Szczerze, to chciałabym powiedzieć, że zbliżyłabym się do rodziny i ogólnie społeczeństwa, by nie zmarnować ostatnich 6 miesięcy...
Ale skąd mam wiedzieć, jakbym zaregowała?
Ludzie są przeróżni, wszyscy zrobilibyśmy inne rzeczy.
Może bym zamknęła się w sobie i pogrążyła w przerażeniu ze zbliżającym się końcem świata?
Albo sama siebie zabiła, nie chcąc umrzeć w katastrofie?
Może zbliżyłabym się do ludzi, a może oszalała z przerażenia, wzięła pistolet i postanowiła wszystkich rozstrzelać?
Lub postąpiła egoistycznie i uciekła z domu, chcąc ostatnie chwile spędzić na odkrywaniu samej siebie?
Albo nie robiła nic. Gapiła się w ścianę, nie żyła, a wegetowała, wmawiając sobie kłamstwa.

Chcemy myśleć, że postąpilibyśmy dobrze, słusznie i nieegoistycznie, ale czy tak naprawdę znamy samych siebie?
Kto wie, może ktoś uciekł by z kraju, inny sięgnął po pistolet,a trzeci przytulił rodziców i pogodził się po tylu latach kłótni.

Dopóki nie zdarzy się taka katastrofa, myślę, że nie wszyscy do końca wiemy, jakie demony siedzą w naszych głowach.

Szczerze, to chciałabym powiedzieć, że zbliżyłabym się do rodziny i ogólnie społeczeństwa, by nie zmarnować ostatnich 6 miesięcy...
Ale skąd mam wiedzieć, jakbym zaregowała?
Ludzie są przeróżni, wszyscy zrobilibyśmy inne rzeczy.
Może bym zamknęła się w sobie i pogrążyła w przerażeniu ze zbliżającym się końcem świata?
Albo sama siebie zabiła, nie chcąc umrzeć w katastrofie?
...

Osobiście szukałabym mojego wymarzonego faceta. A, że taki nie istnieje, to będę go szukać do końca świata.

Osobiście szukałabym mojego wymarzonego faceta. A, że taki nie istnieje, to będę go szukać do końca świata.

Jeśli dowiedziałabym się, że zostało ostatnie pół roku istnienia świata, na pewno nie szalałabym jak to przedstawiają filmy czy książki. Nie nabrałabym kredytów, nie zwiedzałabym świata, nie skakała z bungee, nie obżerała się krewetkami, małżami czy ośmiornicami. Ciężko jest mi wyobrazić sobie taką sytuację, być może finalnie postąpiłabym zupełnie inaczej. Jednak patrząc chłodno na sytuację, ostatnie pół roku spędziłabym z ukochanymi ludźmi. Nie rozmawiając i nie bawiąc się na siłę, ale po prostu siedząc czy leżąc razem w spokoju i ciszy. Nie pozwoliłabym na to żeby na chwilę stracić ich z oczu.

Jeśli dowiedziałabym się, że zostało ostatnie pół roku istnienia świata, na pewno nie szalałabym jak to przedstawiają filmy czy książki. Nie nabrałabym kredytów, nie zwiedzałabym świata, nie skakała z bungee, nie obżerała się krewetkami, małżami czy ośmiornicami. Ciężko jest mi wyobrazić sobie taką sytuację, być może finalnie postąpiłabym zupełnie inaczej. Jednak patrząc...

Spróbowałabym wszystkich żywnościowych fit na które mnie teraz nie stać:
-nasiona chia
-jagody goi
-komosa ryżowa
-masło migdałowe
-amarantus
-mąka kokosowa
-prawdziwe mleko kokosowe


I gotowałabym, gotowała...gotowała.

Spróbowałabym wszystkich żywnościowych fit na które mnie teraz nie stać:
-nasiona chia
-jagody goi
-komosa ryżowa
-masło migdałowe
-amarantus
-mąka kokosowa
-prawdziwe mleko kokosowe


I gotowałabym, gotowała...gotowała.

LIPIEC
Co za dzień! Wygrać miliony na loterii i tego samego dnia dowiedzieć się, że zostało tylko 6 miesięcy do końca świata! Kochanie, pakuj się natychmiast! Musimy dobrze wykorzystać ten czas!

SIERPIEŃ
Zdążyłam kupić ostatnie bilety na loty do Prowansji! Lawenda zalewa nas z każdej strony! Czuję jak dryfuję myślami wzdłuż fioletowej tafli życia. Tak, poproszę 3 butelki chardonnay i ten ser, o ten też może być. A powie mi Pan jak przyrządzić samemu te ślimaki?

WRZESIEŃ
Śmieję jak się idiotka, przy twarzy przelatują mi chmury. Podnoszę głowę do góry i odbicie znika, teraz widzę tylko błękit nieba i chmury… i ich odbicie u moich stóp. A więc tak wygląda legendarna plaża Salar de Uni w Boliwii. To co, zahaczymy jeszcze szybko o Machu Picchu?

PAŹDZIERNIK
Materiał jest przemiły w dotyku! A wzory jakby wydziergane przez Pana Boga. Nie wiedziałam, że nawet na przedmieściach Szangaju można kupić takie piękne kimona. A do tego sushi na wynos!

LISTOPAD
Czerwień, pomarańcz, turkus… Istny kalejdoskop kolorów! Oh! Co za piękna ławica! Tam, patrz obok rubinowych koralowców! Jak dobrze, Kochanie, że oprócz kangurów i koali chciałeś też spojrzeć na życie z innej perspektywy.

GRUDZIEŃ
Mroź Islandii szczypie w nos, ale krajobraz skuty lodem, w którym mieni się cały wszechświat rekompensuje to w 100%. Jutro wylatujemy do Laponii, spędzić święta w krainie Świętego Mikołaja, tam podobno jest ciut cieplej! A na pewno będą renifery!

STYCZEŃ
Zostało 6 dni… idealnie na rozpoczęcie sezonu karnawałowego w Rio!

LIPIEC
Co za dzień! Wygrać miliony na loterii i tego samego dnia dowiedzieć się, że zostało tylko 6 miesięcy do końca świata! Kochanie, pakuj się natychmiast! Musimy dobrze wykorzystać ten czas!

SIERPIEŃ
Zdążyłam kupić ostatnie bilety na loty do Prowansji! Lawenda zalewa nas z każdej strony! Czuję jak dryfuję myślami wzdłuż fioletowej tafli życia. Tak, poproszę 3 butelki...

Dość ciężkie pytanie, ale chyba znalazłoby się kilka opcji, żeby spędzić jakoś to pół roku. Pierwsza z nich związana jest z miłością do zwierząt, bo ja kocham wszystkie futrzaczki, małe i duże, bardzo puchate i mało puchate, grube i chude, po prostu WSZYSTKIE! Gdyby miało mi zostać pół roku życia, to zaadoptowałabym każdego samotnego futrzaka, jakiego by się dało. Szczególną miłością i troską otoczyłabym te zwierzaki, które są już stare, bo one najwięcej doświadczyły w życiu i chciałabym, aby ostatnie chwile spędziły w ciepłym domu otoczone miłością.
Drugą opcją jest próba zaspokojenia mojego głodu wiedzy. Pewnie czytałabym mnóstwo książek i chciałabym poznać jak najwięcej języków, gdyż moim marzeniem jest mówienie, albo chociaż komunikatywne porozumiewanie się w kilkunastu językach. Ewentualnie zgłębiałabym tajemnice czarnych dziur, żeby odwrócić swoją uwagę od panującego wokół chaosu.
Ostatnią możliwością byłoby urządzenie sobie półrocznego seansu filmowego z moim chłopakiem, podczas którego obżeralibyśmy się słodyczami i fast foodami, bo są pyszne, a kogo by już obchodziło to, jak wyglądam i ile przytyję?
I na pewno rzuciłabym naukę do matury, ale na razie z bólem do niej wracam...

Dość ciężkie pytanie, ale chyba znalazłoby się kilka opcji, żeby spędzić jakoś to pół roku. Pierwsza z nich związana jest z miłością do zwierząt, bo ja kocham wszystkie futrzaczki, małe i duże, bardzo puchate i mało puchate, grube i chude, po prostu WSZYSTKIE! Gdyby miało mi zostać pół roku życia, to zaadoptowałabym każdego samotnego futrzaka, jakiego by się dało....

Zaprojektowałbym sobie grób, postawił go i oczekiwał w wygodnym dla siebie miejscu na przybycie końca.

Zaprojektowałbym sobie grób, postawił go i oczekiwał w wygodnym dla siebie miejscu na przybycie końca.

Przez ostatnie pół roku życia skupiłabym się na zaległościach. Spełniłabym, albo chociaż starałabym się spełnić moje marzenia, jak odwiedzenie Bali, czy zagranie w serialu Gra o Tron, ale przede wszystkim skupiłabym się na najbliższych. Pogodziłabym się z tymi, z którymi nie odzywam się latami, przeprosiłabym wszystkie osoby, które skrzywdziłam swoim słowem, czy czynami. Mówiłabym osobom, które kocham jak są dla mnie ważne i co do nich czuję (niestety w codziennym życiu to wcale nie jest proste).
Chciałabym pomóc też tym, którzy nie mogą się cieszyć z życia tak jak ja - borykają się z chorobami, na których wyleczenie potrzeba dużych pieniędzy, czy też są po prostu skrajnie biedni. Zabawiłabym się w Robin Hooda, okradałabym bogatych, a pomagała biednym, nawet jeśli groziłaby mi za to kara, to mogłabym dać szczęście większej ilości osób.

Przez ostatnie pół roku życia skupiłabym się na zaległościach. Spełniłabym, albo chociaż starałabym się spełnić moje marzenia, jak odwiedzenie Bali, czy zagranie w serialu Gra o Tron, ale przede wszystkim skupiłabym się na najbliższych. Pogodziłabym się z tymi, z którymi nie odzywam się latami, przeprosiłabym wszystkie osoby, które skrzywdziłam swoim słowem, czy czynami....

Ostatnie pół roku chciałabym spędzić beztrosko. Żyje w ciągłym biegu i zatracam dziecięca radość z życia. Ciągle obowiązki nie pozwalają się bawić i zwiedzać. Świat zwiedzam tylko w książkach. A przecież każdy wie, że trzeba potem samemu zobaczyć jak jest. Więc pół roku było by przepełnione radością, podróżowaniem, odpoczynkiem i nadrobieniem nieprzeczytanych książek. Częste spacery z chłopakiem, czas spędzony z rodziną czy zwykła zabawa że zwierzakiem to rzeczy, których brakuje mi w codzienności.pol roku było by przepełnione takimi chwilami.

Ostatnie pół roku chciałabym spędzić beztrosko. Żyje w ciągłym biegu i zatracam dziecięca radość z życia. Ciągle obowiązki nie pozwalają się bawić i zwiedzać. Świat zwiedzam tylko w książkach. A przecież każdy wie, że trzeba potem samemu zobaczyć jak jest. Więc pół roku było by przepełnione radością, podróżowaniem, odpoczynkiem i nadrobieniem nieprzeczytanych książek....

Całe pół roku spedzila bym na spedzaniu tegi czasu z najblizszymi przyjaciółmi bo tylko z nimi ten czas miałby sens. Od razu zamieszkala bym z Górnikiem (ksywa przyjaciółki bez której żyć by sie nie dało, a swiat bylby nudny).Kolejną czynnością ktora bym robila to jeżdżenie autobusami wte i wtamta strone (taki mały odchyl), w końcu tak lubie nimi jezdzic. Malowalabym całymi godzinami do bólu ręki o ile nie robilabym poprzednich czynności. No i oczywiscie czytała oraz moze w końcu wygłosiła wykład o kolumnach (haha...). Świetnie to wygląda.

Całe pół roku spedzila bym na spedzaniu tegi czasu z najblizszymi przyjaciółmi bo tylko z nimi ten czas miałby sens. Od razu zamieszkala bym z Górnikiem (ksywa przyjaciółki bez której żyć by sie nie dało, a swiat bylby nudny).Kolejną czynnością ktora bym robila to jeżdżenie autobusami wte i wtamta strone (taki mały odchyl), w końcu tak lubie nimi jezdzic. Malowalabym całymi...