-
ArtykułyKocia Szajka na ratunek Reksiowi, czyli o ósmym tomie przygód futrzastych bohaterówAnna Sierant1
-
ArtykułyAutorka „Girl in Pieces” odwiedzi Polskę! Kathleen Glasgow na Targach Książki i Mediów VIVELO 2024LubimyCzytać1
-
ArtykułyByliśmy na premierze „Prostej sprawy”. Rozmowa z Wojciechem ChmielarzemKonrad Wrzesiński1
-
ArtykułyStrefa mrokuchybarecenzent0
Cytaty z tagiem "duńczycy" [19]
[ + Dodaj cytat]Duńczycy traktują swoich sąsiadów jak jedną wielką rodzinę. Dania jest w niej małą siostrzyczką i czasem szokuje rodzeństwo, wymyślając różne szalone zabawy. Finlandia to ta markotna, humorzasta, kto wie, czy nie autystyczna. Norwegia - równa babka, ale chyba trochę zazdrosna o swoją ropę naftową, cuda przyrody i wyjątkowe położenie. Szwecja jest przemądrzałą starszą siostrą, która wszystko wie lepiej, szpanuje ciuchami i manierami i jest irytująco poprawna politycznie.
Młodsi Duńczycy w głębi duszy uwielbiają Szwedów, lecz starają się tego nie okazywać.
Duńczycy przypisują swój sukces temu, że mają wszystkie zalety są siadów, ale ani jednej ich wady.
Duńczycy patrzą na świat z przekonaniem, że może jeszcze nie osiągnęli społeczeństwa idealnego, ale są bliżej tego celu niż większość innych nacji.
Życiowa misja Duńczyków to uświadamianie reszcie świata, jakim cudownym krajem jest Dania.
Duńczycy uwielbiają zawierać związki małżeńskie, ale ich małżeństwa nie są tak doskonale dopasowane jak słynne klocki LEGO: Dania ma jeden z najwyższych wskaźników rozwodów w Europie.
Czym dla Teksasu jest ropa naftowa, tym dla Danii jest piwo.
W Danii wszystko funkcjonuje sprawnie. Bez wielkiej biurokratycznej machiny, bez łapówek i obowiązkowych napiwków.
Współczesna Dania wywodzi się ze stopniowo rozdrabnianego wielkiego duńskiego imperium kolonialnego, które kiedyś rozciągało się od Grenlandii aż po Islandię i obejmowało Norwegię, południową Szwecję, północne Niemcy i dzisiejszą Danię aż do wysp Morza Bałtyckiego. Ale po tym, jak w XIX w. Dania została zmuszona do oddania dużej części swojego terytorium, włącznie z przepięknymi górskimi krajobrazami dzisiejszej Norwegii, Duńczycy zaczęli się utożsamiać z małym terenem i jego wewnętrznym krajobrazem. Nie opłakiwali porażki militarnej swojego kraju, lecz cieszyli się tym, co zyskali wewnątrz. Duńczycy nie tylko pogodzili się z oddaniem gór w zamian za łagodniejsze formy nizin i liczne małe wyspy, ale także zaczęli je idealizować. Poszukali tożsamości we własnym wnętrzu i położyli nacisk na wewnętrzną przestrzeń, traktując ją jak rzeczywistość, która rządzi się własnymi prawami.
To jest Duńczyk, trupem padnie, a powie prawdę!