Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma cnotliwego bez błędu, nie ma występnego bez cnoty.

- Na starość człowiek robi rachunek swojego życia - dodał Franciszek. I wychodzi mu z tego rachunku: był uczciwy i co ma z tego? A jakby pożył trochę nieuczciwie, toby może nie miał dobrego imienia, ale za to domek własny, ogródek...

Każdy ma swego figusa, co go gryzie.

Kłamstwa zawsze mają pozory najdoskonalszej prawdy.

Byłem sobą. Może śmiesznym, sentymentalnym, ale sobą. Nikogo nie musiałem się
wstydzić, nie bałem się niczyich oczu, nie bałem się, że ktoś powie na mnie: pozer. Mogłem
głośno recytować Petrarkę wiedząc, że nikt mnie tu nie słyszy.

Złoto może przynieść radość tylko ludziom nieszczęśliwym. Nie wolno kochać złota dla niego samego, bo wtedy sprowadza tylko nieszczęście. Zmienia się w krew, dręczy sumienie.