Co robię? Idę na ten ślub. A nóż będzie z tego dobra historia do napisania książki. Ale zaraz... o tym już kiedyś ktoś pisał. No nic, to w takim razie nie pójdę- zostanę w domu i wypiję trochę za dużo, a wtedy już na pewno odnajdę temat idealny.

Co robię? Idę na ten ślub. A nóż będzie z tego dobra historia do napisania książki. Ale zaraz... o tym już kiedyś ktoś pisał. No nic, to w takim razie nie pójdę- zostanę w domu i wypiję trochę za dużo, a wtedy już na pewno odnajdę temat idealny.

Odłożyłam kopertę na stół i usiadłam. Jeszcze raz rozłożyłam zaproszenie w kolorze ecru. Ręce drżały mi, a w klatce piersiowej czułam duszący ból, gdy kolejny raz odczytywałam jego imię obok imienia innej kobiety.Myślałam, że już się wyleczyłam, że to zamknięty rozdział w moim życiu. Wspomnienia powoli odżywały w mojej pamięci i przed oczami stawały mi obrazy z przeszłości. My we dwoje na nartach w Dolomitach, my przytuleni nad morzem o zachodzie słońca,moja ręka w jego ręce..."Jak on śmiał mnie zaprosić? - pomyślałam.- Co sobie myślał?" Choć łzy cisnęły mi się do oczu, postanowiłam, że nie zapłaczę.
Otworzyłam szafę i wyciągnęłam z niej starą, choć wciąż piękną, czerwoną sukienkę. Uwielbiał ją. Wiedziałam, że wyglądam w niej pięknie. Pamiętałam jak patrzył na mnie, gdy ją nosiłam. Przymierzyłam. Wciąż doskonale pasowała. Wykonałam kilka telefonów i umówiłam się do fryzjera i kosmetyczki. Następnie zadzwoniłam do Malwiny, najpiękniejszej kobiety wśród moich koleżanek.
-Mam do ciebie prośbę - powiedziałam, gdy odebrała - potrzebuję osoby towarzyszącej na pewną imprezę. Czy mogłabyś mi pomóc?
I tak oto z Malwiną w roli partnerki zjawiłam się na ślubie mojego byłego...

Odłożyłam kopertę na stół i usiadłam. Jeszcze raz rozłożyłam zaproszenie w kolorze ecru. Ręce drżały mi, a w klatce piersiowej czułam duszący ból, gdy kolejny raz odczytywałam jego imię obok imienia innej kobiety.Myślałam, że już się wyleczyłam, że to zamknięty rozdział w moim życiu. Wspomnienia powoli odżywały w mojej pamięci i przed oczami stawały mi obrazy z przeszłości....

Zrobiłabym z tego sequel "Ze śmiercią jej do twarzy". Tyle, że może pomijając samą śmierć i wielkie dziury w brzuchu :D

Zrobiłabym z tego sequel "Ze śmiercią jej do twarzy". Tyle, że może pomijając samą śmierć i wielkie dziury w brzuchu :D

Z pewnością wybrałabym się na ślub. Obojętne byłoby mi, czy nadal zależy mi na owym mężczyźnie. Byłaby to w końcu idealna okazja, żeby przekonać pana młodego o tym, jak wiele stracił, odsuwając się ode mnie. Zrobiłabym się na bóstwo, wzięłabym sobie kogoś do towarzystwa, z kim flirtowałabym cały wieczór. Byłaby to też świetna okazja, by przekonać samą siebie, że nie potrzebuję już tego mężczyzny i nic dla mnie nie znaczy. Z mściwą satysfakcją oglądałabym, jak pani młoda denerwuje się na ukradkowe spojrzenia swojego nowo poślubionego męża w moją stronę - spojrzenia, którymi będą mnie obdarowywać wszyscy mężczyźni na weselu. Już ja o to zadbam. W ten sposób mój były kochanek rozpocznie swoje życie małżeńskie w przeświadczeniu, że popełnił błąd, a ja będę miała wieczną satysfakcję.

Z pewnością wybrałabym się na ślub. Obojętne byłoby mi, czy nadal zależy mi na owym mężczyźnie. Byłaby to w końcu idealna okazja, żeby przekonać pana młodego o tym, jak wiele stracił, odsuwając się ode mnie. Zrobiłabym się na bóstwo, wzięłabym sobie kogoś do towarzystwa, z kim flirtowałabym cały wieczór. Byłaby to też świetna okazja, by przekonać samą siebie, że nie...

Trzymam w ręku zaproszenie i pierwsza myśl, że ja tam muszę być, muszę mu pokazać co stracił niech żałuję drań. Wystoje się jak Jennifer Lopez na galę People's Choice Awards i będzie pozamiatane. Pojawia się jednak ta bardziej racjonalana myśl, przecież ja go kiedyś kochałam, a jeśli to było prawdziwe uczucie to powinnam mu życzyć szczęścia. Więc pomimo wsztystko niech wiedzie się mu jak najlepiej, ale mnie na ślubie nie będzie.

Trzymam w ręku zaproszenie i pierwsza myśl, że ja tam muszę być, muszę mu pokazać co stracił niech żałuję drań. Wystoje się jak Jennifer Lopez na galę People's Choice Awards i będzie pozamiatane. Pojawia się jednak ta bardziej racjonalana myśl, przecież ja go kiedyś kochałam, a jeśli to było prawdziwe uczucie to powinnam mu życzyć szczęścia. Więc pomimo wsztystko niech...

O rany,jak ona mogła.Wychodzi za tego kretyna,ale kretyn coś w sobie ma.
Zaproszenie,fajnie napisane.Chyba pójdę,cóż mi szkodzi.
No,tak tylko nie mam z kim pójść.
Trudno nie idę,zaraz wyślę jej sms.Że ,nie mogę być.Trudno pozbiera się.

O rany,jak ona mogła.Wychodzi za tego kretyna,ale kretyn coś w sobie ma.
Zaproszenie,fajnie napisane.Chyba pójdę,cóż mi szkodzi.
No,tak tylko nie mam z kim pójść.
Trudno nie idę,zaraz wyślę jej sms.Że ,nie mogę być.Trudno pozbiera się.

Cholera jasna. Wieczór panieński, oszalała by mnie zapraszać, nie widujemy się od lat. Zawsze rywalizowałyśmy. Teraz chce pokazać ,że ona pierwsza zostanie mężatką i to jeszcze z nim. I co? Pojawię się tam piękna i seksowna i poudaję ,że mnie to wcale nie obchodzi, a uczucie które nas łączyło to przeszłość. Gówno prawda.Fakt, jestem niezależna, ładna i odnoszę sukcesy w życiu zawodowym i jestem sama. Pieprzona singielka. Jeżeli pójdę będę się źle czuła, nadal go kocham i nie wytrzymam ich ściskania i miziania. Jeżeli nie pójdę to wszyscy uznają,że nie potrafię zapanować nad swoim życiem uczuciowym. Nie potrafię. A on? Co pomyśli on? Wczoraj Adam mówił o jakimś szkoleniu, chyba daleko. Tak pojadę na szkolenie. Uciekam, teraz nie widzę innej drogi.

Cholera jasna. Wieczór panieński, oszalała by mnie zapraszać, nie widujemy się od lat. Zawsze rywalizowałyśmy. Teraz chce pokazać ,że ona pierwsza zostanie mężatką i to jeszcze z nim. I co? Pojawię się tam piękna i seksowna i poudaję ,że mnie to wcale nie obchodzi, a uczucie które nas łączyło to przeszłość. Gówno prawda.Fakt, jestem niezależna, ładna i odnoszę sukcesy w...

Teraz to trudna sprawa, ale spróbuję wyobrazić sobie taką sytuację w moim życiu. Mam w głowie kilku takich, którymi się zauroczyłam, ale oni tego nie odwzajemnili. Ja wciąż byłam nimi zachwycona, choć, im więcej czasu od spotkania ich upływało,, tym bardziej czułam do nich niechęć, bo w rezultacie zaniżali mi samoocenę, dając do zrozumienia, że nie jestem dla nich wystarczająco ładna, wysoka, mądra, itp. Więc mając w pamięci niechęć do jednego z nich, otrzymawszy zaproszenie na ślub, najchętniej bym nie poszła. Gdybym jednak musiała iść, byłoby mi prawdopodobnie smutno, stałabym gdzieś daleko sfrustrowana, zastanawiając się, czego mu we mnie brakowało, dlaczego wybrał tę kobietę stojącą teraz w białej sukni, do której śle urocze uśmiechy. To byłoby dla mnie nieprzyjemne przeżycie. Może i nawet skończyłabym na drugi dzień z czekoladami i książkami w łóżku, płacząc do poduszki. Z drugiej strony, mimo żalu, chciałabym dla niego dobrze. Jeśli będzie z nią szczęśliwy, to znak, że my razem nie byliśmy bratnimi duszami. Gdzieś ta bratnia dusza na mnie czeka, a on pierwszy dostrzegł, że nią nie jest dla mnie.

Teraz to trudna sprawa, ale spróbuję wyobrazić sobie taką sytuację w moim życiu. Mam w głowie kilku takich, którymi się zauroczyłam, ale oni tego nie odwzajemnili. Ja wciąż byłam nimi zachwycona, choć, im więcej czasu od spotkania ich upływało,, tym bardziej czułam do nich niechęć, bo w rezultacie zaniżali mi samoocenę, dając do zrozumienia, że nie jestem dla nich...

-Została pani oskarżona o zakłócanie porządku publicznego. Czy poczuwa się pani odpowiedzialna?
- W żadnym wypadku. Nic nie pamiętam, panie władzo.
- Nie wątpię, acz pan młody twierdzi, że zapamięta do końca życia i nie ma to nic wspólnego z z tym, że akurat brał ślub.
- Jestem pewna, że te wspomnienia osłodzą mu starość.
- Zniszczyła pani drogi garnitur.
-Wymiociny można sprać. Domagał się, żebym się wyniosła, więc zwróciłam mu wszystkie jego rzeczy.
-Czyli jednak coś pani pamięta?
- Nic a nic.
- A kankan na środku stołu? Goście twierdzą,że to kompletnie nowa melodia.
- Nie pamiętam kankana, ale przerażenia na twarzy pana młodego jak tańczyłam to na pewno nie zapomnę.
- A zadrapanie panny młodej do krwi?
- Na pewno nie jest gorzej niż było.
- Aaa tu się z panią zgodzę. Umawiałem się z nią kiedyś, okrutna zła i podła. Jeżeli pani mówi, że nic nie pamięta, to jest pani wolna.
-

-Została pani oskarżona o zakłócanie porządku publicznego. Czy poczuwa się pani odpowiedzialna?
- W żadnym wypadku. Nic nie pamiętam, panie władzo.
- Nie wątpię, acz pan młody twierdzi, że zapamięta do końca życia i nie ma to nic wspólnego z z tym, że akurat brał ślub.
- Jestem pewna, że te wspomnienia osłodzą mu starość.
- Zniszczyła pani drogi garnitur.
-Wymiociny można...

Biorę chwilówkę, wynajmuję najlepszą brykę, jaką mają w wypożyczalni, kupuję garnitur najlepszej marki, jaką znam. Dokupuję do tego dodatki typu buty, jedwabny krawat, złoty zegarek, wyszczuplającą bieliznę i idę! Po drodze, jeszcze wpadam do fryzjera, kosmetyczki i solarium. Idę tam, jako zamożny, zadbany i co najważniejsze – wolny, człowiek sukcesu. Niech patrzy i żałuje. Niech stojąc przy ołtarzu spojrzy na mnie, na swojego faceta, na mnie i jeszcze raz na swojego faceta. Szkoda, że nie jest mną. Ale tak wybrałaś złotko. Teraz do końca życia będziesz zastanawiać się, co by było gdyby...

Biorę chwilówkę, wynajmuję najlepszą brykę, jaką mają w wypożyczalni, kupuję garnitur najlepszej marki, jaką znam. Dokupuję do tego dodatki typu buty, jedwabny krawat, złoty zegarek, wyszczuplającą bieliznę i idę! Po drodze, jeszcze wpadam do fryzjera, kosmetyczki i solarium. Idę tam, jako zamożny, zadbany i co najważniejsze – wolny, człowiek sukcesu. Niech patrzy i żałuje....