-
ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
-
ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński6
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać360
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik3
Cytaty z tagiem "renesans" [12]
[ + Dodaj cytat]Tam, gdzie inni ślepo podążają za prawdą, ty pamiętaj że nic nie jest prawdą
Poprzez śmiech i błazeństwo oczyścić kulturę z obłudy, z kłamstwa i jakby zrobić miejsce dla Prawdy o człowieku i Bogu.
Giovanni Maria stał się znów głośny przez swe psy, ale nie były to już ogary, lecz bestie wyuczone rozszarpywać ludzi; imiona ich zachowały się po nasze czasy, podobnie jak imiona niedźwiedzi cesarza Walentyniana I. Kiedy w maju 1409 roku w czasie wojny zgłodniały lud przyjął go na ulicy wołaniem: Pace! Pace!, kazał uderzyć swym siepaczom, którzy zabili 200 ludzi; później pod karą szubienicy zakazano wymawiać słowa: pace i guerra, a nawet księżom polecono, by zamiast: dona nobis pacem, mówili: tranquillitatem!
Rzeźbienie jest proste, bierzesz blok marmuru i usuwasz to, co zbędne.” - Michał Anioł.
Polityka ma dwa alternatywne cele: jednym jest porozumienie, drugim konflikt. Porozumienie osiąga się, gdy jedna ze stron udaje, że wierzy w dyrdymały opowiadane przez drugą.
W Polsce pierwsze dzieła renesansu powstały na Wawelu z inicjatywy Zygmunta Starego. Jeszcze przed wstąpieniem na tron zaznajomił się on na Węgrzech z twórczością Włochów i popierał ją później w swych ważniejszych przedsięwzięciach budowlanych. Ta prowłoska orientacja nie świadczy jednak o głębszej kulturze artystycznej króla, który wcale nie rezygnował przy tym z usług budowniczych późnogotyckich – przede wszystkim zaś mistrza Benedykta.
Najbardziej unikali wody najżarliwsi katolicy – Hiszpanie, Francuzi i Polacy (czego objawem był występujący zarówno u biedoty, jak i szlachty tzw. plica polonica, czyli polski kołtun – zob. rozdział 7), podczas gdy w krajach protestanckich, zwłaszcza w Niderlandach, Szwajcarii i Niemczech, czystość otoczenia i ciała zaczęła być wartością i wyrazem bogobojności.
W renesansie zachowały się aluzje, że kobiety powinny dbać o figurę, jeśli chcą utrzymać zainteresowanie mężów. Dla dam z dobrych domów stanowiło to poważne wyzwanie, bo nie było za bardzo przyzwolenia, by uprawiały jakąkolwiek aktywność ruchową.
Idea geniuszu, jako wrodzonej i nieprzekazywalnej siły twórczej, nauka o własnym i doniosłym prawie, któremu może i winien być posłuszny geniusz, usprawiedliwienie odrębności i samowoli genialnego artysty – cała ta doktryna powstaje dopiero w społeczeństwie renesansowym (…).
Właściwe pytanie renesansu - zreformułowane w kategoriach filozofii praktycznej - mianowicie: czy po chrześcijaństwie, czy też obok niego, mogą i powinny zaistnieć dla nas inne formy życia, przede wszystkim takie, których wzory sięgają greckiego i rzymskiego antyku (może nawet egipskiego i indyjskiego) - pytanie to nie było w XIX wieku przedmiotem tajemnego dyskursu czy wprawek akademickich, lecz pasją epoki, nieuchronnym pro nobis.