Ta historia wydazyła sie na święta bożonarodzeniowe .To była pierwsza połowa lat 80 tych .Historia wydarzyła sie na gdańskiej Oruni ,gdzie mój niestety już świętej pamieci dziadek ,zamieeszkiwał w bloku razem z babcia Marysią ,oraz ich trzema synami .Kilka dni przed wigilia dziadek wział sie za wędzenie bimbru.Przydzial kartkowy na wódkę był bowiem za mały ,a w świeta mieli być goscie .Dziadek rozłożyl aparaturę do pędzenia bimbru w kuchni .Kuchenka była ''ślepa ''mikroskopijnych rozmiarów .Instalacja zajęłą całą niewielka przestrzeń.A po mieszkaniu rozniósł się specyficzny zapach.Z rurki kapało,kapało.Aż nagle rozległo się walenie-nie pukanie,lecz walenie do drzwi.Walic mogła tylko milicja.Faktycznie pod drzwiami stało dwóch mundurowych funkcjonriuszy MO.Przed nimi ktoś po cywilnemu.Nawet nie pokazal legitymacji,już był w środku.Już leciał do kuchni.A za nim mundurowi.Dziadek stał bezradnie w malym przedpokoju.Az kuchmi wypadł tajniak,i chodzi po trzech pokojach.Nastepnie wyszedl na balkon.Mundurowi zajrzeli do łazienki.A potem poszli do wyjscia.Jak to nie widzieli gorzelni?w kuchni?-wolne żarty.A jednak nie zatrzymują.Tylko wychodzą.Dziadek mówi -panowie ,ale co.. a tajniak sie odwraca i mówi -masz pan szczęscie ,dziś szukamy Bogdana Lisa,a nie bimbrowników.Dziadek razem z sistrą i ze szwagrem skonsumowali bimberek na święta.

Ta historia wydazyła sie na święta bożonarodzeniowe .To była pierwsza połowa lat 80 tych .Historia wydarzyła sie na gdańskiej Oruni ,gdzie mój niestety już świętej pamieci dziadek ,zamieeszkiwał w bloku razem z babcia Marysią ,oraz ich trzema synami .Kilka dni przed wigilia dziadek wział sie za wędzenie bimbru.Przydzial kartkowy na wódkę był bowiem za mały ,a w świeta mieli...

Znajomy znajomego w owym czasie sprzedawał i skupował dolary. Pewnego dnia podszedł do niego podejrzanie wyglądający facet, ogólnie mówiąc wyglądał na jakiegoś służbistę. Chciał kupić dolary. Znajomy mu odmówił i czym prędzej okrężną drogą wrócił do domu. Gdy tylko wszedł do mieszkania całe miasto zahuczało od milicyjnych syren. A potem dzwonek do drzwi. Facet chciał uciekać po rynnie (3 piętro), ale zdecydował się zostać bo żona i dzieci były w domu. Okazało się, że sąsiadka przyszła po cukier.

Znajomy znajomego w owym czasie sprzedawał i skupował dolary. Pewnego dnia podszedł do niego podejrzanie wyglądający facet, ogólnie mówiąc wyglądał na jakiegoś służbistę. Chciał kupić dolary. Znajomy mu odmówił i czym prędzej okrężną drogą wrócił do domu. Gdy tylko wszedł do mieszkania całe miasto zahuczało od milicyjnych syren. A potem dzwonek do drzwi. Facet chciał...

Kiedy oglądamy filmy Bareji tata mawia, że nie są to komedie, tylko filmy dokumentalne. Wiem wprawdzie, jakie były realia PRL-u, ale nie rozumiałam tego aż tak, dopóki dziadkowie nie zaczęli opowiadać o swojej przeprowadzce na nowe mieszkanie na osiedlu Sienkiewicza.
Dziura w ścianie, pochyłe ściany i robotnicy chodzący po ludziach i zmieniający rury znajdujące po środku mieszkania za pewną opłatą. A przy tym cięcie mebli i wyrzucanie ich przez balkon poprzedniego miejsca zamieszkania. Same wprowadzenie? Dziadek wnosił wszystkie rzeczy po schodach na szóste piętro, a gdy wniósł ostatni karton - włączono windę;)
Jak babcia to opowiadała, to prawie płakałam ze śmiechu, jak przy Alternatywy 4. Tyle, że to prawdziwe.

Kiedy oglądamy filmy Bareji tata mawia, że nie są to komedie, tylko filmy dokumentalne. Wiem wprawdzie, jakie były realia PRL-u, ale nie rozumiałam tego aż tak, dopóki dziadkowie nie zaczęli opowiadać o swojej przeprowadzce na nowe mieszkanie na osiedlu Sienkiewicza.
Dziura w ścianie, pochyłe ściany i robotnicy chodzący po ludziach i zmieniający rury znajdujące po...

Do życia w PRL zarówno moi rodzice, jak i dziadkowie wracają niezwykle rzadko, a jeśli już to zazwyczaj wychwalają te czasy na potęgę. Nigdy nie mieszali się w politykę, mieszkali na swoistym końcu świata, ciężko pracowali całymi dniami i nie mieli chyba czasu zastanowić się nad tym wszystkim, co działo się tuż obok nich. Najlepszą historią jest moim zdaniem opowieść mojej Mamy o paczce z Ameryki. Chrzestna mojego ojca, której syn Antek mieszkał niedaleko nas, często wysyłała do nas różne smakołyki. Któregoś dnia, kiedy Antek wyjeżdzał właśnie z rodziną na urlop, przyszła do niego paczka. Niewiele myśląc, zabrał ją ze sobą w podróż. Dwa dni później dostał telegram, który z racji jego nieobecności przejęła moja Mama. Było w nim napisane, że ciotka nie żyje, zaś jej partner przesyła mu jej prochy, aby zostały pochowane, zgodnie z jej wolą, na polskiej ziemi. Nieopatrznie oraz w wyniku pośpiechu i zdenerwowania, telegram wysłano później niż samą paczkę. Niestety w tamtych czasach nie było komórek, a że Antek pojechał z rodziną pd namioty, nie mogliśmy się z nim skontaktowac przez ponad 2 tygodnie. Po jego powrocie oddaliśmy mu telegram, na co cała jego rodzina zaczęła nagle kaszleć i chrząkać. Okazało się, że owe prochy, przesypane do jakichś puszek po przyprawach, zostały przez nich zjedzone w czasie urlopu tzn. dodawali ich do różnych potraw. W ten sposób ciotka miała swoje drugie życie w Polsce.

Do życia w PRL zarówno moi rodzice, jak i dziadkowie wracają niezwykle rzadko, a jeśli już to zazwyczaj wychwalają te czasy na potęgę. Nigdy nie mieszali się w politykę, mieszkali na swoistym końcu świata, ciężko pracowali całymi dniami i nie mieli chyba czasu zastanowić się nad tym wszystkim, co działo się tuż obok nich. Najlepszą historią jest moim zdaniem opowieść mojej...

Wszystkie śmierci dziadka Jurka[bookLink]299755|Wszystkie śmierci dziadka Jurka[/bookLink]

Wszystkie śmierci dziadka Jurka[bookLink]299755|Wszystkie śmierci dziadka Jurka[/bookLink]

 [bookCover]299755|Wszystkie śmierci dziadka Jurka[/bookCover]