Dziękuję bardzo,gratuluję pozostałym laureatom :-)

Dziękuję bardzo,gratuluję pozostałym laureatom :-)

Gratulacje :)

Gratulacje :)

Wybraliśmy zwycięskie prace:

BartłomiejNieBartosz
naya
Buka
Hania
Jolka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Wybraliśmy zwycięskie prace:

BartłomiejNieBartosz
naya
Buka
Hania
Jolka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

- Panowie! Zaiste zgromadziliśmy się na tym pożal się Boże zebraniu, aby w szybki i bezkolizyjny sposób zdemaskować, pozwać i zlikwidować największą plagę ludzkości. Nie muszę wam chyba perorować o kogo chodzi - przewodniczący odchrząknął, po czym ciągnął dalej - Helga Gruber, potocznie zwana Frau Schweine, roztacza swoje macki zła od kilkudziesięciu lat. Zasięg nikczemności objął już Niemcy, Austrię, Czechy, Słowację, Kamerun (krótki epizod z Murzynami Bantu), Belgię i obecnie Polskę. Ta piekielna niewiasta...
- Panie przewodniczący do rzeczy - krzyknął ktoś z tłumu.
- Tak, tak właśnie do tego przechodziłem - rzekł przewodniczący z lekką irytacją w głosie - owóż podejrzewa się, że obecnie ta faszystka sprzedaje drobiowe podroby w sklepie "Mięsista jaskinia". Aby dopiąć swego celu planujemy co następuje – wykładowca wskazał na mapę sytuacyjną - wysłanie na zaplecze sklepu pułku antyterrorystycznego celem zabezpieczenia, z góry całą obserwację kontrolować będą helikoptery. Na drzewach zaczają się snajperzy, a artylerię ustawimy w odległości 400 metrów, tuż za kioskiem Ruchu. Do sklepu wyślemy naszego najlepszego mediatora i lekarza w jednym, dra Hotdogusa. Jego celem będzie wyciągnięcie z winnej zeznań przy pomocy trucizn, broni palnej i białej, kwasów, pejczy, batów...
- Panie przewodniczący czy mogę na słówko? - zgłosił się nowicjusz.
- Czego tam kolego? – warknął przewodniczący.
- A może by po prostu ją podłączyć pod wariograf?
Nastała chwila głębokiej, acz wiele znaczącej ciszy, po której przewodniczący wykrztusił tylko.
- A by to szlag strzelił!

- Panowie! Zaiste zgromadziliśmy się na tym pożal się Boże zebraniu, aby w szybki i bezkolizyjny sposób zdemaskować, pozwać i zlikwidować największą plagę ludzkości. Nie muszę wam chyba perorować o kogo chodzi - przewodniczący odchrząknął, po czym ciągnął dalej - Helga Gruber, potocznie zwana Frau Schweine, roztacza swoje macki zła od kilkudziesięciu lat. Zasięg...

Gazowo pani dziś wygląda..tfuu czadowo.
Wie pani kochana ostatnio kupiłam taką książkę o zboczeniach wielkich dyktatorów. Był tam Stalin, Mussolini, ale najgorszy z nich był Hitler. Co pani się krzywi? Słyszała pani coś o tym?Nie? A wiedziała pani ,że Adi lubił by bity przez kobiety, poniżany, a nawet przepraszam za wyrażenie obsikiwany ? Czemu pani taka purpurowa? No tak było. Nie było? A skąd pani wie? Nie nic nie włączyłam. To piknięcie zdawało się pani. Szukam chusteczek w kieszeni. Proszę mówić.

Gazowo pani dziś wygląda..tfuu czadowo.
Wie pani kochana ostatnio kupiłam taką książkę o zboczeniach wielkich dyktatorów. Był tam Stalin, Mussolini, ale najgorszy z nich był Hitler. Co pani się krzywi? Słyszała pani coś o tym?Nie? A wiedziała pani ,że Adi lubił by bity przez kobiety, poniżany, a nawet przepraszam za wyrażenie obsikiwany ? Czemu pani taka purpurowa? No tak...

Wieść niesie, że ulubioną potrawą Hitlera był Hoppel Poppel. To nie bujda, to fakt. Przepis na wykonanie jest wyjątkowo prosty. Do odsmażanych ziemniaków dodaje się jajka i wrzuca kilka dodatków, w zależności od preferencji mogą nimi być wędlina, kurczak, papryka, pomidory, grzyby czy kukurydza. Ślinka fuhrera ciekła zawsze na widok wersji z wędzonką. Ta informacja nie jest już tak powszechnie znana. Poza kucharzami i rodziną, wiedziała o niej tylko kochanka Adolfa, pani Helga. Jej historia, choć może okraszona bliską znajomością z jedną z najważniejszych postaci XX wieku, tak naprawdę nie różniłaby się niczym od losów milionów innych osób żyjących w tamtym okresie. Nie różniłaby się, gdyby nie jej zadziwiający upór i głupota. Bo też jak można tyle lat wierzyć w faszyzm? I co gorsza dalej go w życie wcielać. Kiedyś wybiłaby ludzi, teraz wybija świnie, które w dalszej kolejności sprzedaje na kotlety. Jestem o tym absolutnie przekonany. Próbowałem już wielu metod demaskowania. Wymienianie nazwiska ukochanego, śpiewanie hymnów, wytatuowanie swastyki na czole, recytowanie Mein Kampf czy o zgrozo przebieranie się za Adolfa nic nie dało. Miesiące mijały. Wciąż myślałem co zrobić, aż do chwili gdy żona zrobiła moją ulubioną wątróbkę. O jak ja ją kocham! Przez żołądek do serca, ileż w tym prawdy. Któregoś pięknego dnia zaszedłem do „Świńskich wyrobów”. Pani ekspedientka była uprzejma, a już gdy powiedziałem że idę robić Hoppel Poppel i poprosiłem o wędzonkę wręcz padła na twarz. Umówiła się ze mną i z wędzonką w ustach wszystko wyznała.

Wieść niesie, że ulubioną potrawą Hitlera był Hoppel Poppel. To nie bujda, to fakt. Przepis na wykonanie jest wyjątkowo prosty. Do odsmażanych ziemniaków dodaje się jajka i wrzuca kilka dodatków, w zależności od preferencji mogą nimi być wędlina, kurczak, papryka, pomidory, grzyby czy kukurydza. Ślinka fuhrera ciekła zawsze na widok wersji z wędzonką. Ta informacja nie jest...

A ja niby od niechcenia powiedziałabym, że w złotym pociągu znaleziono testament furhera i cały pociąg wypełniony złotem i kosztownościami zapisał on jakiejś swojej lasce Heldze - nie ma takiej opcji, żeby nie chwyciło !

A ja niby od niechcenia powiedziałabym, że w złotym pociągu znaleziono testament furhera i cały pociąg wypełniony złotem i kosztownościami zapisał on jakiejś swojej lasce Heldze - nie ma takiej opcji, żeby nie chwyciło !

Wziąć ją na poszukiwania złotego pociągu

Wziąć ją na poszukiwania złotego pociągu

Zmachana i ciężko oddychając wbiegłam do sklepu. Za ladą stała już Helga, sprzedawczyni w sklepie mięsnym. Patrzyła na mnie ze zdziwieniem podnosząc brew. Szybko założyłam fartuch i dołączyłam do niej.
- Dlaczego się spóźniłaś? - spytała.
- Nie wiesz co się dzieje? - odpowiedziałam ze zdziwieniem, chociaż tak naprawdę miałam w głowie plan jak zdemaskować Pannę H.
- Wiesz trudno cokolwiek się dowiedzieć nie wychodzę za lady przez cały dzień, a ludzie jak to ludzie raz są ,a raz ich nie ma. Konkurencja rośnie.
- Poszukują... No wiesz...
- No nie wiem?
- Helga poszukują jakiejś kochanki fürhera.
- Co?! Kochanki? - spytała ze zdziwieniem i lekkim zdenerwowaniem w głosie.
- No co ty nie wiesz, że miał kogoś na boku? A w sumie miał ich kilka, a nawet doliczyłabym ich kilkunastu.Biedaczki co musiały przeżyć, pewnie były z nim tylko dla władzy, sławy i pieniędzy. Cholerne materialistki, wiązać się z kimś tak obrzydliwym jak on, zero godności... - mówiłam dalej by sprowokować Pannę H. Widziałam lekkie zdenerwowanie, jej drgające dłonie, a przede wszystkim oczy, które najbardziej zdradzają człowieka.
- Skąd możesz wiedzieć o tym? Dlaczego je obrażasz? - powiedziała dość podniesionym tonem.
- Bronisz ich? Przecież były takie jak on.Sprzedały się jak te..
- Przestań! - wrzasnęła.
- Helga co się dzieje? Powinnaś potwierdzić moje słowa a tym czasem zachowujesz się jakbyś miała coś z nim wspólnego. - popatrzyłam jej prosto w oczy - a może masz?
Zaniepokojona pragnęła uciec wzrokiem, ale teraz wiedziałam, ze mam ją i nie wywinie się. Czułam na odległość, że coś ukrywa. Nie dając jej spokoju nadal brnęłam w temat.
- Helga ty coś ukrywasz prawda? Powiedz mi, a spróbuje ci pomóc. Znasz mnie od lat jestem wierna jak pies.
- Wiem... Co jeśli znajdą ją i dowiedzą się, że to kobieta,której nigdy by nie podejrzewali?
- Czyli ty nią jesteś. Wiedziałam od samego początku. - zgarnęłam nóż ze stołu i odłożyłam do zlewu.
- Skąd? Jak? - zdziwiona zapytała.
- Tropię cię i obserwuje od początku naszej znajomości. Tyle lat zero tropu, wystarczyła jedna prowokacja, aby zdemaskować kochankę. Przykro mi, ale w końcu znalazłam ciebie...

Zmachana i ciężko oddychając wbiegłam do sklepu. Za ladą stała już Helga, sprzedawczyni w sklepie mięsnym. Patrzyła na mnie ze zdziwieniem podnosząc brew. Szybko założyłam fartuch i dołączyłam do niej.
- Dlaczego się spóźniłaś? - spytała.
- Nie wiesz co się dzieje? - odpowiedziałam ze zdziwieniem, chociaż tak naprawdę miałam w głowie plan jak zdemaskować Pannę H.
- Wiesz...