Podobnie jak Inger, moim pierwszym horrorem był "Manitou", Książkę pochłonąłem w ekspresowym tempie z wypiekami na twarzy. Ale dopiero kolejna część, "Zemsta Manitou" sprawiła, że zacząłem się bać. I to tak bardzo, ze w połowie lektury, schowałem lekturę do szuflady, żeby nawet na nią nie patrzeć (albo, żeby ona nie patrzyła na mnie). Następnego dnia ciekawość jednak zwyciężyła i dokończyłem czytać :-) Po wielu latach i wielu przeczytanych horrorach, nie robią już one aż takiego wrażenia jak kiedyś. Choć czasem bywa, że jakaś książka wyzwoli we mnie dreszczyk grozy.

Podobnie jak Inger, moim pierwszym horrorem był "Manitou", Książkę pochłonąłem w ekspresowym tempie z wypiekami na twarzy. Ale dopiero kolejna część, "Zemsta Manitou" sprawiła, że zacząłem się bać. I to tak bardzo, ze w połowie lektury, schowałem lekturę do szuflady, żeby nawet na nią nie patrzeć (albo, żeby ona nie patrzyła na mnie). Następnego dnia ciekawość jednak...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mój pierwszy horror to Zielona mila[bookLink]24971|Zielona mila[/bookLink], chociaż teraz nie jestem pewna czy jest horrorem, ale wtedy nie mogłam spać, myśląc o losach skazańców. Po przeczytaniu Czarny Anioł[bookLink]48741|Czarny Anioł[/bookLink] wiedziałam, że strach nie ma granic. Potem czytałam więcej i ze zdziwieniem odkryłam, że coraz mniej mnie przerażają. Nie podważając talentu autorów... po prostu już się przyzwyczaiłam do ciarek na plecach, zębów zaciskających się aż do krwi na moich ustach. Groza i strach stały się dla mnie powietrzem.

Mój pierwszy horror to Zielona mila[bookLink]24971|Zielona mila[/bookLink], chociaż teraz nie jestem pewna czy jest horrorem, ale wtedy nie mogłam spać, myśląc o losach skazańców. Po przeczytaniu Czarny Anioł[bookLink]48741|Czarny Anioł[/bookLink] wiedziałam, że strach nie ma granic. Potem czytałam więcej i ze zdziwieniem odkryłam, że coraz mniej mnie przerażają. Nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Był rok 1989 lub 1990. Po upadku żelaznej kurtyny i muru berlińskiego w naszym kraju zaczęła pojawiać się literatura amerykańska, w tym horrory właśnie. Pierwszym, który zakupiłam był Manitou[bookLink]47804|Manitou[/bookLink]. Późnym, oj późnym wieczorem, włączyłam lampkę przy łóżku i z dreszczykiem emocji wywołanym lekturą i nową, i nieco "zakazaną" - zabrałam się do czytania. Akcja zaczęła się powoli rozwijać, napięcie rosło, robiło się coraz straszniej. Przeczytałam słowa "zegar wskazywał północ" - odruchowo spojrzałam na zegarek... zegar wskazywał północ... Omal nie umarłam ze strachu:) A dziś? Wśród przeczytanych przeze mnie powieści grozy nie trafiłam na nic, co wywołaloby we mnie strach taki, jaki odczuwałam wtedy. Moze jest to kwestia podjęcia gry ze strachem, może swoistego "obycia" w temacie. Dreszczyk emocji wywołują we mnie książki Howard Phillips Lovecraft[authorLink]14071|Howard Phillips Lovecraft[/authorLink] i Stephen King[authorLink]13997|Stephen King[/authorLink], ale też Edgar Allan Poe[authorLink]11713|Edgar Allan Poe[/authorLink] czy Joe Alex[authorLink]41434|Joe Alex[/authorLink] :)

Był rok 1989 lub 1990. Po upadku żelaznej kurtyny i muru berlińskiego w naszym kraju zaczęła pojawiać się literatura amerykańska, w tym horrory właśnie. Pierwszym, który zakupiłam był Manitou[bookLink]47804|Manitou[/bookLink]. Późnym, oj późnym wieczorem, włączyłam lampkę przy łóżku i z dreszczykiem emocji wywołanym lekturą i nową, i nieco "zakazaną" - zabrałam się do...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jaki był wasz pierwszy horror..? Kiedy po raz pierwszy bałeś/łaś wejść samemu do łóżka, zostać samemu w domu,..? Podziel się z nami uczuciem, jakiego wtedy nie mogłeś się pozbyć za wszelką cenę. A może nadal Ci one towarzyszy?

Jaki był wasz pierwszy horror..? Kiedy po raz pierwszy bałeś/łaś wejść samemu do łóżka, zostać samemu w domu,..? Podziel się z nami uczuciem, jakiego wtedy nie mogłeś się pozbyć za wszelką cenę. A może nadal Ci one towarzyszy?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post