Diabeł umieścił w swoim labiryncie Jasia, Ignacego i Tosię. Dał każdemu z nich po zielonej bransoletce i powiedział:
-Kto przyniesie mi bransoletkę będzie szczęśliwy do końca swoich dni.
Diabeł czeka u wyjścia labiryntu 5 minut, 10 minut. Jaś nie przychodzi. Puszcza kolejną osobę. Znowu czeka. Godzina, dwie – Ignacy nie przychodzi.
- Wymyśliłem za trudne zadanie. – myśli sobie diabeł i puszcza ostatnią osobę.
Tym razem już po pięciu minutach zauważa Tosię wychodzącą z Labiryntu. Nie może zrozumieć jak to się stało. Pyta więc dziewczynę:
- Jak odnalazłaś dobrą drogę moje dziewczę?
- Było się harcerką, co nie? Więc się takie rzeczy wie. – odpowiada uradowana.
- A jak pokonałaś wielkiego potwora, który strzegł drogi?
- Na szczęście, zawsze mam przy sobie gaz pieprzowy i scyzoryk.
- A co zrobiłaś z wiedźmą? Miała pilnować wyjścia!
- Troszkę porozmawiałyśmy, pomalowałam jej paznokcie, opowiedziałam kawał i jakoś mnie przepuściła.
- Do cholery! Teraz muszę dać Tobie wieczne szczęście. W takim razie oddaj bransoletkę i możesz sobie odejść. – wrzasnął diabeł.
Dziewczyna spojrzała bezradnie na swój nadgarstek.
- Ja, ja… Chyba ją zgubiłam.

/myślę, że nie ma czego tłumaczyć. Jestem nieszczęściem chodzącym, które gubi wszystko co wpadnie mu w ręce.

Diabeł umieścił w swoim labiryncie Jasia, Ignacego i Tosię. Dał każdemu z nich po zielonej bransoletce i powiedział:
-Kto przyniesie mi bransoletkę będzie szczęśliwy do końca swoich dni.
Diabeł czeka u wyjścia labiryntu 5 minut, 10 minut. Jaś nie przychodzi. Puszcza kolejną osobę. Znowu czeka. Godzina, dwie – Ignacy nie przychodzi.
- Wymyśliłem za trudne zadanie. – myśli...

Gdyby ptaki chciały budować gniazda to nie muszą wcale dużo się przy tym napracować... wystarczy żeby przyleciały zawsze z samego rana na mojego "gotowca" na głowie.

----
Każdy kto widział moje włosy zaraz po przebudzeniu ten wie... że to prawdziwa burza siana...

Gdyby ptaki chciały budować gniazda to nie muszą wcale dużo się przy tym napracować... wystarczy żeby przyleciały zawsze z samego rana na mojego "gotowca" na głowie.

----
Każdy kto widział moje włosy zaraz po przebudzeniu ten wie... że to prawdziwa burza siana...

A więc idę i idę i patrzę, a ta Pani idąca z naprzeciwka ma fajną fryzurę, więc się na nią patrzę i ją mijam. A to moja mama.

Kto patrząc prosto w oczy przechodzącej na mieście osobie nie skapnie się, że to jej własna matka? Ja, no oczywiście, że ja.
Zresztą mama nie poznaje własnej córki, więc mam to po niej. Takie życie. Niby idziemy i patrzymy, pod samochody nie wpadamy, ale i tak myślami jesteśmy nie wiadomo gdzie, a jak się nas zapyta o czym myślimy, to oczywiście nie wiemy.

A więc idę i idę i patrzę, a ta Pani idąca z naprzeciwka ma fajną fryzurę, więc się na nią patrzę i ją mijam. A to moja mama.

Kto patrząc prosto w oczy przechodzącej na mieście osobie nie skapnie się, że to jej własna matka? Ja, no oczywiście, że ja.
Zresztą mama nie poznaje własnej córki, więc mam to po niej. Takie życie. Niby idziemy i patrzymy, pod samochody nie...

"Wiecie dlaczego warto rano nosić okulary w łazience?
Żeby przypadkiem nie umyć zębów kremem do golenia;)"

Haha:] Tak to o mnie:] Kiedyś, kiedyś, dawno temu jeszcze zanim zdecydowałem się na golenie twarzy maszynką elektryczną, goliłem się 'klasycznie' czyli jakimś tam Żylet czy innym Mieczem a do tego zwyczajny krem do golenia w tubce. Któregoś pięknego poranka obudziłem się bardzo zaspany i kompletnie zapominając o okularach ruszyłem tanecznym 'krokiem Frankensteina' w kierunku łazienki. Tam - półka a na niej dwie tubki. Nie mam dużego problemu ze wzrokiem (lekki krótkowidz) ale zbieg niefortunnych zdarzeń (zaspanie+brak okularów) sprawiły, że tubki w magiczny sposób wyglądały identycznie;) Oczywiście uśpiona jeszcze świadomość zaalarmowana została dopiero w momencie gdy język zaczął grymasić i bić na alarm, że coś jest nie tak;) Przez następny dzień zjadłem chyba wagon gumy do żucia a 'przyjemność' puszczania nosem baniek mydlanych została mi jeszcze przez następną dobę;)

"Wiecie dlaczego warto rano nosić okulary w łazience?
Żeby przypadkiem nie umyć zębów kremem do golenia;)"

Haha:] Tak to o mnie:] Kiedyś, kiedyś, dawno temu jeszcze zanim zdecydowałem się na golenie twarzy maszynką elektryczną, goliłem się 'klasycznie' czyli jakimś tam Żylet czy innym Mieczem a do tego zwyczajny krem do golenia w tubce. Któregoś pięknego poranka obudziłem...

Co trzeba wziąć ze sobą do windy?
-Bochen chleba i wiadro wody.

----------------------
Mimo, że ten żart nie jest jakoś specjalnie śmieszny, opowiada o mojej chyba najdłuższej konwersacji z panem woźnym w szkole.
-Miałam pozwolenie na jeżdżenie windą, a za każdym razem ten pan miał coś do powiedzenia (w tym to, że się zatrzymam i będą dzwonić po fachowców oddalonych o 100km). Chyba chciał mnie wystraszyć...

Co trzeba wziąć ze sobą do windy?
-Bochen chleba i wiadro wody.

----------------------
Mimo, że ten żart nie jest jakoś specjalnie śmieszny, opowiada o mojej chyba najdłuższej konwersacji z panem woźnym w szkole.
-Miałam pozwolenie na jeżdżenie windą, a za każdym razem ten pan miał coś do powiedzenia (w tym to, że się zatrzymam i będą dzwonić po fachowców oddalonych o...

- Puk, puk!
- Kto tam?
- To ja, chęć do pracy. Ja dosłownie na minutkę.

Zawsze tak mam, że w pracy nic mi się nie chce, jednak jak wybija godzina, że można iść do domu to dostaję skrzydeł.

- Puk, puk!
- Kto tam?
- To ja, chęć do pracy. Ja dosłownie na minutkę.

Zawsze tak mam, że w pracy nic mi się nie chce, jednak jak wybija godzina, że można iść do domu to dostaję skrzydeł.

Życie pisze zabawne historie, zaś wiek sprawia, że stają się bardziej lub mniej niewinne...

Będąc dzieckiem zostałam zaproszona do cioci, gdzie ona i jej "koleżanki" zachwycały się małym aniołkiem.
- No zaśpiewaj coś dla nas - poprosiły przymilnie, ciocia zaś mrugnęła z nakazem w oczach, nie spodziewając się co wypłynie z moich ust:
- "Za ten papieros tuż po i ten szampan tuż przed za pocałunek w tę noc i za stosunek w dzień...." - i tu mi przerwały...

Najzabawniejsze w całej sytuacji nie było to, że kilkuletnie dziecko śpiewa ówczesny przebój Ich Troje, ale fakt, że zarówno ciocia jak i jej koleżanki były ZAKONNICAMI oczekującymi jakiejś kościelnej pieśni... Oto i dostały swojego aniołka :)

Życie pisze zabawne historie, zaś wiek sprawia, że stają się bardziej lub mniej niewinne...

Będąc dzieckiem zostałam zaproszona do cioci, gdzie ona i jej "koleżanki" zachwycały się małym aniołkiem.
- No zaśpiewaj coś dla nas - poprosiły przymilnie, ciocia zaś mrugnęła z nakazem w oczach, nie spodziewając się co wypłynie z moich ust:
- "Za ten papieros tuż po i ten szampan...

Przechodziłam z koleżanką obok cukierni. Nagle rzekła. W sumie to fajna z Ciebie babka. Spojrzałam na witrynę, za którą widniała dorodna i duża babka wielkanocna. Nie wiem czy porównanie do babki było najtrafniejszym pomysłem.

A teraz krótkie wyjaśnienie:
Zadziałała tutaj gra słów:
babka - wypiek
babka - kobieta
Słowa te zatem można rozumieć dwojako.

Przechodziłam z koleżanką obok cukierni. Nagle rzekła. W sumie to fajna z Ciebie babka. Spojrzałam na witrynę, za którą widniała dorodna i duża babka wielkanocna. Nie wiem czy porównanie do babki było najtrafniejszym pomysłem.

A teraz krótkie wyjaśnienie:
Zadziałała tutaj gra słów:
babka - wypiek
babka - kobieta
Słowa te zatem można rozumieć dwojako.

Jako mała dziewczynka zawsze miałam gotową odpowiedź na wszystko.
Pewnego dnia nauczycielka zadała mi pytanie:
- Madziu, wymień proszę 4 zwierzęta afrykańskie.
Na co ja wypaliłam bez zastanowienia:
- 2 słonie i 2 żyrafy!

-----------------------
Śmiechu było mnóstwo. Tak to jest, jak dziecko najpierw mówi, potem myśli... :D

Jako mała dziewczynka zawsze miałam gotową odpowiedź na wszystko.
Pewnego dnia nauczycielka zadała mi pytanie:
- Madziu, wymień proszę 4 zwierzęta afrykańskie.
Na co ja wypaliłam bez zastanowienia:
- 2 słonie i 2 żyrafy!

-----------------------
Śmiechu było mnóstwo. Tak to jest, jak dziecko najpierw mówi, potem myśli... :D

Siadam na ławce w parku i zaczynam czytać książkę. Jest ciepły spokojny dzień i już nie mogę się doczekać aż zacznę przygodę z bohaterami opowieści. Kiedy zaczynam się wczuwać w świat bohaterów przysiada się ktoś. :
- Dżen dobrry
- Dobry, dobry – odpowiadam – nie odrywając wzroku od książki
- How you do?
- Good. Thank you – odpowiadam szybko, nawet nie pytając z grzeczności jak się on czuje
- Are you from here?
- Yes – odpowiadam nadal nie patrząc na jegomościa. Musiał się akurat jakiś turysta przysiąść. Z akcentu sądząc Amerykanin. Oni nie mają świętości dla niczego. Nie widzi, że chcę w spokoju poczytać?
- Is this book good?- pyta facet
Nie no już tego dosyć, sobie myślę. Rzucam więc ze złością w głosie :
- No. It’s not. Some bull shit!
- Ok. Sorry to hear it- odpowiada on I odchodzi
Nagle przysiada się moja znajoma i pyta:
- I jak ? Jaki on jest?
- Kto taki? –odpowiadam
- No Evans – Twój ulubiony pisarz. Przed chwilą rozmawialiście. Spotkałam go naprzeciwko i powiedziałam, że tu jesteś i chciałbyś go poznać. Namówiłam go żeby podszedł do ciebie.
- No cóż …. To miły gość – odpowiadam i odkładam książkę którą czytałem, a na której widnieje nazwisko autora – Evans
……..
(brak śmiechu)
No, przecież to cały ja. Nadal nie rozumiecie?
…….
Nawet jeśli dopisze mi szczęście to i tak zwykle to przeoczę.

Siadam na ławce w parku i zaczynam czytać książkę. Jest ciepły spokojny dzień i już nie mogę się doczekać aż zacznę przygodę z bohaterami opowieści. Kiedy zaczynam się wczuwać w świat bohaterów przysiada się ktoś. :
- Dżen dobrry
- Dobry, dobry – odpowiadam – nie odrywając wzroku od książki
- How you do?
- Good. Thank you – odpowiadam szybko, nawet nie pytając z grzeczności...