Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lewego oka otworzyć nie mogłem w ogóle, okazało się bowiem
tak fantastycznie podbite, że jeszcze przez długie tygodnie sygnalizowało z dala brany przeze
mnie udział w wydarzeniach gwałtownych i bezkompromisowych.

Myślę, że w każdym człowieku tkwi kawałek drania, a w najlepszych tylko promile. Ale te są.
Wartość człowieka polega jednak nie na tym, ile gramów, czy milimetrów draństwa ma w sobie,
lecz w jakim stopniu potrafi uniknąć czynienia draństw innym.

(...) ale ostatnio Ingrid powiadomiła go, że coś się tam klei
w konsekwencji ich pracy doświadczalnej nad amelioracją europejskiego typu antropologicznego
przez skrzyżowanie elementu słowiańskiego ze skandynawskim.

Nie znosiłem rozpierających się w fotelach, przystojnych chłopców i barwnych dziewcząt w krótkich spódnicach, śmiejących się z najbardziej szanowanych przeze mnie spraw, zaś rozprawiających gwałtownie o rzeczach, które mnie wydawały się śmieszne.