ja, on, rodzice, świadkowie i nikt więcej, gdzieś w małej kapliczce w wiosce na końcu świata, żeby nikt nie przeszkadzał naszej miłości

ja, on, rodzice, świadkowie i nikt więcej, gdzieś w małej kapliczce w wiosce na końcu świata, żeby nikt nie przeszkadzał naszej miłości

Wieść gminna niesie, że podobno nie można się dobrze bawić na własnym weselu - bo stres, trzeba się pilnować na każdym kroku,bla bla bla. No cóż - my widocznie jesteśmy wyjątkiem, bo na żadnym weselu nie bawiliśmy się tak dobrze jak na swoim ;) A oto recepta. Nie przepadamy zbytnio za alkoholem, ale wódka w jednym kieliszku na powitanie musiała być! Woda w dwóch kieliszkach jest dla sztywniaków ;p Na filmie widać jak skaczę z radości, że to ja będę rządzić w domu hihi A jaki pierwszy taniec był potem łatwy i przyjemny, zero stresu. Jesteśmy dosyć szaloną parą, więc disco -polo też musiało być. Wszyscy mówią, że to siara, ale wszyscy też się przy tym bawią. Długa sukienka, nie ma problemu - bo to są ręce, żeby ją sobie podwinąć i już szaleństwo przy "Aleksandrze" (tak mam na imię, więc było szczególnie wesoło). Można by opowiadać i opowiadać...ale i tak najważniejszy był wpatrujący się we mnie już MĄŻ! Nie chcę nikomu narzucać swojego zdania, są gusta i guściki, recepta jest jednak uniwersalna - po prostu miłość!

Wieść gminna niesie, że podobno nie można się dobrze bawić na własnym weselu - bo stres, trzeba się pilnować na każdym kroku,bla bla bla. No cóż - my widocznie jesteśmy wyjątkiem, bo na żadnym weselu nie bawiliśmy się tak dobrze jak na swoim ;) A oto recepta. Nie przepadamy zbytnio za alkoholem, ale wódka w jednym kieliszku na powitanie musiała być! Woda w dwóch kieliszkach...

Wydaje mi się, że kobiety już coraz mniej marzą o ślubie i go planują. W moim otoczeniu bardzo dużo jest tak zwanych luźnych związków. Jako młoda dziewczyna marzylam o pięknej sukni i wielkim ślubie. Jednak w miarę upływu czasu po tym co widze wokół- co druga para to rozwód- wystarcza mi luźny związek. Bardziej skupiam sie na tym czy z moim partnerem stworzymy trwały i kochający zwiazek. Może jak na świat przyjdą dzieci to go sformalizujemy, ale na pewno bedzie to ślub mały i skromny.

A jeśli chodzi o to czy lubie śluby to niestety, ale nie ponieważ teraz zaprasza się gości tylko dlatego, ze dadzą kase a nie dlatego, że chce się z tymi osobami celebrować tak ważną chwilę. Prawie każde zaproszenie to "prosimy o pieniądze" a nie każdy ma tyle a prezent takim osobom by wyszedł taniej.

Wydaje mi się, że kobiety już coraz mniej marzą o ślubie i go planują. W moim otoczeniu bardzo dużo jest tak zwanych luźnych związków. Jako młoda dziewczyna marzylam o pięknej sukni i wielkim ślubie. Jednak w miarę upływu czasu po tym co widze wokół- co druga para to rozwód- wystarcza mi luźny związek. Bardziej skupiam sie na tym czy z moim partnerem stworzymy trwały i...

Nie popadam w wielką euforię słysząc o ślubie. Ale tak jak większość dziewczyn od czasu do czasu przy wieczornym seansie z romansem myślę o tym jak bym chciała żeby wyglądała moja ceremonia zaślubin.
A było by to tak:
Świeże powietrze, zapach kwiatów, wszędzie piękna zieleń w oddali widok na góry. Mały ołtarzyk przystrojony kwiatami. Ja w zwiewnej prostej sukience w lekkich butach albo bez :). We włosach wianek z polnych kwiatów i delikatny makijaż. Mój wybranek w dżinsach i białej koszuli i tylko najbliższa rodzina i przyjaciele. Skromna piękna ceremonia. Zabawa weselna na świeżym powietrzu i pierwsza piosenka Nat King Cole sings "When I Fall in Love", którą kocham.

Nie popadam w wielką euforię słysząc o ślubie. Ale tak jak większość dziewczyn od czasu do czasu przy wieczornym seansie z romansem myślę o tym jak bym chciała żeby wyglądała moja ceremonia zaślubin.
A było by to tak:
Świeże powietrze, zapach kwiatów, wszędzie piękna zieleń w oddali widok na góry. Mały ołtarzyk przystrojony kwiatami. Ja w zwiewnej prostej sukience w...

Myślę, że bardzo dużo zależy od organizacji. Czasami jest przyjemnie i zabawnie, bo prowadzący imprezę wiedzą jak umilić czas. Czasami organizatorzy nie potrafią trafić w gusta gości, a wtedy jest żenująco. Bywają też takie ceremonie, gdzie w obawie o plotki, wszyscy siedzą sztywno jak na szpilkach, a głównym tematem są koszty i gdybanie ile to powinno być w kopertach, żeby kasa się zgadzała.
Wszystko zależy od zaproszonych gości i umiejętności organizatorów, ale tak ogółem, świętowanie zawarcia związku małżeńskiego powinno przede wszystkim cieszyć młodą parę, by mogli bawić się bez rozmyślania co będzie później.

Myślę, że bardzo dużo zależy od organizacji. Czasami jest przyjemnie i zabawnie, bo prowadzący imprezę wiedzą jak umilić czas. Czasami organizatorzy nie potrafią trafić w gusta gości, a wtedy jest żenująco. Bywają też takie ceremonie, gdzie w obawie o plotki, wszyscy siedzą sztywno jak na szpilkach, a głównym tematem są koszty i gdybanie ile to powinno być w kopertach, żeby...

Ślub to cudowny moment, który scala dwie osoby! Od tej chwili są ze sobą i dla siebie! Wspierają w dobrych i złych momentach życia!
Jestem na etapie planowania swojej ceremonii, którą z narzeczonym wyznaczyliśmy na koniec czerwca przyszłego roku!
Nasze przygotowania trwają od pół roku i chcielibyśmy, aby wszystko było dopięte na ostatni guzik! Wesele jak z bajki:biała suknia, którą notabene jest bardzo ciężko wybrać:)dzieci niosące obrączki, Ave Maria odegrane na skrzypach i śpiew dzieci! A później zabawa do białego rana przy akompaniamencie wybranej przez nas orkiestry i przepyszny tort, którym będziemy się wzajemnie karmić!
Ale nie możemy zapomnieć o najważniejszym, czyli o samym ślubie, gdzie przyrzekamy sobie miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że się nie opuścimy już do końca! To właśnie jest najważniejszy i najpiękniejszy moment! Chcę z uśmiechem na twarzy patrzeć w oczy ukochanego i wypowiadać te słowa! Następnie słuchać jak on z uśmiechem na twarzy przyrzeka mi to samo, wpatrzony w moje oczy! Na tym zależy mi bardzo, aby nie przyrzekać księdzu, a sobie wzajemnie! Zdecydowanie w tym dniu towarzyszy nam również stres, bo wszyscy na nas patrzą! Ale dla mnie najważniejsza jest piękna msza ślubna, podczas której zostaniemy połączeni węzłem małżeńskim aż po grób!
To decyzja na całe życie. Istnieją rozwody, ale zakładając, że będziemy się rozwodzić po co brać ślub! My jesteśmy przekonani o naszej miłości dlatego zdecydowaliśmy powiedzieć sobie sakramentalne tak!

Ślub to cudowny moment, który scala dwie osoby! Od tej chwili są ze sobą i dla siebie! Wspierają w dobrych i złych momentach życia!
Jestem na etapie planowania swojej ceremonii, którą z narzeczonym wyznaczyliśmy na koniec czerwca przyszłego roku!
Nasze przygotowania trwają od pół roku i chcielibyśmy, aby wszystko było dopięte na ostatni guzik! Wesele jak z bajki:biała...

Jeśli chodzi o śluby w rodzinie, wśród znajomych to tak szczerze nie przepadam za tego typu imprezami, ale trzeba iść czasem nie ma rady ;) Co sądziłabym o własnym? (o ile kiedykolwiek będzie;p) myślę, że nie chciałabym hucznej imprezy, zapraszania osób, których czasem widzę raz na kilka lat i tracenia niepotrzebnie pieniędzy. Chciałabym spędzić ten dzień tylko w gronie tych najbliższych, a całą ceremonie urządzić w pięknym plenerze. A pieniądze, które miałyby być przeznaczone na organizowanie hucznej imprezy wolałabym wykorzystać na wspaniałe wakacje we dwoje, bo uważam, że tak wydane pieniądze to lepsza inwestycja w nasz związek :)

Jeśli chodzi o śluby w rodzinie, wśród znajomych to tak szczerze nie przepadam za tego typu imprezami, ale trzeba iść czasem nie ma rady ;) Co sądziłabym o własnym? (o ile kiedykolwiek będzie;p) myślę, że nie chciałabym hucznej imprezy, zapraszania osób, których czasem widzę raz na kilka lat i tracenia niepotrzebnie pieniędzy. Chciałabym spędzić ten dzień tylko w gronie...

Myślę, że dobieranie się w pary jest ludziom potrzebne by uciec przed samotnością. Ale to nie zawsze jest nam potrzebne. Mamy też przecież znajomych i przyjaciół, z którymi nie nawiązujemy intymnych relacji, a potrafią całkiem skutecznie zasypać naszą samotność. Można nawet zapytać czy coś tak doskonale zinstytucjonalizowanego jak małżeństwo może być dobrym lekiem na samotność. Często po latach okazuje się, że nie jest. A my na przekór temu staramy się zaczarować rzeczywistość taką ceremonią jak ślub by scementować związek, który ma odgonić samotność.
Nie jestem skłonny jakoś szczególnie wyróżniać tej tradycji i chcieć ślubu jako wyjątkowo okazałej i kosztownej uroczystości. Uważam, że cała oprawa potrzebna jest tylko o tyle, żeby zrobić wrażenie na rodzinie, aby dobrze przyjęli nowożeńców. Natomiast im samym powinna wystarczyć nieprzymuszona wola obojga do bycia razem. Formalne potwierdzenie decyzji, którą podjęli. Oczywiście, nie uważam wystawnych uroczystości ślubnych i weselnych za coś zdrożnego. Jednak powinna to być wspólna decyzja bez zmuszania kogokolwiek, zwłaszcza do ponoszenia trudnych do udźwignięcia kosztów.

Myślę, że dobieranie się w pary jest ludziom potrzebne by uciec przed samotnością. Ale to nie zawsze jest nam potrzebne. Mamy też przecież znajomych i przyjaciół, z którymi nie nawiązujemy intymnych relacji, a potrafią całkiem skutecznie zasypać naszą samotność. Można nawet zapytać czy coś tak doskonale zinstytucjonalizowanego jak małżeństwo może być dobrym lekiem na...

Ja nie mam parcia na tego typu ceremonię mego życia, choć gdzieś tam marzę o pięknej, białej sukni i małżeńską przysięgą. Niestety zaobserwowałam ostatnio, że większa część gości wybiera się na wesele, a niewielka ich ilość dociera na ślub. To przykre, bo zapominamy o co w tym wszystkim tak naprawdę chodzi...

Swój ślub obecnie wyobrażam sobie tak, że zjeżdża się cała rodzina zarówno moja, jak i mojego partnera, zdecydowana większość gości jest obecna na ślubie, ksiądz mówi ciekawe kazanie, a mi łamie się głos ze wzruszenia, kiedy wypowiadam słowa przysięgi. Obrączki podaje nam nasze dziecko i również ono idzie przed nami wychodząc z kościoła. Przed kościołem życzenia, kwiaty, ryż i rozsypane grosze a potem... wielkie wesele!

A na weselu pierwszy taniec rozpoczynamy prostym tańcem do piosenki "Miłość" KęKę i bawimy się do białego rana.

Ja nie mam parcia na tego typu ceremonię mego życia, choć gdzieś tam marzę o pięknej, białej sukni i małżeńską przysięgą. Niestety zaobserwowałam ostatnio, że większa część gości wybiera się na wesele, a niewielka ich ilość dociera na ślub. To przykre, bo zapominamy o co w tym wszystkim tak naprawdę chodzi...

Swój ślub obecnie wyobrażam sobie tak, że zjeżdża się cała...

Dla mnie w tym całym ślubnym zamieszaniu najważniejsze wcale nie wydają się stroje, kwiaty, dekoracje, wybór sali, menu, zaproszeń, czy obrączek. To wszystko oczywiście jest ważne, ale najważniejszy ze wszystkiego wydaje mi się powód, dla którego dwoje ludzi decyduje się pobrać. Miłość. Chęć posiadania rodziny. Pragnienie, by nasze życie nie minęło niezauważone, by ktoś dał mu świadectwo. Chęć trwania przy sobie i to na dobre i na złe, dbania razem o wszystko. To wydaje mi się najistotniejsze!
Jeśli zaś chodzi o samą ceremonię – jedne osoby stawiają na skromność, inne uwielbiają przepych i huczne wesela na 200 osób – wszystko to zależy od indywidualnych upodobań. Ja jestem zdecydowaną zwolenniczką minimalizmu i tego, by po prostu pamiętać, dlaczego ten ślub zawarliśmy i co sobie obiecaliśmy:)

Dla mnie w tym całym ślubnym zamieszaniu najważniejsze wcale nie wydają się stroje, kwiaty, dekoracje, wybór sali, menu, zaproszeń, czy obrączek. To wszystko oczywiście jest ważne, ale najważniejszy ze wszystkiego wydaje mi się powód, dla którego dwoje ludzi decyduje się pobrać. Miłość. Chęć posiadania rodziny. Pragnienie, by nasze życie nie minęło niezauważone, by ktoś dał...