Jestem niesamowicie zafascynowana różnymi krajami, najbardziej porwały mnie w wir swoich kolorowych krajobrazów Stany Zjednoczone, Japonia i Korea Południowa. Gdzieś tam, w moim rankingu, znajdują się pewnie wybrzeża Hiszpanii, Wenecja czy lasy deszczowe. Z pewnością byłoby to fascynujące doświadczenie - spojrzeć na pocztówkę lub zdjęcie jakiegoś miejsca i móc się tam przenieść. W ten sposób, nawet patrząc na obrazy czy rysunki książkowych miejsc akcji, mogłabym znaleźć się w miejscach, w jakich inni ludzie nie byli, i to w bardziej dosłowny sposób niż dotychczas! Już wyobrażam sobie siebie, stojącą wśród Nocnych Łowców w Idrisie; kroczącą w śniegach Narnii; wędrującą ogromną puszczą w kierunku gór, gdzie ukrył się Smaug ze swymi łupami; w niewielkiej mieścinie Forks, gdzie wciąż rozbrzmiewałoby echo głosów Belli i Edwarda; broniącą monarchy niczym Celaena Sardothien; przemykającą tajnymi korytarzami Hogwartu, by umknąć Filchowi... Tyle miejsc do odwiedzenia i można zobaczyć je wszystkie i poczuć ich magiczną atmosferę! Tak, zdecydowanie taka umiejętność byłaby najpiękniejsza :)

Jestem niesamowicie zafascynowana różnymi krajami, najbardziej porwały mnie w wir swoich kolorowych krajobrazów Stany Zjednoczone, Japonia i Korea Południowa. Gdzieś tam, w moim rankingu, znajdują się pewnie wybrzeża Hiszpanii, Wenecja czy lasy deszczowe. Z pewnością byłoby to fascynujące doświadczenie - spojrzeć na pocztówkę lub zdjęcie jakiegoś miejsca i móc się tam...

Osobiście myślę, że każdy z nas posiada moc. Moc o której często zapomina. Moc "dawania".
Dawania uśmiechu poprzez żartowanie,
dawania radości przez proste i małe gesty,
dawania miłości przez nie zapomniany pocałunek,
dawania wiary przez wsparcie,
dawania...
Nie trzeba szukać daleko nadprzyrodzonych mocy, kiedy największe moce mamy tak blisko siebie.

Osobiście myślę, że każdy z nas posiada moc. Moc o której często zapomina. Moc "dawania".
Dawania uśmiechu poprzez żartowanie,
dawania radości przez proste i małe gesty,
dawania miłości przez nie zapomniany pocałunek,
dawania wiary przez wsparcie,
dawania...
Nie trzeba szukać daleko nadprzyrodzonych mocy, kiedy największe moce mamy tak blisko siebie.

Moje życie zmieniłoby się na lepsze wraz z mocą telekinezy. Zawsze gdy usiądę już sobie wygodnie przed telewizorem, opatulę się kocem i trzymam w dłoni kubek pełen malinowej herbaty, okazuje się, że o czymś zapomniałam. Jak zwykle, pilot do telewizora leży na stole! Mogę do woli wyciągać rękę (uważając oczywiście by nie wylać na siebie gorącej zawartości kubka i starając się nie naruszyć kokonu z koca) i rzucać gromami z oczu. Pilot leży zbyt daleko i mam wrażenie, że się ze mnie śmieje, a zaraz zaczyna się mój ulubiony serial. Tak nie może być! Wprost marzę o telekinezie. Wystarczyłoby jedno spojrzenie i pilot sam przyleciałby do mnie. Obyłoby się bez nerwów i irytacji. Siłą woli przenosiłabym ciężkie zakupy i sięgała po książki z najwyższych półek. A co najlepsze, mój kot nie miauczałby mi nad uchem o jedzenie z samego rana. Machnęłabym tylko ręką i kocisko dostałoby swoją karmę wprost do miski. Moc telekinezy zdecydowanie ułatwiłaby mi życie i uszczupliła je o kilka codziennych problemów.

Moje życie zmieniłoby się na lepsze wraz z mocą telekinezy. Zawsze gdy usiądę już sobie wygodnie przed telewizorem, opatulę się kocem i trzymam w dłoni kubek pełen malinowej herbaty, okazuje się, że o czymś zapomniałam. Jak zwykle, pilot do telewizora leży na stole! Mogę do woli wyciągać rękę (uważając oczywiście by nie wylać na siebie gorącej zawartości kubka i starając...

To oczywiste. Niewidzialność. W każdej chwili można zniknąć. Może nas z pozoru nie być, lecz tylko my wiemy, że to nie prawda. Albo możemy zrobić komuś niespodziankę, nie mówię oczywiście o zawale serca, tylko o jakimś miłym prezencie.
Taka umiejętność na pewno by się przydała. ;)

To oczywiste. Niewidzialność. W każdej chwili można zniknąć. Może nas z pozoru nie być, lecz tylko my wiemy, że to nie prawda. Albo możemy zrobić komuś niespodziankę, nie mówię oczywiście o zawale serca, tylko o jakimś miłym prezencie.
Taka umiejętność na pewno by się przydała. ;)

Ze 100% pewnością musze przyznać iż chciałbym posiąść moc leczenia. Jednak nie tylko zwykłego fizycznego leczenia ran, ale również stanu umysłu, chorób psychicznych. Pierwsze co bym zrobił to udał się na onkologię dziecięcą, zwalczyć wszystkie znajdujące się tam nowotwory. Nie wyszedłbym ze szpitala dopóty, dopóki każde dziecko nie miałoby uśmiechu na twarzy. Spędzałbym całe dnie na leczeniu innych. Pracę przerywałbym tylko na sen i jedzenie. Po onkologiach zająłbym się wszystkimi z uszkodzonym rdzeniem nerwowym. Widząc jak ludzie wstają wózków nabierałbym sił, aby dalej zwalczać kolejne ludzie tragedie.
Następnie ośrodki dla uzależnionych. Tragiczny jest widok osoby, która przegrała sama ze sobą. Depresje, uzależnienia, zaniki pamięci. Potem weterani wojenni i amputacje. Ślepi i niemi. Reumatyzm i choroby skóry. Niszczyłbym całe cielesne zło i ułomności za pomocą światłości, którą bym posiadał.
Jeżeli przyszłaby słodka blondynka, pusta gwiazda telewizji, chcąca powiększyć cycka lub tłusty milioner, proszący o pomoc w walce z nadwagą to tych odprawiałbym na sam koniec kolejki, po czym chciałbym aby za to leczenie mi płacili. Płacili chorobliwie potężne pieniądze. Pieniądze tak wielkie, że przewyższałaby je jedynie głupota ich posiadaczy.

Ze 100% pewnością musze przyznać iż chciałbym posiąść moc leczenia. Jednak nie tylko zwykłego fizycznego leczenia ran, ale również stanu umysłu, chorób psychicznych. Pierwsze co bym zrobił to udał się na onkologię dziecięcą, zwalczyć wszystkie znajdujące się tam nowotwory. Nie wyszedłbym ze szpitala dopóty, dopóki każde dziecko nie miałoby uśmiechu na twarzy. Spędzałbym...

Zdecydowanie wybrałabym wyczuwanie aury, ludzkich emocji oraz umiejętność manipulowania nimi. Czy jest coś mniej inwazyjnego, a przynoszącego większe korzyści? Poprawienie nastroju najbliższych osób lub uchronienie ich przed nieszczerymi intencjami innych. Poskromienie spanikowanego tłumu, zwalczenie destrukcyjnych uczuć, delikatne nakłonienie do wyjawienia najskrytszych tajemnic. Z takimi zdolnościami można pracować wszędzie i z każdym, nawet najtrudniejszym osobnikiem. Najlepszym tego przykładem uświadamiającym prostotę oraz siłę takiej mocy jest Jasper, znany każdemu kto czytał chociaż jedną część sagi "Zmierzch". Jak inaczej poskromić młode, drapieżne, silne wampiry, które jedyne czego słuchają to buzująca w nich żądza krwi? Odpowiedź jest prosta. Manipulacja. Dzięki takim umiejętnościom, nigdy kto żywy mi nie zagrozi, a już na pewno nie stanę się ofiarą handlarzy ludźmi!

Zdecydowanie wybrałabym wyczuwanie aury, ludzkich emocji oraz umiejętność manipulowania nimi. Czy jest coś mniej inwazyjnego, a przynoszącego większe korzyści? Poprawienie nastroju najbliższych osób lub uchronienie ich przed nieszczerymi intencjami innych. Poskromienie spanikowanego tłumu, zwalczenie destrukcyjnych uczuć, delikatne nakłonienie do wyjawienia najskrytszych...

Ja wybrałabym chyba zdolność długiego wytrzymywania pod wodą – atrybut Wodniczki. Może dzięki takiej zdolności przełamałabym u siebie strach przed tym, że braknie mi powietrza i w końcu nauczyłabym się pływać ;)

Ja wybrałabym chyba zdolność długiego wytrzymywania pod wodą – atrybut Wodniczki. Może dzięki takiej zdolności przełamałabym u siebie strach przed tym, że braknie mi powietrza i w końcu nauczyłabym się pływać ;)

Moce przywołane przez autorkę są niezwykłe, ciekawe i przydatne. Kto nie chciałby dogadać się z własnym psem czy każdą osobą na Ziemi. Dar uzdrawiania jest równie piękny co pożądany, mógłby zmienić świat. Jednak wiąże się on z ogromną odpowiedzialnością, ciężarem, nie każdy jest w stanie go udźwignąć. Istnieje wiele innych sposobów by pomóc ludziom. Jestem bardzo pozytywną osobą, która zawsze znajdzie powód do szczęścia, a smucenie się uważa za głupotę. Niestety niewielu potrafi myśleć tak optymistycznie. Chciałabym bezwarunkowo dzielić się radością z innymi, zarażać uśmiechem, a ciepłym słowem osuszać łzy. Czasem wszystko czego potrzebujemy to wsparcie drugiej osoby, która pokaże, że życie jest piękne i nie warto marnować go na smutek. Najlepsze jest to, że by posiąść tą umiejętność nie potrzeba magii. Każdy ma ją w sobie.

Moce przywołane przez autorkę są niezwykłe, ciekawe i przydatne. Kto nie chciałby dogadać się z własnym psem czy każdą osobą na Ziemi. Dar uzdrawiania jest równie piękny co pożądany, mógłby zmienić świat. Jednak wiąże się on z ogromną odpowiedzialnością, ciężarem, nie każdy jest w stanie go udźwignąć. Istnieje wiele innych sposobów by pomóc ludziom. Jestem bardzo pozytywną...

Leniwie otwieram oczy i zerkam na budzik. Jego wskazówki ustawiły się na godzinie 7.50. W sekundzie zrywam się na równe nogi. Szlag jasny niech to trafi - myślę - znowu zaspałam. Dlaczego ten przeklęty budzik nie zadzwonił. Za dziesięć minut mam być w pełnym rynsztunku, w sali konferencyjnej oddalonej od mojego mieszkania o 10 km. Gorączkowo wkładam na siebie ubrania, wiążę włosy, w locie chwytam aktówkę i kluczyki. Ach, jakby przydałaby mi się zdolność teleportacji! Pozwoliłaby mi uniknąć nerwów, korków i nieprzyjemności ze strony szefa,które niechybnie spadną na moją głowę. Mogę już pożegnać się z awansem. Gdybym miała chociaż możliwość cofania czasu, tak odrobinę, pół godzinki chociaż...już uratowało by mi to skórę. O! Albo czarodziejska różdżka z funkcją wymazywania pamięci. Mogłabym zesłać zapomnienie na szefa - za nic nie mógłby sobie przypomnieć, na którą to ja miałam być w pracy. Mogłabym mieć ewentualnie złotą rybkę do zadań specjalnych - tylko trzy życzenia w miesiącu. Ach no dobra zachłanna jestem - niech będzie cudotwórca i jeden cud w miesiącu. Takie oto myśli krążyły mi po głowie aż po same drzwi biurowca.
- Dzień dobry pani Kingo!- Wita mnie z uśmiechem portier.- Co to dodatkowy dyżur w niedzielę?

Leniwie otwieram oczy i zerkam na budzik. Jego wskazówki ustawiły się na godzinie 7.50. W sekundzie zrywam się na równe nogi. Szlag jasny niech to trafi - myślę - znowu zaspałam. Dlaczego ten przeklęty budzik nie zadzwonił. Za dziesięć minut mam być w pełnym rynsztunku, w sali konferencyjnej oddalonej od mojego mieszkania o 10 km. Gorączkowo wkładam na siebie ubrania,...

A ja chciałabym po prostu umieć rezygnować. Z pokus, jedzenia, nałogów. Z kontaktów. Przecież jeżeli coś lub ktoś nam szkodzi, powinniśmy od razu spróbować się oddalić. Potem jest trudno. Może jeśli miałabym taką moc, to jakoś bym zrozumiała dlaczego często potrzeba nam tylko dystansu. Poradziłabym innym, a to chyba bardzo duża pomoc. Wtedy powinnam dopiero stać się rozchwytywana, porywana. Każdy ma jakiś problem, którego rozwiązaniem jest po prostu zniknąć dla kogoś, czegoś albo sprawić jakoś żeby to zniknęło dla nas. :'(

A ja chciałabym po prostu umieć rezygnować. Z pokus, jedzenia, nałogów. Z kontaktów. Przecież jeżeli coś lub ktoś nam szkodzi, powinniśmy od razu spróbować się oddalić. Potem jest trudno. Może jeśli miałabym taką moc, to jakoś bym zrozumiała dlaczego często potrzeba nam tylko dystansu. Poradziłabym innym, a to chyba bardzo duża pomoc. Wtedy powinnam dopiero stać się...