Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jakiekolwiek byłoby źródło mej głupoty, jeszcze się nie wyczerpało.

Dzisiejsza okazja skłania mnie do sformułowania w paru słowach ideału, który ukazali mi moi rodzice, Twain i reszta i który teraz ja przekazuję. Oto ów ideał, osiągnięty przez nielicznych: „Żyj tak, byś mógł powiedzieć Bogu w dniu Sądu Ostatecznego: Byłem bardzo dobrym człowiekiem, choć w Ciebie nie wierzyłem.

Dla takiego multiczęstotliwościowego ataku na delikatność uczuć należy stworzyć nową nazwę. Proponuję nazwać go blivit. To słowo, które w okresie mojego dojrzewania było definiowane przez rówieśników jako „dwa funty gówna w jednofuntowej torbie”.

dwa funty gówna w jednofuntowej torbie

Miałem przyjaciela, który sporo pił. Gdy ktoś pytał go, czy upił się poprzedniej nocy, zawsze bez namysłu odpowiadał: „Och, tak mi się zdaje”. Zawsze podobała mi się ta odpowiedź. Potwierdza ona, że życie to sen.