Ania nie czuła się szczęśliwa w swoim małżeństwie. Czegoś jej brakowało, nie było tak jak chciała. Już od jakiegoś czasu im się nie układało, ale żadne z nich nie podjęło decyzji o odejściu. Nie mogła nikogo winić za swoje niezbyt udane małżeństwo, przecież sama tego chciała, to była jej decyzja. Zastanawiała się często czy tak będzie już zawsze wyglądać jej życie czy weźmie sprawy w swoje ręce, zrobi następny krok i na nowo poukłada swoje życie. Postanowiła, że sama będzie kowalem własnego losu i postara się o lepszą przyszłość dla samej siebie. Była już prawie przekonana do podjęcia tej decyzji mimo nawiedzających ją jeszcze wątpliwości, ale pewnego dnia los zdecydował za nią. Jej mąż miał wypadek, wszystko stało się tak nagle i niepodziewanie. Ania nie chciała opuszczać go w takiej chwili, zaoferowała swoją pomoc. Przez długi czas była dla niego największym wsparciem, a gdy mąż wracał powoli do zdrowia to oboje zauważyli, że w ich małżeństwie coś się zmieniło. Przez cały ten czas zbliżyli się do siebie, stali się sobie bliscy. Decyzja o zakończeniu związku rozprysła się jak bańka mydlana. Dopiero wtedy Ania zrozumiała, że są sytuacje, w których człowiek jest kowalem własnego losu, ale są też sytuacje, w których decyduje los. Czasami to decyzje człowieka mają duży wpływ na jego życie, a czasami nieprzewidziane zdarzenia.

Ania nie czuła się szczęśliwa w swoim małżeństwie. Czegoś jej brakowało, nie było tak jak chciała. Już od jakiegoś czasu im się nie układało, ale żadne z nich nie podjęło decyzji o odejściu. Nie mogła nikogo winić za swoje niezbyt udane małżeństwo, przecież sama tego chciała, to była jej decyzja. Zastanawiała się często czy tak będzie już zawsze wyglądać jej życie czy...

Ja uważam, że człowiekowi dane są szanse a on musi je tylko wykorzystać. Pewnego dnia poznałam osobę bez planow i ambicji bez żadnej inicjatywy a czekająca tylko na to co los przyniesie. Po prostu osoba wegetowała. Nie ma wykształcenia, nie miała pracy, nie myślała o tym co będzie jutro. A jest bardzo inteligentna, nie robi błędów ortograficznych, w pamięci potrafi takie liczby mnożyć, że większości osób sprawiłoby to trudność. Do tego pisze piękne wiersze i potrafi z pamięci wymienić wszystkie państwa z ich stolicami nawet takie malutkie o których ja nie słyszałam i potrafi wiele więcej. Dla mnie było to porażające jak można tak żyć. Jemu się wydawało, że taki jego los. A ja uważam, że to nie prawda. Trzeba w życiu walczyć o swoje, być ambitnym i korzystać z tego co los daje. Los daje nam szanse niestety nie każdemu takie same, ale to od nas zależy czy skorzystamy z szans. Wracając do tej osoby to wzięłam ją w obroty. Wstrząsnęłam nią i pomagam jej wykorzystywać szanse. Dzięki mnie w końcu wierzy w siebie i mimo, że nadal jest uparta to ma dzisiaj pracę i stara się korzystać z szans, które życie jej daje

Ja uważam, że człowiekowi dane są szanse a on musi je tylko wykorzystać. Pewnego dnia poznałam osobę bez planow i ambicji bez żadnej inicjatywy a czekająca tylko na to co los przyniesie. Po prostu osoba wegetowała. Nie ma wykształcenia, nie miała pracy, nie myślała o tym co będzie jutro. A jest bardzo inteligentna, nie robi błędów ortograficznych, w pamięci potrafi takie...

Ola była szczęśliwą nastolatką z planami na przyszłość. Miała 17 lat i młodszego od siebie o 5 lat brata. Chciała spróbować swoich możliwości i studiować medycynę. Wiedziała, że może być ciężko, ale to właśnie było jej marzeniem, dlatego walczyła aby je spełnić. Tym bardziej, że mieszkała w niewielkiej miejscowości, a najbliższy kierunek medycyny był oddalony od jej domu o prawie 200 kilometrów. Tego dnia, kiedy siedziała do późnych godzin nocnych w książkach jej brat już spał w pokoju obok. Rodziców tego dnia nie było w domu, bo umówili się ze znajomymi na wyjście do teatru, a później na kolację.
Było już po północy, kiedy usłyszała dzwonek do drzwi. Zeszła pewna, że to rodzice zapomnieli kluczy. Ale w drzwiach ujrzała mężczyznę i kobietę w strojach policyjnych.
- Dzień dobry. Pani Aleksandra Nowak?
- Tak, a co chodzi?
- Pani Olu bardzo nam przykro. Pani rodzice mieli wypadek samochodowy. Mama poniosła śmierć na miejscu. Tata walczy o życie w szpitalu przy ulicy Kruczej.
- Ale...-zszokowana Ola osunęła się na ziemię.
Dwa lata po tych tragicznych wydarzeniach podczas wyboru studiów Ola kierowała się głównie odległością uczelni od domu. Tato Oli nie wrócił do pełni zdrowia po wypadku, a dodatkowo często zdarzało mu się żyć w zawieszeniu po starcie żony. Musiała zajmować się domem i opiekować młodszym bratem, dlatego los zmusił ją pójścia na pielęgniarstwo, które mogła studiować na uczelni, która była oddalona od domu zaledwie o 20 km.

Ola była szczęśliwą nastolatką z planami na przyszłość. Miała 17 lat i młodszego od siebie o 5 lat brata. Chciała spróbować swoich możliwości i studiować medycynę. Wiedziała, że może być ciężko, ale to właśnie było jej marzeniem, dlatego walczyła aby je spełnić. Tym bardziej, że mieszkała w niewielkiej miejscowości, a najbliższy kierunek medycyny był oddalony od jej domu o...

Po pierwsze to ja nie wierzę w przeznaczenie. Uważam, że nami rządzą zbiegi okoliczności i przypadki - po prostu żeby coś się zadziało trzeba się znaleźć w danym miejscu w tym czasie. Tylko wpływ na to, że się tam znajdziemy mają nasze przyzwyczajenia, zainteresowania i rutyna. Co do losu to jaki on jest decyduje nasza praca i wytrwałość. Trzeba realizować marzenia i dążyć do celów. Przy czym warto postawić też na spontaniczność i improwizację, a cele się przeobrażają i czasami coś wychodzi z czegoś innego i jest to rozwojem.

Po pierwsze to ja nie wierzę w przeznaczenie. Uważam, że nami rządzą zbiegi okoliczności i przypadki - po prostu żeby coś się zadziało trzeba się znaleźć w danym miejscu w tym czasie. Tylko wpływ na to, że się tam znajdziemy mają nasze przyzwyczajenia, zainteresowania i rutyna. Co do losu to jaki on jest decyduje nasza praca i wytrwałość. Trzeba realizować marzenia i dążyć...

Przypadek[bookLink]4808021|Przypadek[/bookLink]

Przypadek[bookLink]4808021|Przypadek[/bookLink]

 [bookCover]4808021|Przypadek[/bookCover]