Bezinteresowność – gwarantuje, że dziennikarz nie stanie się narzędziem w rękach napuszczających go na siebie – za pieniądze – przeciwników. Nie da się również przekupić, gdy zacznie „kopać za głęboko”. Drąży temat, nie dla swojego zysku, taniej sensacji czy chwilowej sławy, tylko by rzetelnie i bezstronnie go opisać i przekazać społeczeństwu.

Socjopatia - gwarantuje trzeźwe spojrzenie na problem. Całkowite odseparowanie uczuć i emocji, które mogłyby zaważyć na bezstronności dziennikarza. Tylko rzetelnie udokumentowane fakty, bez zbędnych dziennikarskich komentarzy i wtrąceń mających nakierować widza na odpowiednią refleksję. Socjopatę, również dużo trudniej wystraszyć i odwieść od jego pracy.

Poczucie odpowiedzialności – które nierozerwalnie występuje zaraz po poczuciu obowiązku. Mam na myśli poczucie odpowiedzialności za swój zawód i pewnego kredytu zaufania społeczeństwa, które czytając na dany temat, po prostu zawierza autorowi na temat i na podstawie jego słów kreuje swój światopogląd. A zatem odpowiedzialność za informacje, które przedstawia w swoich artykułach lub programach.

Bezinteresowność – gwarantuje, że dziennikarz nie stanie się narzędziem w rękach napuszczających go na siebie – za pieniądze – przeciwników. Nie da się również przekupić, gdy zacznie „kopać za głęboko”. Drąży temat, nie dla swojego zysku, taniej sensacji czy chwilowej sławy, tylko by rzetelnie i bezstronnie go opisać i przekazać społeczeństwu.

Socjopatia - gwarantuje...

Według mnie dziennikarz śledczy powinien być wszechstronny. To krzyżówka korespondenta opisującego wojnę, powstańca, konspiratora, dziennikarza i polityka. Przebywa z ludźmi, dociera do faktów i miejsc, do których nie ma dostępu często nawet policja, sądy, prokuratura, a tym bardziej zwykły człowiek. Musi umieć "wyłuskać" to, co najważniejsze z informacji, które zdobywa i umieć dostrzegać szczegóły z każdej perspektywy. Musi też umieć dostosować swoją rozmowę do swoich informatorów. Po drugie odwaga. Przenika do najgorszych i najciemniejszych obszarów życia politycznego, społecznego i przestępczego. Cały czas naraża swoje życie i nigdy do końca nie jest pewny, czy nie zginie. Po trzecie niestrudzony w poszukiwaniu faktów. Musi umieć przezwyciężyć niedogodności, niewygodę i ciężką pracę. Musi liczyć się z tym, że zostaje po godzinach, dokonuje obserwacji często przy złej pogodzie, siedzi gdzieś przyczajony, ma mało czasu dla rodziny itp. I nawet jeśli towarzyszy mu zniechęcenie i smutek, to nie może się poddać i musi szybko to przezwyciężyć.

Według mnie dziennikarz śledczy powinien być wszechstronny. To krzyżówka korespondenta opisującego wojnę, powstańca, konspiratora, dziennikarza i polityka. Przebywa z ludźmi, dociera do faktów i miejsc, do których nie ma dostępu często nawet policja, sądy, prokuratura, a tym bardziej zwykły człowiek. Musi umieć "wyłuskać" to, co najważniejsze z informacji, które zdobywa i...

Uważam że najważniejsze cechy dziennikarza śledczego to:
*uczciwość, wiarygodność- osoba która kiedykolwiek została złapana na kłamstwie będzie osobą której trudno zaufać, jak raz skłamiemy, oszukamy, podpiszemy coś co nie jest zgodne z prawdą to już do końca życia będzie się za nami ciągnęła zła sława
*wytrwałość w dążeniu do celu- jest to cecha baardzo ważna ze względu na to, że nie raz śledztwo może trwać kilka tygodni, a nawet miesięcy, wiec dziennikarz nie może poddać się, jeżeli po pierwszym tygodniu śledztwa nie będzie miał żadnych nowych informacji.
*zdolność dedukcji i nieszablonowe pomysły- osoba która prowadzi śledztwo nie powinna myśleć szablonami, powinna za to mieć nietypowe pomysły, powinna szybko łączyć ze sobą fakty i umieć w nietypowy sposób zbierać informacje w sposób który nie wzbudzi podejrzeń
Myślę, że gdybym miała takie cechy chętnie bym została detektywem, ale niestety dla mnie działanie które wymaga więcej czasu niż tydzień jest nie do podjęcia. Nie liczę czytania książek oczywiście :D

Uważam że najważniejsze cechy dziennikarza śledczego to:
*uczciwość, wiarygodność- osoba która kiedykolwiek została złapana na kłamstwie będzie osobą której trudno zaufać, jak raz skłamiemy, oszukamy, podpiszemy coś co nie jest zgodne z prawdą to już do końca życia będzie się za nami ciągnęła zła sława
*wytrwałość w dążeniu do celu- jest to cecha baardzo ważna ze względu na...

- niezależność - zarówno od rodziny, przyjaciół, jak i od przełożonych. Dziennikarz śledczy musi działać sam, nie rozpowszechniając swoich planowanych działań ani też nie uzależniając ich od woli lub umiejętności innych ludzi. Również świadczenie "dobrych przysług" przez osoby, które teoretycznie mogłyby pomóc w śledztwie jest niepożądane - takie osoby najczęściej chcą spłaty "długu" w najmniej odpowiednim momencie, często rujnując przedsięwzięcie dziennikarza.
- dyspozycyjność - co jest równoznaczne z samotnością. Żadne imieniny u cioci nie mogą przeszkodzić w rzetelnym prowadzeniu śledztwa.
- skromność - dziennikarz obrastający w piórka nie może być niezauważalny. Musi być skromny, aby nie zwracać na siebie uwagi.

- niezależność - zarówno od rodziny, przyjaciół, jak i od przełożonych. Dziennikarz śledczy musi działać sam, nie rozpowszechniając swoich planowanych działań ani też nie uzależniając ich od woli lub umiejętności innych ludzi. Również świadczenie "dobrych przysług" przez osoby, które teoretycznie mogłyby pomóc w śledztwie jest niepożądane - takie osoby najczęściej chcą...

- WYTRZYMAŁOŚĆ PSYCHICZNA – podczas śledztwa na jaw mogą wyjść na jaw rzeczy, które powodują, że normalny człowiek odwraca się i ucieka. Zaczyna bać się o własną rodzinę i bezpieczeństwo. Można nazwać to zdolnością do podjęcia pewnego ryzyka, jednak nie do końca o to chodzi. Podejmując się śledztwa można natrafić na najbardziej odrażające praktyki, sami możemy stać się ich ofiarą i jednocześnie możemy żyć pod bardzo dużą presją spowodowaną potencjalnym zagrożeniem, ale również faktem, że jeżeli nie doprowadzimy naszych działań do końca to złe rzeczy nadal będą się dziać.
- ZDOLNOŚĆ KOJARZENIA FAKTÓW – bez odpowiedniego podejścia i zdolności kojarzenia wydarzeń oraz osób nie jest możliwe okrycie powiązań. Nie szuka się nowych ścieżek i patrzy tylko na bardzo powierzchowne działania obserwowanych osób. Oczywiście z tą zdolnością wiąże się posiadanie pewnej wiedzy oraz znajomości mechanizmów funkcjonujących w badanej grupie.
- CHARYZMA – zdobycie informacji wymaga komunikowania się z wieloma ludźmi. Konieczne jest odpowiednie podejście do nich, zdolność przekonania, że akurat nam mogą powierzyć swoje sekrety. Dodatkowo w końcowej fazie śledztwa konieczna jest zdolność poderwania społeczeństwa do działań. Znalezienia sobie sojuszników, by w momencie kiedy dojdzie do ujawnienia całej sprawy mieć stosowną ochronę na wypadek, gdyby ktoś chciał się na nas zemścić.

- WYTRZYMAŁOŚĆ PSYCHICZNA – podczas śledztwa na jaw mogą wyjść na jaw rzeczy, które powodują, że normalny człowiek odwraca się i ucieka. Zaczyna bać się o własną rodzinę i bezpieczeństwo. Można nazwać to zdolnością do podjęcia pewnego ryzyka, jednak nie do końca o to chodzi. Podejmując się śledztwa można natrafić na najbardziej odrażające praktyki, sami możemy stać się ich...

Dobry dziennikarz śledczy powinien być
× SPOSTRZEGAWCZY niczym Sherlock Holmes, aby nie umknął mu nawet najmniejszy szczegół;
× UCZCIWY tak jak Jon Snow, by traktował swoją pracę poważnie i nie pozwalał sobie na dorabianie swojej części historii, kiedy nie uda mu się jednak nic znaleźć;
× NIE DO ZAUWAŻENIA Jaquen zabijający kolejne cele, żeby żadna osoba trzecia nie zepsuła jego śledztwa przez nakrycie go w czasie pracy.

Dobry dziennikarz śledczy powinien być
× SPOSTRZEGAWCZY niczym Sherlock Holmes, aby nie umknął mu nawet najmniejszy szczegół;
× UCZCIWY tak jak Jon Snow, by traktował swoją pracę poważnie i nie pozwalał sobie na dorabianie swojej części historii, kiedy nie uda mu się jednak nic znaleźć;
× NIE DO ZAUWAŻENIA Jaquen zabijający kolejne cele, żeby żadna osoba trzecia nie zepsuła...

3 cechy dziennikarza śledczego:
- dociekliwość - drążenie tematu do tego stopnia, że nie można spać po nocach, bo chce się znaleźć i rozwiązać zagadkę lub otworzyć "kolejne drzwi w śledztwie"
- odwaga - przy prowadzenie trudnego śledztwa, gdzie może wystąpić grożenie, wymuszenia a nawet możliwość śmierci wymaga wielkiej odwagi
- inteligencja - czym by była dociekliwość bez inteligencji

3 cechy dziennikarza śledczego:
- dociekliwość - drążenie tematu do tego stopnia, że nie można spać po nocach, bo chce się znaleźć i rozwiązać zagadkę lub otworzyć "kolejne drzwi w śledztwie"
- odwaga - przy prowadzenie trudnego śledztwa, gdzie może wystąpić grożenie, wymuszenia a nawet możliwość śmierci wymaga wielkiej odwagi
- inteligencja - czym by była dociekliwość bez...

Trzy cechy jak trzy życzenia do złotej rybki i hop! Wychodzi dziennikarz idealny. Hmmm...ale spróbujmy :)
1. Dziennikarz – zwłaszcza śledczy- powinien być UCZCIWY. W stosunku do siebie (czy zajmuję się daną sprawą, bo dążę do odkrycia prawdy czy dlatego, że marzę o sławie?), w stosunku do odbiorców (czy chcę im rzetelnie przedstawić to, co odkryłam czy liczy się dla mnie tylko „klikalność”?), a także w stosunku do temat, którym się zajmuję – czyli do moich bohaterów, nawet jeśli są raczej negatywni (czy próbuję dojść do sedna sprawy nawet jeśli to ją „rozmywa”, nie pozwala łatwo zaszufladkować tematu/bohatera?)
2. Kolejna cecha to ODWAGA. Nie chodzi tu tylko o odwagę w poszukiwaniu tematów czy odważne drążenie danej sprawy, chociaż oczywiście jest to bardzo ważne. Ale trzeba też mieć odwagę przyznać, że czegoś nie udało się zrobić (do kogoś dotrzeć, znaleźć jakichś dokumentów) lub, że być może kiedyś ktoś odkryje jakieś fakty/okoliczności, które zmienią obraz „naszego” tematu. Krótko mówiąc: odwaga, by przyznać, że nie jesteśmy wszechwiedzący.
3. I ostatnia cecha: PRACOWITOŚĆ. Wydaje się, że praca dziennikarza śledczego to nieustanna przygoda, że każda godzina jest pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, nowych odkryć i napływu ekscytujących danych. A okazuje się, że trzeba tygodniami (czasem latami) przedzierać się przez setki dokumentów, godzinami rozmawiać z różnymi ludźmi (a nie każdy jest porywającym mówcą), cierpliwie łączyć ze sobą pojedyncze nitki...

Trzy cechy jak trzy życzenia do złotej rybki i hop! Wychodzi dziennikarz idealny. Hmmm...ale spróbujmy :)
1. Dziennikarz – zwłaszcza śledczy- powinien być UCZCIWY. W stosunku do siebie (czy zajmuję się daną sprawą, bo dążę do odkrycia prawdy czy dlatego, że marzę o sławie?), w stosunku do odbiorców (czy chcę im rzetelnie przedstawić to, co odkryłam czy liczy się dla mnie...

Do sali dziarskim krokiem weszła staruszka. Wyciągnęła wielki kocioł i kilkanaście fiolek z różnymi substancjami.
- Witam serdecznie wszystkie młode wiedźmy. Na dzisiejszych zajęciach nauczymy się przyrządzać idealnego dziennikarza. Oczywiście wynik nie zawsze będzie perfekcyjny, ale jeśli dokładnie zastosujemy się do przepisu powinno wyjść całkiem nieźle.
- Zaczynamy. Dziennikarz składa się głównie z trzech składników - gestem ręki wskazała kolorowe naczynka - Po pierwsze wyciąg z serca i sierści osła - do kotła wlała zawartość niebieskiej fiolki - dziennikarz tak jak osioł musi być uparty. Nie tylko w środku ale także na zewnątrz. W swojej pracy nie jeden raz będzie musiał zadawać pytania i dociekać prawdy poprzez wywiady, a jak wiadomo nie wszystkie osoby są chętne do dzielenia się informacjami. Poprzez swój upór będzie musiał dokonać niemożliwego i wypytać każdego.
- Cały czas mieszając wrzucamy sproszkowaną krew lisa, ponieważ w żyłach każdego dziennikarza powinien płynąć spryt. Ludzie nie zawsze chcą mówić i czasem trzeba ich podpuścić aby zdobyć potrzebne dane.
- I ostatni składnik 2 pióra sroki. Dziennikarz tak samo jak ten ptak musi być spostrzegawczy i chętny do złapania kolejnego skarbu/newsa. Praca nie znajdzie ich sama to oni muszą jej poszukać.
- Na dzisiaj to koniec teorii. Teraz sami spróbujcie przygotować dziennikarza.

Do sali dziarskim krokiem weszła staruszka. Wyciągnęła wielki kocioł i kilkanaście fiolek z różnymi substancjami.
- Witam serdecznie wszystkie młode wiedźmy. Na dzisiejszych zajęciach nauczymy się przyrządzać idealnego dziennikarza. Oczywiście wynik nie zawsze będzie perfekcyjny, ale jeśli dokładnie zastosujemy się do przepisu powinno wyjść całkiem nieźle.
- Zaczynamy....

Odwaga- nie wiadomo, gdzie przyjdzie się udać.
Determinacja- bez niej ani rusz.
Przebiegłość- czasem trzeba kogoś podpuścić aby wyznał prawdę.

Odwaga- nie wiadomo, gdzie przyjdzie się udać.
Determinacja- bez niej ani rusz.
Przebiegłość- czasem trzeba kogoś podpuścić aby wyznał prawdę.