Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każdy człowiek, którego spotykamy na swojej drodze, jest nam potrzebny. Żadna krzywda, która nas w życiu spotkała lub którą my wyrządziliśmy drugiemu człowiekowi, nie jest przypadkowa.Wiele osób mogłoby powiedzieć, że bez tych krzywd byłoby im lepiej. Napewno tak jest ale gdyby nie przykrości, których doświadczyliśmy nie bylibyśmy tacy jacy jesteśmy. Nie potrafilibyśmy się bronić, nie odróżnialibysmy dobra od zła, szczerości od fałszu, toksycznych ludzi od przyjaciół. Uczymy się przez doświadczenia".

Każdy człowiek, którego spotykamy na swojej drodze, jest nam

potrzebny. Żadna krzywda, która nas w życiu spotkała albo którą

my wyrządziliśmy drugiemu człowiekowi, nie jest przypadkowa.

Owszem, wiele osób mogłoby powiedzieć, że bez tych krzywd

byłoby im lepiej. Na pewno tak jest, nie mam co do tego

najmniejszych wątpliwości. Ale równie dobrze można powiedzieć,

że gdyby nie przykrości, których doświadczyliśmy od innych ludzi,

nie bylibyśmy tacy, jacy jesteśmy. Nie potrafilibyśmy się bronić, nie

umielibyśmy odróżniać dobra od zła, szczerości od fałszu,

toksycznych ludzi od prawdziwych przyjaciół. Uczymy się poprzez

doświadczanie. A doświadczamy wszystkiego, każdej emocji.

Ufamy, kochamy, śmiejemy się, płaczemy, boimy, denerwujemy,

nienawidzimy.

- Wybaczamy - mówi Julia.

Nie gromadź w sobie nienawiści. Taplając się w niej, nie będziesz w stanie wznieść się na wyżyny swoich możliwości - mówi Marek. - Bądź ponad to. Bądź silna. Przecież masz dla kogo.

Nie po­ra­dzi­łem sobie. Zbłą­dzi­łem. Krzyw­dzi­łem. Byłem zły".

Nie po­ra­dzi­łem sobie. Zbłą­dzi­łem. Krzyw­dzi­łem. Byłem zły".

Żaden lek nie wyleczy tego, co wyleczy szczęście.

Za­stygł w bez­ru­chu. W pa­ra­li­żu. W nie­pew­no­ści. W stra­chu. W ocze­ki­wa­niu na wy­ba­cze­nie, które mogło nigdy nie na­dejść.

Jako spe­cja­li­sta w dzie­dzi­nie psy­cho­te­ra­pii do­sko­na­le wie­dział, że nie można uciec przed pro­ble­ma­mi. Nie mógł jed­nak zmu­sić jej do zmie­rze­nia się z de­mo­na­mi, dla­te­go cier­pli­wie cze­kał, aż któ­re­goś dnia ona sama zro­zu­mie, że je­dy­ne co może jej pomóc, to praw­dzi­we wy­ba­cze­nie.

-Po­win­naś też wie­dzieć, że do­pó­ki nie sta­wisz czoła prze­szło­ści i nie za­mkniesz za sobą pew­nych drzwi, one będą się otwie­ra­ły. Wiesz to?