Matka z ojcem jak pies z kotem nieopodal miski z karmą,
oboje dziś władzy nad pilotem od telewizora łakną,
ojciec twardo pilot trzyma, matka wzrokiem go zmierzyła,
miał być serial, nie mecz jakiś, dawaj pilot, "Moja miła"
ojciec do niej, jeszcze grzecznie, że powtórkę później sprawdzi....

To był ten moment gdy miarka się przebrała i matka wybuchła, krzyk, złość i wyzwiska, on nie mógł spodziewać, że taka z pozoru błacha sprawa doprowadzi do takiego wybuchu. Z sąsiedniego pokoju nadbiegają dzieci, zwabione głośnym krzykiem. Niezauważone przez rodziców zajętych kłótnią, Paweł bierze pilot w rękę i włącza kreskówki, lecz Agnieszka wolała, jakiś serial młodzieżowy, zabiera pilota bratu i zmienia kanał. Brat pochwycił pilot z drugiej strony, przeciągali niczym rzepę w familiadzie, siostra - starsza i silniejsza, swemu bratu dała radę. W tle rodzice dalej walczą, już do kuchni ich wyniosło.

Paweł telewizor wyłączył z kontaktu, jak nie on to nikt oglądał nie będzie! Agnieszka w niego rzuciła pilotem, chłopiec żwawo się uchylił i dostał telewizor... No cóż, więc oglądał nikt nie będzie, kłótnia o to co oglądać już nie ma sensu bytu.

Czas posprzątać ten bałagan i pomyśleć co dalej, dzięki temu, że telewizora brak, więcej czasu dla siebie w tej rodzinie każdy ma. ;)

Matka z ojcem jak pies z kotem nieopodal miski z karmą,
oboje dziś władzy nad pilotem od telewizora łakną,
ojciec twardo pilot trzyma, matka wzrokiem go zmierzyła,
miał być serial, nie mecz jakiś, dawaj pilot, "Moja miła"
ojciec do niej, jeszcze grzecznie, że powtórkę później sprawdzi....

To był ten moment gdy miarka się przebrała i matka wybuchła, krzyk, złość i...

Wchodzi mama: daj pilota leci mój serial,
na to ojciec: byłem pierwszy, oglądamy mecz,
mama podchodzi do okna: " o sąsiad gdzie jedzie, ja pier... zaraz zahaczy w nasz samochód, chyba drasnął!!!
ojciec zrywa się i pędzi przed dom, mama przejmuje pilot i przełącza na serial :)

Wchodzi mama: daj pilota leci mój serial,
na to ojciec: byłem pierwszy, oglądamy mecz,
mama podchodzi do okna: " o sąsiad gdzie jedzie, ja pier... zaraz zahaczy w nasz samochód, chyba drasnął!!!
ojciec zrywa się i pędzi przed dom, mama przejmuje pilot i przełącza na serial :)

Magda nienawidziła meczy i nienawidziła dzikusa w jakiego zamieniał się jej mąż podczas ich oglądania. Tego dnia zamierzała obejrzeć ostatni odcinek swojego ulubionego serialu. Mąż przejrzał jednak jej plany i ułożył się wygodnie w fotelu obserwując grę.
- Jeśli nie chcesz by to piwo z lodówki znalazło się w zlewie natychmiast oddaj mi pilota – odparła odważnym tonem.
Marek nie patrząc na nią podał jej upragniony przedmiot. Zadowolona Kobieta próbowała zmienić program, ale telewizor nie reagował.
- Wyjąłeś baterie?!
Magda wyciągnęła z szuflady latarkę i sprawnie przełożyła z niej baterie do pilota. Kiedy dumna z siebie oglądała telenowelę mężczyzna zdecydował się na krok ostateczny.
- Jeśli nie chcesz by Twoje buty od Jemmy’ego Choo zawisły na drzewie, przełącz na mecz!
- Nie zrobisz tego… - kobieta czuła jak narasta w niej furia.
Marek wykorzystał osłupienie żony i wyrwał z jej ręki pilota. Karcąc się za łatwowierność kobieta postanowiła wykręcić korki. Kiedy sfrustrowany małżonek szukał przyczyny braku prądu, Magda usadowiona w fotelu czekała na naprawienie usterki.
- Cwane zagranie, a teraz oddaj pilota.
- Nie oddam.
- Czy Ty nie rozumiesz, że dziś grają nasi?!
- NASI oglądają dziś serial.
- Przecież ja muszę obejrzeć ten mecz.
- Nie, musisz naprawić szafkę w kuchni.
- Dobrze, zrobię to po meczu.
- Możesz zrobić to po meczu, ale i tak nie dostaniesz pilota.
- Boże, z kim ja się ożeniłem?!
- Cicho! Furia mać!

Magda nienawidziła meczy i nienawidziła dzikusa w jakiego zamieniał się jej mąż podczas ich oglądania. Tego dnia zamierzała obejrzeć ostatni odcinek swojego ulubionego serialu. Mąż przejrzał jednak jej plany i ułożył się wygodnie w fotelu obserwując grę.
- Jeśli nie chcesz by to piwo z lodówki znalazło się w zlewie natychmiast oddaj mi pilota – odparła odważnym tonem.
...

Stawiałam ostrożny krok za krokiem i moim oczom ukazała się dziwna scena. Mama z córką siedziała po prawej stronie salonu, a ojciec z synami po lewej.
-Po której stronie usiądziesz córko? - Zapytał ojciec powoli, wyraźnie akcentując słowo córko.
Usiadłam z kobietami, ponieważ w każdej chwili powinnyśmy być solidarne.
-Co się dzieje? - Zapytałam.
-Zaczyna się nasz ulubiony serial, a oni ukryli gdzieś pilota, ponieważ za 10 minut chcą oglądać mistrzostwa europy w piłce nożnej.
Znałam mojego ojca nie od dziś, a jego kryjówki odkryłam będąc małym dzieciaczkiem. Skoczyłam z miejsca, w którym siedziałam i zrzuciłam obraz ze ściany. Ojciec wiedząc, że ruszyłam w kierunku schowka zdążył tylko wydać z siebie zaskoczony okrzyk. Mój starszy brat podążył za mną i chwycił mnie za nogę. Wylądowałam na ścianie, uderzając o nią głową. Na chwilę mnie zamroczyło, a resztę zajścia widziałam jak przez mgłę. Matka wiedząc gdzie ukryty jest pilot natychmiast ruszyła w stronę skarbu. Jej syn bez wahania obezwładnił ją w iście zapaśniczym uchwycie. Moja siostra podeszła od tyłu do głowy rodziny i zaczęła go dusić powtarzając jak mantrę "M jak... m jak... m jak...''
-Miłość! Miłość! Miłość! - odrzekła jej matka zrzucając z siebie syna i odzyskując magicznie siły.
Nie mogąc już dłużej patrząc na scenę odgrywającą się bez mojego znacznego udziału spróbowałam podnieść się. Rozległ się huk i oczy wszystkich tym razem nie były skierowane na mnie, lecz na telewizor, który właśnie roztrzaskałam na podłodze.

Stawiałam ostrożny krok za krokiem i moim oczom ukazała się dziwna scena. Mama z córką siedziała po prawej stronie salonu, a ojciec z synami po lewej.
-Po której stronie usiądziesz córko? - Zapytał ojciec powoli, wyraźnie akcentując słowo córko.
Usiadłam z kobietami, ponieważ w każdej chwili powinnyśmy być solidarne.
-Co się dzieje? - Zapytałam.
-Zaczyna się nasz ulubiony...

Zaczęło się. Nastał czas wojny, trzeba ruszyć do walki. To będzie mały krok człowieka, ale wielki skok dla ludzkości. Nie można się obijać, więc ruszam, biegnę, dobijaj się i co…? Padam przed wielkim płaskim urządzeniem, gdzie można rzec zasiada władca wszechczasów, mówi się „Pan domu”, który już siedzi w swoim tronie i trzyma „berło”. Berło to ma wyjątkowy prostokątny kształt, co więcej POSIADA PRZYCISKI. Przyciski, którymi jest w stanie władać. Wyobraźcie sobie siedzi sobie Pan wygodnie, a tam przed nim grają ludzie goniących za piłką. Można rzec nic wyjątkowego? Taka sytuacja w czasie mistrzostw nadarza się w nie jednym domu, ale to nie jest zwykły dom. Tam władca przeraża się w dominatora i kapitana drużyny. Nawet sobie nie wyobrażacie tych okrzyków boju, zaparcia do walki i przekleństw w chwilach zagrożenia. Ale to nadal człowiek, który siedzi po drugiej stronie, dalej się drze, w nadziei, że inni posłuchają jego rad. No dobra, miarka się przebrała, czas zakończyć zabawę i obejrzeć coś ciekawszego, coś co nie zależy od tego czy trafisz nogą w piłkę, czy nie. Największa bitwa się rozpoczyna, łapię za berło, a w chwili użycia przycisku, wszystko zamiera, lecz nie na długo. Władca powstał zbulwersowany, kroczy ku mnie, by odebrać to co jego. Jednak w jego głowie zaczyna rodzić się plan. Plan w którym okazuje uczucie swojej Pani i pocałuje ją tak jak książę królewnę Śnieżkę. I tak oto tym sposobem polegam, miłość wygrywa, a ja leżę z wybrankiem mojego serca i oglądam mecz.

Zaczęło się. Nastał czas wojny, trzeba ruszyć do walki. To będzie mały krok człowieka, ale wielki skok dla ludzkości. Nie można się obijać, więc ruszam, biegnę, dobijaj się i co…? Padam przed wielkim płaskim urządzeniem, gdzie można rzec zasiada władca wszechczasów, mówi się „Pan domu”, który już siedzi w swoim tronie i trzyma „berło”. Berło to ma wyjątkowy prostokątny...

Szybko wróciłem z pracy, aby nie spóżnić się na mecz mojej ulubionej drużyny piłkarskiej. Wchodze do domu a przy telewizorze siedzi moje zona zajadajaca sie lodami i oglada jeden z tych glupkowatych seriali.Mowie do niej:
-Kochanie co ty robisz? Dobrze wiesz ze zaraz leci mecz.
-Adam mam doła-odpowiedziala.
-Co sie stalo? Moze porozmawiamy o tym po meczu.- usmiechlem sie do niej i scialem siegnac po pilota.
Nagle ona rzucila sie na pilota i zaczela plakac. Mecz juz trwal 5 min. A ja nadal nie rozumialem o co jej chodzi. Usoadlem obok niej i mowie:
-Magda wiem ze pewnie stalo sie cos bardzo strasznego. Ale moze idz wez dluga kompiel w wannie z platkami roz. Ja obejrze mecz a potem w lozku porozmawamy.
Zaczelismy sie klocic. Nie mogla zrozumiec jak wazny jest ten mecz. A pilota oddac nadal nie chciala. Po chwili wyszla z pokoju zostawiajac pilota. Mysle sobie: super obejrze mecz a potem ją ladnie przeprosze. Przełączylem na mecz jest 0:0. Moja druzyna szykowala akcje, sa juz w polu karnym, wlasnie mial zawodnik strzelic , gdy nagle wylaczyli prad w calym domu. Moja kochana zona bawila sie przy korkach...
Myslalem ze ja udusze, lecz zrozumialem ze, ona poprostu potrzebuje mojej czulosci. Odnalazlem ja wlaczylem prad , i do konca wieczoru ogladalismy seriale. A jak sie pozniej dowiedzialem moja duzyna wygrala 2:0.

Szybko wróciłem z pracy, aby nie spóżnić się na mecz mojej ulubionej drużyny piłkarskiej. Wchodze do domu a przy telewizorze siedzi moje zona zajadajaca sie lodami i oglada jeden z tych glupkowatych seriali.Mowie do niej:
-Kochanie co ty robisz? Dobrze wiesz ze zaraz leci mecz.
-Adam mam doła-odpowiedziala.
-Co sie stalo? Moze porozmawiamy o tym po meczu.- usmiechlem sie do...

Po powrocie Piotra z pracy i zjedzeniu kolacji,nerwowo spoglądałam na męża,jednocześnie delektując się oglądaniem ulubionego serialu i pilnowaniem godziny.Uff, minęła.Niestety,zza okna dały się słyszeć odgłosy świadczące o tym,że "coś się dzieje"(tym "czymś" jest mecz Polska-Ukraina,o którym wiem nawet ja)."Zapomniał",pomyślałam nie dowierzając.Pod oknem zaczęli trąbić kibice-jak nic zaraz będzie problem.
-Kotku,jaki dziś jest dzień tygodnia?-jakoś tak spokojnie zapytał Piotrek.
-Wtorek...Chyba wtorek-dodałam,bo nie zabrzmiałam przekonująco.
-A nie środa?-zapytał,podczas gdy moja dłoń zaczęła zaciskać się na pilocie.
Spojrzał na mnie i jak drapieżnik rzucił się przez szerokość łóżka,próbując dopaść pilota,a raczej mnie z pilotem.
-Nigdy!-wrzasnęłam.Miałam już po dziurki w nosie oglądania meczów co środa,a teraz jeszcze Euro w perspektywie.Nienawidzę piłki nożnej,a raczej zdołano mi ją skutecznie obrzydzić.Dlatego skuliłam się na łóżku,mając na celu obronę pilota z całych sił.Niestety,moje szanse były właściwie żadne,choć wierzgałam i nawet raz ugryzłam męża w ramię.Chwilę przewracaliśmy się na łóżku,walcząc.Pod koniec jednak już żadne z nas nie myślało o telewizji...

Po powrocie Piotra z pracy i zjedzeniu kolacji,nerwowo spoglądałam na męża,jednocześnie delektując się oglądaniem ulubionego serialu i pilnowaniem godziny.Uff, minęła.Niestety,zza okna dały się słyszeć odgłosy świadczące o tym,że "coś się dzieje"(tym "czymś" jest mecz Polska-Ukraina,o którym wiem nawet ja)."Zapomniał",pomyślałam nie dowierzając.Pod oknem zaczęli trąbić...

Czas pokoju. Oglądam właśnie w telewizji swój ulubiony serial, gdy nagle przychodzi poselstwo z żądaniem pilota. Nie mogę się na to zgodzić, dlatego brat odchodzi, aby poinformować o tym dowództwo. Po chwili wrogi obóz wypowiada wojnę. Informuje mnie o tym posłaniec:
-Tata każe ci oddać pilota.
Wiem, że wróg jest znacznie silniejszy, ale nie poddam się.
-Teraz oglądam.-walczę.
Brat udaje się po posiłki i wraca z tatą. Już jestem pewna, że nie uda mi się wygrać tej wojny, gdy nagle na pole bitwy wkracza mama! Niespodziewanie oferuje mi pomoc. Zawieramy sojusz.
-Ja też chcę oglądać serial.-atakuje.
Teraz mamy szansę. Nasze połączone siły mogą ich pokonać! Tymczasem mama toczy z tatą pojedynek, który zadecyduje o losach całej wojny. Słowa, jak pociski opuszczają ich usta, krzyki brzmią, niczym wystrzały armatnie, w głosach pobrzmiewa warkot samolotów, a z ich postaci bije ognista łuna. I nagle... Wrogi obóz wywiesza białą flagę! Zwycięstwo!Przegrani uchodzą do sąsiada z dołu...

Czas pokoju. Oglądam właśnie w telewizji swój ulubiony serial, gdy nagle przychodzi poselstwo z żądaniem pilota. Nie mogę się na to zgodzić, dlatego brat odchodzi, aby poinformować o tym dowództwo. Po chwili wrogi obóz wypowiada wojnę. Informuje mnie o tym posłaniec:
-Tata każe ci oddać pilota.
Wiem, że wróg jest znacznie silniejszy, ale nie poddam się.
-Teraz...

- Koniec, mam gdzieś wasz mecz, pierwsza oglądałam ta komedię romantyczną.-stwierdza mama.
-Mamo, ale wszyscy teraz kibicują -mówi brat.
-Daj spokój z tymi twoim bzdetami, to mecz ważny dla Polski.- wtrąca się tata. Czytam książkę i obserwuję, co się będzie dalej działo. Mama niewzruszona ogląda komedię, a brat z ojcem siedzą ze skwaszonymi minami.
Mama po chwili idzie do toalety. Wraca, a tata z bratem w najlepsze oglądają mecz.
Mama jest oburzona.
-Kochanie to się skończyło, nie oglądałaś od początku. Oni zostali razem, pobrali się..
-Nie wierzę, pokaż-mówi mama i wyrywa Ojcu pilota. Przełącza program, a tam reklama.
-No widzisz?-cieszy się tata.
-Fakt, za późno włączyłam-stwierdza moja naiwna mama.

Historia ta jest autentyczna, niestety...Moja mama dużo gada, a naiwna jest jak dziecko.

- Koniec, mam gdzieś wasz mecz, pierwsza oglądałam ta komedię romantyczną.-stwierdza mama.
-Mamo, ale wszyscy teraz kibicują -mówi brat.
-Daj spokój z tymi twoim bzdetami, to mecz ważny dla Polski.- wtrąca się tata. Czytam książkę i obserwuję, co się będzie dalej działo. Mama niewzruszona ogląda komedię, a brat z ojcem siedzą ze skwaszonymi minami.
Mama po chwili idzie do...

najlepsze i najbardziej niszczycielskie są zimne wojny małżeńskie.
nie chodzi o mecz, chodzi o zasady... a dokładnie to o brak kontaktu z małżonkiem, o piwo, o tabuny kolegów zalegających w dwupokojowym mieszkaniu, o dzieci biegające w samopas, o krzyki i o owczarka niemieckiego wyżerającego resztki pizzy z dywanu.
zemsta miała być słodka i bez konsekwencji. w dobie postępu cywilizacyjnego na telefonie żony zagościła aplikacja sterująca telewizorem na odległość.. dla niepoznaki dokupiła nawet kilka butelek chmielowego afrodyzjaku. sądząc, że oddaliła od siebie wszelkie podejrzenia średnio raz na trzy minuty zmieniała kanał lub wyłączała dźwięk.
zabawa była przednia dopóki nie okazało się, że mąż zakradł się chyłkiem i zaglądał żonie przez ramie co to za takie wciągające zajęcie.. zapewne prędzej spodziewał się zdrady niż takiego ciosu w samo serce.
jak można żałować meczu?
nie dość, że cała sprawa otarła się o rozwód, to na domiar złego skończyło się oglądanie sportu w domu a zaczęło w barze.
potwierdziło się, że kto mieczem wojuje, od miecza ginie.

najlepsze i najbardziej niszczycielskie są zimne wojny małżeńskie.
nie chodzi o mecz, chodzi o zasady... a dokładnie to o brak kontaktu z małżonkiem, o piwo, o tabuny kolegów zalegających w dwupokojowym mieszkaniu, o dzieci biegające w samopas, o krzyki i o owczarka niemieckiego wyżerającego resztki pizzy z dywanu.
zemsta miała być słodka i bez konsekwencji. w dobie postępu...