Nie wiem, czy chciałabym dostać się do jakiejś książki. Stracić nagle swoje życie, wszystko, co mam i stać się całkiem kimś innym.
Gdybym musiała wybierać jedną książkę, byłaby to Zielona Mila. Chciałabym zobaczyć rozmowę w celi i to nadzwyczajne uzdrowienie. Jednak moment egzekucji już bym ominęła.

Nie wiem, czy chciałabym dostać się do jakiejś książki. Stracić nagle swoje życie, wszystko, co mam i stać się całkiem kimś innym.
Gdybym musiała wybierać jedną książkę, byłaby to Zielona Mila. Chciałabym zobaczyć rozmowę w celi i to nadzwyczajne uzdrowienie. Jednak moment egzekucji już bym ominęła.

Księga bez tytułu- Chciałabym trafić do miasteczka mordowni, poznać postacie z książek, choć wszystkie z grzeszkami na sumieniu to większość z nich zaskarbiło sobie moją sympatię I najważniejsze przekonać się czy udało by mi się przeżyć całą powieść czy kilka stron :)

Księga bez tytułu- Chciałabym trafić do miasteczka mordowni, poznać postacie z książek, choć wszystkie z grzeszkami na sumieniu to większość z nich zaskarbiło sobie moją sympatię I najważniejsze przekonać się czy udało by mi się przeżyć całą powieść czy kilka stron :)

"Pozdrowienia z Korei. Uczyłam dzieci północnokoreańskich elit". Chciałabym zająć miejsce Suki Kim jako nauczycielka angielskiego i choć przez chwilę móc zobaczyć ten zamknięty na cztery spusty świat. Traktowanie głowy państwa jako uosobienie boga (?), nadczłowieka (?), młodzi ludzie przekonani o wyjątkowości własnego kraju mimo skrajnego ubóstwa, marnowanie potencjału młodych ludzi, którzy nie mają dostępu do wiadomości z całego świata, wiarygodnych wiadomości, które nie są przesiąknięte koreańską propagandą... Chciałabym zobaczyć ten świat, straszny świat a jednocześnie fascynujący... XXI wiek, który zapomniał o północnokoreańskim państwie...

"Pozdrowienia z Korei. Uczyłam dzieci północnokoreańskich elit". Chciałabym zająć miejsce Suki Kim jako nauczycielka angielskiego i choć przez chwilę móc zobaczyć ten zamknięty na cztery spusty świat. Traktowanie głowy państwa jako uosobienie boga (?), nadczłowieka (?), młodzi ludzie przekonani o wyjątkowości własnego kraju mimo skrajnego ubóstwa, marnowanie potencjału...

A ja chciałabym znaleźć się na pustyni i w puszczy. Chciałabym zamieszkać w baobabie ze Stasiem i Nel, ratować z nimi słonia i zdobyć przyjaźń Kalego. To byłaby niezapomniana przygoda, taka jaka zdarza się raz w życiu

A ja chciałabym znaleźć się na pustyni i w puszczy. Chciałabym zamieszkać w baobabie ze Stasiem i Nel, ratować z nimi słonia i zdobyć przyjaźń Kalego. To byłaby niezapomniana przygoda, taka jaka zdarza się raz w życiu

Dla mnie arcydziełem wśród książek jest Pismo Święte. I to właśnie z tej książki będzie scena, w której chciałabym uczestniczyć. Chciałabym spotkać Jezusa - w którymkolwiek momencie (może być np. wesele w Kanie Galilejskiej) - i porozmawiać z Nim. Umocnić swoją wiarę i spotkać Boga w ciele człowieka. To by było spełnienie moich marzeń.

Dla mnie arcydziełem wśród książek jest Pismo Święte. I to właśnie z tej książki będzie scena, w której chciałabym uczestniczyć. Chciałabym spotkać Jezusa - w którymkolwiek momencie (może być np. wesele w Kanie Galilejskiej) - i porozmawiać z Nim. Umocnić swoją wiarę i spotkać Boga w ciele człowieka. To by było spełnienie moich marzeń.

Przez głowę przewija mi się setki postaci z setek książek, które pokochałam w ciągu całego życia podczas czytania. Więc książek, do których chciałabym móc się przenieść, nie zliczę. Między innymi byłoby to Shire,w którym ludność żyje dzień po dniu bez zmartwień,a wieczory upływają im na uroczych hulankach. A także Nora, w której cała rodzina Weasley'ów byłaby mi jak własna,z ich zabawnym i magicznym sposobem życia. A także w wiosce Piwniczna,na Beskidzie Sądeckim, gdzie pomimo trudu i znoju ludzie od pokoleń brną przez śniegi i potoki. Jednak,jako że kocham romanse historyczne i czasy te są mi jakby najbliższe, marzyłam zawsze by móc być jak dama wśród hrabiów przemierzac zamki i bale czy Elizabeth Bennet pola i lasy. Więc jak Claire w książkach Diany Gabaldon chciałabym cofnąć się w czasie,przez dotknięcie chociażby starego orzecha na babcinym podwórku. Chciałabym przeżyć przygodę życia,a może i spotkać miłość? I żyć w surowym,lecz przepięknym klimacie Szkocji, ciesząc się każdym dniem z udziałem tamtejszej ludności. Niestety nie posiadam mocy magicznych,lecz na szczęście jest wyobraźnia,dzięki której co móc mogę być częścią wydarzeń w każdej z ulubionych historii.

Przez głowę przewija mi się setki postaci z setek książek, które pokochałam w ciągu całego życia podczas czytania. Więc książek, do których chciałabym móc się przenieść, nie zliczę. Między innymi byłoby to Shire,w którym ludność żyje dzień po dniu bez zmartwień,a wieczory upływają im na uroczych hulankach. A także Nora, w której cała rodzina Weasley'ów byłaby mi jak...

Tak sobie myślę i myślę, i myślę, że nie mam zbyt dobrych pomysłów.

Nie przypominam sobie żadnej sceny literackiej w której rzeczywiście chciałabym uczestniczyć. Może dlatego, że lubię swoje życie i siedzenie z nosem w książce. Uczestnictwo w danym wydarzeniu odbiera radość czytania o nim.

Kolejny wniosek: mam ochotę czasem przenieść się do książki, ale zwykle po to by popełnić największy grzech - po prostu kogoś udusić.
Jest to oczywiście kiepski pomysł.
Po pierwsze: dlatego, że morderstwo wiąże się z pewną miarą wyrzutów sumienia - a to smutne kiedy znienawidzona postać powoduje pozytywne odczucia(bo wyrzuty sumienia są jednak reakcją pozytywną, oznaczają że go nie zatraciliśmy, a to samo w sobie jest dobre).
Po drugie: Zwykle postać, którą mam ochotę udusić nie jest czarnym charakterem i w dodatku jest postacią pierwszego planu bez której powieść nie miałaby sensu - więc zamordowałabym samą powieść - a to zbrodnia najcięższego kalibru.

Ale jak już mam wybierać: to wybieram się udusić Katniss Everdeen, choć pewnie będzie to miało opłakane skutki dla rewolucji.

Tak sobie myślę i myślę, i myślę, że nie mam zbyt dobrych pomysłów.

Nie przypominam sobie żadnej sceny literackiej w której rzeczywiście chciałabym uczestniczyć. Może dlatego, że lubię swoje życie i siedzenie z nosem w książce. Uczestnictwo w danym wydarzeniu odbiera radość czytania o nim.

Kolejny wniosek: mam ochotę czasem przenieść się do książki, ale zwykle po to by...

Nie jestem pierwszą i z pewnością nie ostatnią osobą, której na myśl przyjdzie Harry Potter. W końcu kto z nas nie czekał na dzień, w którym znajdziemy list. List, który zabierze nas do cudownego świata magii i czarów. Do szkoły, w której spędzimy najlepsze lata. Kto nie chciał zaprzyjaźnić się z Harrym, Hermioną i Ronem, dostać się na peron 9 i 3/4. Spróbować fasolek wszystkich smaków, znaleźć karty z Dumbledorem. Można by tak wymieniać bez końca. Ale które wydarzenie wybrać?! O to jest pytanie. Czy byłby to bal, mecz quidditcha, lekcja z Severusem, to bez znaczenia. Każda chwila spędzona w Hogwarcie byłaby niezapomnianym i cudownym przeżyciem.

Nie jestem pierwszą i z pewnością nie ostatnią osobą, której na myśl przyjdzie Harry Potter. W końcu kto z nas nie czekał na dzień, w którym znajdziemy list. List, który zabierze nas do cudownego świata magii i czarów. Do szkoły, w której spędzimy najlepsze lata. Kto nie chciał zaprzyjaźnić się z Harrym, Hermioną i Ronem, dostać się na peron 9 i 3/4. Spróbować fasolek...

Moja pierwsza myśl to "Zmierzch". Wampirzo-ludzka miłość i przyjaźń, niebezpieczeństwo, nieoczekiwane zwroty akcji.. ALE! Gdzie w takim świecie znalazłoby się miejsce dla mnie? Nie chcę skończyć zjedzona przez wampira. Jako młoda miłośniczka powieści kryminalnych zaczynałam od klasyku-Sherlock Holmes. To on zaszczepił we mnie chęć do sięgania po tego rodzaju książki. Przenieść się do XIX wiecznego Londynu i razem ze słynnym detektywem i doktorem Watsonem odwiedzać najciemniejsze zakamarki policyjnych kartotek. Którą z ich dotychczasowych przygód bym wybrała? Wszystko jedno! Jeśli mogę, to proszę o nową zagadkę. Ale to nie jest istotne.. Kto nie chciałby nauczyć się tej słynnej metody dedukcji! Kto nie chciałby na własne oczy zobaczyć chłodnej, opanowanej twarzy geniusza. Ciekawe co by było, gdyby Sherlock Holmes się we mnie zakochał..

Moja pierwsza myśl to "Zmierzch". Wampirzo-ludzka miłość i przyjaźń, niebezpieczeństwo, nieoczekiwane zwroty akcji.. ALE! Gdzie w takim świecie znalazłoby się miejsce dla mnie? Nie chcę skończyć zjedzona przez wampira. Jako młoda miłośniczka powieści kryminalnych zaczynałam od klasyku-Sherlock Holmes. To on zaszczepił we mnie chęć do sięgania po tego rodzaju książki....