Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zastanawiam się, jak będę mógł zachować swoją „osobowość” tutaj, wśród ludzi nie mających pojęcia, kim jestem, co myślę, co napisałem. Ludzi, z którymi nie mogę dyskutować, wobec których wolno mi wypowiadać jakiekolwiek opinie, nawet sprzeczne z tym, co myślę. Z wyjątkiem D. i panny Kramrisch tak naprawdę nie ma tu nikogo, z kim mógłbym dyskutować. Mówię często, ale do ludzi, z którymi nie muszę być sobą. Żadnego przymusu, znikąd. „Osobowość’ zachowujemy, wypowiadając określone opinie i utwierdzając się w nich, w środowiskach i okolicznościach podobnych. Tu nie ma nikogo, kto by wiedział, co powiedziałem wczoraj. Jest to niebezpieczna zachęta do sprzeczności.