A ja bym sobie chętnie poczytała książkę, opisującą dalsze losy bohaterów "Jeźdźca miedzianego", "Tatiany i Aleksandra" i "Ogrodu letniego" Paulliny Simons. Szczególnie w takie jesienne, ponure, deszczowe wieczory jak dziś chętnie sięgnęłabym po tą pozycję, bo wcześniejsze części pochłaniałam błyskawicznie, zupełnie odrywając się od rzeczywistości.

A ja bym sobie chętnie poczytała książkę, opisującą dalsze losy bohaterów "Jeźdźca miedzianego", "Tatiany i Aleksandra" i "Ogrodu letniego" Paulliny Simons. Szczególnie w takie jesienne, ponure, deszczowe wieczory jak dziś chętnie sięgnęłabym po tą pozycję, bo wcześniejsze części pochłaniałam błyskawicznie, zupełnie odrywając się od rzeczywistości.

O tak. Po każdej dobrej serii dopada mnie straszliwy kac książkowy, zabraniający mi sięgnąć po jakikolwiek, niezwiązany z ową sagą tytuł. Najbardziej dotkliwe okazało się to w przypadku Darów anioła, Cassandry Clare. Przemknęłam jak burza przez wszystkie sześć tomów a po ukończeniu ich, autentycznie nie wiedziałam co mam robić. Z jednej strony cieszyłam się, że wszystko pomyślnie się zakończyło, a z drugiej, byłam zrozpaczona, że to już koniec. Bardzo polubiłam bohaterów, można nawet powiedzieć, że stali się moimi przyjaciółmi. Straszliwie ciężko było mi się z nimi rozstać. Przez przynajmniej miesiąc nie mogłam nawet patrzeć, na żadną inną książkę, a czas wypełniałam sobie czytając ulubione fragmenty z serii
Bardzo chętnie sięgnęłabym po kontynuację Darów anioła. Oczywiście najlepiej gdyby napisała ją pani Clare, lecz gdyby był to ktoś inny i tak na sto procent bym ją przeczytała. Niesamowicie związałam się ze światem nocnych łowców i szalenie interesuje mnie jak wyglądałoby życie Clary i Jace'a w spokojnych czasach po zakończeniu konfliktu z Sebastianem.

O tak. Po każdej dobrej serii dopada mnie straszliwy kac książkowy, zabraniający mi sięgnąć po jakikolwiek, niezwiązany z ową sagą tytuł. Najbardziej dotkliwe okazało się to w przypadku Darów anioła, Cassandry Clare. Przemknęłam jak burza przez wszystkie sześć tomów a po ukończeniu ich, autentycznie nie wiedziałam co mam robić. Z jednej strony cieszyłam się, że wszystko...

Może nie uwierzycie, ale pierwszą pozycją, której zakończenie chciałabym przeczytać, są Dzieci z Bullerbyn. Wiem, nie jest to saga, dlatego chętnie poznałabym też losy innych, kojarzących mi się z beztroskim dzieciństwem postaci. Ania z Zielonego Wzgórza to ta właśnie dziewczynka, potem już dorosła kobieta, żona i matka, z którą chętnie spędziłabym kilka wieczorów. Jako czytelnicy mieliśmy okazję poznać Anię i jej przyjaciół jako dziewczynkę, a później młodą kobietę. Ciekawi mnie jednak to, jaką osobą byłaby jako starsza pani, jako babcia. Czy byłaby białowłosą odpoczywającą starowinką, czy może wciąż pełną życia kobietą spisującą kolejne strony opowiadań czy powieści?

Może nie uwierzycie, ale pierwszą pozycją, której zakończenie chciałabym przeczytać, są Dzieci z Bullerbyn. Wiem, nie jest to saga, dlatego chętnie poznałabym też losy innych, kojarzących mi się z beztroskim dzieciństwem postaci. Ania z Zielonego Wzgórza to ta właśnie dziewczynka, potem już dorosła kobieta, żona i matka, z którą chętnie spędziłabym kilka wieczorów. Jako...

Saga Ludzi Lodu

Po prostu bardzo za nią tęsknię :)

Saga Ludzi Lodu

Po prostu bardzo za nią tęsknię :)

Kolejna siedmiotomowa seria ze świata Harry'ego Pottera, tyle że głównymi bohaterami byłyby dzieci Harry'ego i Ginny oraz Rona i Hermiony. Mógłby się pojawić Voldemort 2.0 i dzieci musiałyby z nim walczyć.

Powieści J. K. Rowling zostaną w moim sercu do końca świata i jeden dzień dłużej, wracam do nich co jakiś czas i za każdym razem po zakończeniu lektury cierpię na kaca książkowego. Autorka stworzyła niepowtarzalny świat z taką szczegółowością, że podczas czytania książki o Harrym naprawdę przenoszę się do Hogwartu. Wstyd się przyznać, ale wciąż czekam na sowę z listem...

Kolejna siedmiotomowa seria ze świata Harry'ego Pottera, tyle że głównymi bohaterami byłyby dzieci Harry'ego i Ginny oraz Rona i Hermiony. Mógłby się pojawić Voldemort 2.0 i dzieci musiałyby z nim walczyć.

Powieści J. K. Rowling zostaną w moim sercu do końca świata i jeden dzień dłużej, wracam do nich co jakiś czas i za każdym razem po zakończeniu lektury cierpię na kaca...

Trylogia Magistrów Celian’y Friedman – Uczta dusz, Skrzydła gniewu oraz Dziedzictwo królów.
Ta seria wciągnęła mnie bez reszty. Z wypiekami na twarzy śledziłem losy bohaterki próbującej odnaleźć się w „branży” zarezerwowanej tylko dla mężczyzn. Książka nie epatowała przemocą, ale jednocześnie nie była na siłę ugrzeczniona. Gdy dochodziło do starcia, jeden z oponentów najczęściej umierał. Również główna bohaterka nie była aniołkiem. By zdobyć szacunek wśród swoich konkurentów musiała go sobie wywalczyć. Jednocześnie książka szerokim łukiem obeszła odwieczny konflikt płci i nie gloryfikowała ani kobiet, ani mężczyzn. Chętnie przeczytałbym o dalszych losach tej uroczej dziewczyny.

Trylogia Magistrów Celian’y Friedman – Uczta dusz, Skrzydła gniewu oraz Dziedzictwo królów.
Ta seria wciągnęła mnie bez reszty. Z wypiekami na twarzy śledziłem losy bohaterki próbującej odnaleźć się w „branży” zarezerwowanej tylko dla mężczyzn. Książka nie epatowała przemocą, ale jednocześnie nie była na siłę ugrzeczniona. Gdy dochodziło do starcia, jeden z oponentów...

W minioną zimę czytając cykl "Cmentarz zapomnianych książek" autorstwa Carlosa Ruiza Zafóna przeniosłam się w wyjątkowo magiczny klimat Barcelony. Całkowicie pochłonięta historią bohaterów spędzałam wieczory z kubkiem gorącej herbaty i książką. Od pierwszych stron Daniel Sempere zyskał moją sympatię i przeżywałam każdą jego historię, zawsze mu kibicując :) Owiany mgłą tajemnicy, ale niesamowicie intrygujący i pełen wdzięku Fermín Romero de Torres porwał moje serce jeszcze bardziej. Nie mogłabym pominąć kwestii pięknego języka jak i inteligentnego humoru i rubaszności tej powieści. Razem z nimi cofnęłam się do przeszłości, rozwiązywałam zagadki, przeżywałam przygody i podziwiałam ich pomysłowość i odwagę. Czułam się jako jedna z postaci, nie jak szary obserwator, czułam, że to wszystko dzieje się obok mnie i w tym było coś niesamowitego. Coś co sprawiło, że długo nie zapomnę tej książki i chciałabym poznać dalsze losy postaci tam opisanych.
A pod cytatem, co prawda odnoszącego się tylko do jednej części, A.Rostockiego podpisuję się rękami i nogami.
"Zazdroszczę ludziom, których czeka jeszcze przyjemność czytania Cienia wiatru"

W minioną zimę czytając cykl "Cmentarz zapomnianych książek" autorstwa Carlosa Ruiza Zafóna przeniosłam się w wyjątkowo magiczny klimat Barcelony. Całkowicie pochłonięta historią bohaterów spędzałam wieczory z kubkiem gorącej herbaty i książką. Od pierwszych stron Daniel Sempere zyskał moją sympatię i przeżywałam każdą jego historię, zawsze mu kibicując :) Owiany mgłą...

Zdecydowanie chciałabym przeczytać trzy takie kontynuacje. Pierwsza to dalsze części ,,Pozaświatowców" książek autorstwa Brandona Mulla. Chciałaby czytać jak Jason radzi sobie w Lyrianie. Czy uczucie Corinne i jego zwyciężyło? Jak miewa się Galloran, czy nadal włada Lyrianem? Co słychać u Arama i jego małżonki, o której tak na prawdę czytelnik nic nie wie... Czy mają dzieci? - Tak wiele i jeszcze więcej mam tych pytań a odpowiedzi mi brakuje. W prawdzie, w mojej głowie jest kontynuacja poszczególnych wątków, ale to nie to samo co czytać słowa i pomysł na coś takiej mojego idola (czyt. Branon Mull.)
Drugą kontynuacją byłaby druga część książki ,,Drugie spojrzenie" Joudi Picoult. Strasznie mnie zjada ciekawość jak tam u mojego ukochanego Rossa. Co słychać w związku Shelby? Czy Lia nadal daje się we znaki mieszkańcom miasteczka? Nie wiem, bo autorka nie pofatygowała się aby moją ciekawość zaspokoić i zniweczyć moje wewnętrzne męki... No bo co, dajmy czytelnikowi pocierpieć!
Trzecia kontynuacja to byłaby szósta część ,,Baśniobóru" autorstwa również Brandona Mulla. Bardzo chce wiedzieć co u moich ukochanych; Pattona, Setha, Warrena, Paprota i Raxtusa <3. Czy Seth znalazł sobie dziewczynę? Czy Kendra odwiedziła Królową Wróżek? Jaka przygoda spotkałaby ich w szóstym tomie cyklu?
Tak wiele pytań...

Zdecydowanie chciałabym przeczytać trzy takie kontynuacje. Pierwsza to dalsze części ,,Pozaświatowców" książek autorstwa Brandona Mulla. Chciałaby czytać jak Jason radzi sobie w Lyrianie. Czy uczucie Corinne i jego zwyciężyło? Jak miewa się Galloran, czy nadal włada Lyrianem? Co słychać u Arama i jego małżonki, o której tak na prawdę czytelnik nic nie wie... Czy mają...

Stosunkowo niedawno zakończyłam czytanie tetralogii autorstwa Joela Shepherda o tytule "Próba krwi i stali". I może powodem są emocje, które jeszcze nie opadły po zakończeniu ostatniego tomu, a może zwyczajna ciekawość, ale z przyjemnością przeczytałabym kolejną część.
Nie nazwałabym tej książki przykładem szczególnie wybitnej fantastyki. Niemniej jednak tak zżyłam się z postaciami, że standardowe "żyli długo i szczęśliwie", zdecydowanie mnie nie zadowala. To była dla mnie lekka, przyjemna lektura i chętnie bym ją kontynuowała.
Shepherd niejednokrotnie udowodnił, że w przeciąganiu akcji jest świetny więc czemu by nie spożytkować tego na pisanie kolejnej książki osadzonej w tym uniwersum? Zwłaszcza, że zakończenie stwarza możliwość rozwinięcia kolejnych intryg wśród arystokracji, w czym autor bardzo dobrze się spisywał przy okazji powstawania tych czterech tomów.
Można powiedzieć, że wątki zostały w jakimś stopniu zamknięte, ale jeśli autor pozostawia mnie z niepewnością czy aby na pewno wszystko ułoży się dobrze to stanowczo gardzę takim zakończeniem i domagam się kontynuacji bym nie posiadała żadnych wątpliwości. Nie obraziłabym się też gdyby dla odmiany głównym bohaterem został ktoś inny.
Shepherd tworząc tyle rozmaitych charakterów aż prosi się o to by o nich nie zapominać i domagać się większej ilości historii z ich udziałem. Tyle krain o których jedynie ogólnikowo wspomniano... konflikt religijny, który nie został jeszcze zakończony... problemy ze stanowieniem władzy... Wszystko to sprawia, że cały czas myślę o tej książce, a przecież powinnam już zacząć czytać kolejne. Nie mogę jednak, ponieważ Joel Shepherd pozostawił mnie z ogromnym niedosytem.

Stosunkowo niedawno zakończyłam czytanie tetralogii autorstwa Joela Shepherda o tytule "Próba krwi i stali". I może powodem są emocje, które jeszcze nie opadły po zakończeniu ostatniego tomu, a może zwyczajna ciekawość, ale z przyjemnością przeczytałabym kolejną część.
Nie nazwałabym tej książki przykładem szczególnie wybitnej fantastyki. Niemniej jednak tak zżyłam się z...

Saga ani seria to nie, ale raczej - planowana seria trzech dramatów z której wyszedł jeden. Naprawdę, naprawdę chętnie przeczytałabym, co tam się działo dalej z Kordianem (albo innym bohaterem, bohaterów serii można wszak zmieniać). Choćby po to, by się dowiedzieć, czy (i jak) przeżył tę ostatnią scenę, czy zdążyli z ułaskawieniem. I mieć chociaż jedną, jedyną, maleńką scenę, scenkę, sceneczkę cara z bratem, genialnie te relacje Słowackiemu wyszły.

Saga ani seria to nie, ale raczej - planowana seria trzech dramatów z której wyszedł jeden. Naprawdę, naprawdę chętnie przeczytałabym, co tam się działo dalej z Kordianem (albo innym bohaterem, bohaterów serii można wszak zmieniać). Choćby po to, by się dowiedzieć, czy (i jak) przeżył tę ostatnią scenę, czy zdążyli z ułaskawieniem. I mieć chociaż jedną, jedyną, maleńką...