Jesteśmy społecznością, która kocha książki

...wkrótce potem inny ekspert ogłaszał publicznie, że "ogromne ożywienie w związku z próbami skonstruowania powozu bez konia dowodzi ograniczenia pod względem inteligencji". Tymczasem dokładnie 6 lat później, zjechał z taśmy produkcyjnej milionowy egzemplarz forda.

[...] możemy przypuszczać, że obecnie większa część naszych wyobrażeń wywodzi się z informacji stworzonych przez ludzi, a nie z osobistej obserwacji surowych, "nie zakodowanych" wydarzeń.

W roku 1865 redaktor jednej z gazet tymi słowy uspokajał swoich czytelników: "Wiemy z dobrze poinformowanych źródeł, że to niemożliwe, aby ktoś mógł przekazywać głos po drutach, a poza tym, gdyby nawet to było możliwe, to i tak rzecz taka nie znalazłaby praktycznego zastosowania." Zaledwie 10 lat później Bell skonstruował w swym laboratorium pierwszy telefon.

Istnieje wielkie prawdopodobieństwo, że w systemie nerwowym skonstruowanym tak jak obecnie istnieją wewnętrzne ograniczenia liczby i szybkości przetwarzania wyobrażeń, do jakich zdolna jest jednostka. Jak szybko i jak długo człowiek może rewidować swoje wewnętrzne wyobrażenia, dopóki nie przekroczy tych granic?

Przez termin "szok przyszłościowy" rozumiem wyczerpanie zarówno fizyczne, jak i psychiczne, spowodowane przeciążeniem fizycznych mechanizmów adaptacyjnych w organizmie człowieka, jak również mechanizmów podejmowania decyzji. Mówiąc prościej, szok przyszłościowy to reakcja człowieka na nadmierną liczbę bodźców.

Jesteśmy uczestnikami wyścigu między rosnącym stopniem niepewności, spowodowanym przyspieszeniem tempa zmian, a potrzebą posiadania względnie dokładnych wyobrażeń na temat tego, co w określonym momencie wydaje się najbardziej prawdopodobną przyszłości. Gromadzenie wiarygodnych wyobrażeń o najbardziej prawdopodobnej przyszłości staje się więc palącą sprawą w skali krajowej, a nawet międzynarodowej. W miarę jak nasz glob będzie pokrywać się siecią punktów badających przyszłość, powinniśmy rozważyć konieczność stworzenia wielkiego instytutu międzynarodowego - światowego banku informacji na temat przyszłości. Instytut taki, w którym pracowaliby ludzie o najlepszych kwalifikacjach ze wszystkich gałęzi wiedzy, miałby na celu gromadzenie i systematyczną integrację prognoz opracowanych przez naukowców i ludzi obdarzonych wyobraźnią we wszystkich dziedzinach intelektualnych na cały świecie. Oczywiście ludzie pracujący w takim instytucie wiedzieliby, że nigdy nie uda im się stworzyć jednego, statycznego wykresu przyszłości. Efektem ich wysiłku byłaby natomiast nieustannie zmieniająca się geografia przyszłości, wciąż przetwarzany ogólny obraz, powstały na podstawie najlepszych dostępnych prognoz. Ludzie wykonujący tę pracę powinni zdawać sobie sprawę z tego, że nie ma nic pewnego; że muszą opierać się na niedokładnych danych; powinni doceniać trudności nieodłącznie związane z badaniem nie odkrytych obszarów jutra. Ale ludzie wiedzą dziś więcej o przyszłości, niż kiedykolwiek próbowali powiedzieć i zintegrować w jakiś systematyczny i naukowy sposób. Próba zebrania tej wiedzy w całość byłaby jednym ze szczytowych wysiłków intelektualnych w historii - i jednym z najcenniejszych. Tylko wówczas, gdy ludzie podejmujący decyzje zostaną uzbrojeni w trafniejsze prognozy dotyczące przyszłych wydarzeń, gdy za pomocą kolejnych przybliżeń zwiększymy dokładność naszych przewidywań - próby kierowania procesem zmian ulęgną wyraźnej poprawie.

Zmiany to proces, poprzez który przyszłość wchodzi w nasze życie.

Jeżeli nie mamy dosłownie pogrążyć się w przeszłości, czyli powrócić do prymitywizmu epok przedindustrialnych ze wszystkimi ich dobrodziejstwami – krótszym i bardziej brutalnym życiem, większą liczbą chorób i cierpień, głodem, strachem, przesądem, ksenofobią, bigoterią itp. – w sposób nieunikniony dążyć będziemy do coraz bardziej zróżnicowanego społeczeństwa.