Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Musze zdążyć wiele zrobić, dopóki jeszcze jestem w formie i nie zramolałem, przeraża mnie myśl, ile czasu, tak potrzebnego na poważne prace badawcze, straciłem już z najróżniejszych przyczyn.

Człowiek piszący tylko dla siebie nie dba, aby był zrozumiany, wystarczy, że sam rozumie swój kod. Czy nie ma zresztą w tej formule "piszę dla siebie" jakiejś zasadniczej sprzeczności? Wszak piszemy zawsze dla kogoś, podobnie jak mówimy do kogoś. Czyż więc pisać "dla siebie" nie jest taką samą niedorzecznością, jak wygłaszać przemówienia w pustym pokoju?

Przedświt za oknem przeciera się straszliwie powoli, obserwowanie tego jest zajęciem tak samo beznadziejnie nużącym, jak płukanie zapuszczonego wiecznego pióra, kiedy zapasy sinego atramentu zdają się niewyczerpalne.