Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Gdzie jest Nicholas? - spytał Kieran.
- Zamknięty w szafie - wyjaśniła Lucy z ponurą satysfakcją. Po chwili zdumienia Quinn wybuchnął śmiechem.
[...]Lucy wzruszyła ramionami.
- Ma za swoje. Sam zamknął mnie tam tydzień temu.

- I dużo bardziej boję się reakcji mojego dziadka niż twoich śmiesznych kłów.
- Depczesz moją somoocenę - (...) - Twój dziadek jest starszym panem.
- Który potrafiłby skopać ci tyłek.

- Dobra, koniec narzekania - ogłosiła zdecydowanie, uśmiechając się nieprzekonująco. - Sama zaczynam działać sobie na nerwy. Chodźmy zrobić z mamy królową. - Tak, bo jej samoocena jest bez tego taka niska - stwierdziłem sucho, kiedy wstaliśmy. - Bez tej korony sobie nie poradzi. - Słyszałam to, Quinnie Drake. Skrzywiłem się. Wampirze matki miały niesprawiedliwą przewagę nad innymi. - Kocham cię, mamo!

Dziadek nigdy nie zadawał mi standardowych pytań, które słyszą dorastające dzieci, typu „Umyłaś zęby?" albo „Jadłaś dzisiaj jakieś warzywa?". Zawsze tylko jedno: „Masz kołek?

- Moglibyście przeanalizować też to? - spytałam, wyjmując z torebki probówki z krwią. Oto ja - dziewczyna, która nosi w torebce krew, a w butach sztylety. Może powinnam porozmawiać ze szkolnym pedagogiem.

- Jak twoja randka? - spytał, kiedy zatrzasnąłem za sobą drzwiczki. - Która? - Pozer. - Uroda wiąże się z odpowiedzialnością

-Spence!- zapiszczałam.- Wyściskałabym cię, gdyby moja głowa nie ważyła siedemset ton.