poczuć smak sukcesu. Być Robertem Korzeniowskim… a nie zwykłym pracownikiem biurowym. Czas iść do pracy!

„Ten ogień płonie dla mistrzów
Co wznieśli się do gwiazd
I dla przegranych, którzy słabość swą
Złamali jeszcze raz”
Brzmi mi w uszach piosenka śpiewana przez gwiazdę estrady ówczesnych czasów Edytę Górniak. Za chwilę mój start, za chwilę znów pokażę, na co mnie stać. Czy wygram? Czy zdobędę upragnione złoto? Czy ponownie złapię bariery swojej wytrzymałości i przeleję...

W moim alternatywnym życiu mówię wszystko to co w realnym świecie okryte jest milczeniem dobrego wychowania, poprawności politycznej i wrodzonej (a może nabytej???) nieśmiałości. W moim alternatywnym świecie mogę wymazać każdą złą wypowiedź. Sama decyduję co, jak i komu powiem, co zrobię i gdzie będę. Mój świat z głowy to oaza, w której jestem sumą tego, co we mnie najlepsze, a inni wreszcie to dostrzegają. Nie pozwalam się ranić. Nie muszę walczyć z przeszłością. Nie jestem tam doskonała, lecz nikt tam ode mnie tego nie wymaga. Kocham i jestem kochana tak po prostu i mimo wszystko. Dzięki mojej wewnętrznej przestrzeni, której istnienia nikt się nie domyśla, przetrwać można najgorszy czas, największy smutek. To wspaniała podróż, jednak trzeba znać granice tej krainy! Bez mapy ryzykujesz swoim realnym światem, przecież także pięknym!

W moim alternatywnym życiu mówię wszystko to co w realnym świecie okryte jest milczeniem dobrego wychowania, poprawności politycznej i wrodzonej (a może nabytej???) nieśmiałości. W moim alternatywnym świecie mogę wymazać każdą złą wypowiedź. Sama decyduję co, jak i komu powiem, co zrobię i gdzie będę. Mój świat z głowy to oaza, w której jestem sumą tego, co we mnie...

Sny są zjawiskiem fascynującym, pięknym a bywa, że i przerażającym. Podobno już dzieci w łonie matki potrafią śnić. Są jak tajemnicza sztuczka albo wybieg naszego mózgu, który chce nam pokazać alternatywne ścieżki naszego życia, inne rozwiązania, pozwala fantazjować, uwolnić się od życia codziennego, odstresować, ale też skłonić do refleksji nad sobą.
W moim życiu pojawiło się wiele przeróżnych snów. Niestety zawsze byłam w nich sobą, ale w tak odmiennych sytuacjach, że już do końca nie jestem pewna czy to rzeczywiście ja czy jakieś moje "inne wcielenie". Zdarzyło się, że we śnie zajmowałam się zawodowo łapaniem gremlinów na gumowe rzepy i naprawdę bardzo angażowałam się w tą pracę, innym razem byłam podróżniczką zwiedzającą rajskie ogrody pełne słońca i kwiatów o tak intensywnych kolorach jakich nie widziałam nigdy w prawdziwym życiu. Niestety pojawiał się też sen, w którym byłam sparaliżowana i nie mogłam się poruszyć, co stanowiło naprawdę ciężkie (choć nieprawdziwe) doświadczenie. Kilka razy uciekałam przed duchami czy potworami, spotykałam też osoby znane, sławne, a nawet zmarłych członków rodziny. Przeżywałam zupełnie nierealne sytuacje, romanse, śluby i pogrzeby.
Z pewnością sny są nam potrzebne i wnoszą dużo więcej niż myślimy do naszego życia.

Sny są zjawiskiem fascynującym, pięknym a bywa, że i przerażającym. Podobno już dzieci w łonie matki potrafią śnić. Są jak tajemnicza sztuczka albo wybieg naszego mózgu, który chce nam pokazać alternatywne ścieżki naszego życia, inne rozwiązania, pozwala fantazjować, uwolnić się od życia codziennego, odstresować, ale też skłonić do refleksji nad sobą.
W moim życiu pojawiło...

Moje sny są barwne i bardzo dziwne. Pojawiają się praktycznie co noc i sprawiają,że wiodę "drugie" życie.
Wczoraj przyśniło mi się,że jestem 6-letnią dziewczynką z pięknymi, czarnymi włosami i podróżuję po całym świecie. Jeśli tylko pomyślałam o danym miejscu, od razu się w nim znalazłam. I niczego się nie bałam. Odwiedziłam Egipt, Chiny, Cypr, Kanadę, Mongolię, a nawet Brazylię. Byłam zachwycona tymi przepięknymi krajami, chłonęłam wszystkie dźwięki i widoki.
W moich snach najlepsze jest to,że są bardzo realistyczne. Często budzę się i myślę,czy to był sen,czy jawa???

Moje sny są barwne i bardzo dziwne. Pojawiają się praktycznie co noc i sprawiają,że wiodę "drugie" życie.
Wczoraj przyśniło mi się,że jestem 6-letnią dziewczynką z pięknymi, czarnymi włosami i podróżuję po całym świecie. Jeśli tylko pomyślałam o danym miejscu, od razu się w nim znalazłam. I niczego się nie bałam. Odwiedziłam Egipt, Chiny, Cypr, Kanadę, Mongolię, a nawet...