cytaty z książki "Wybrzeże szpiegów"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Okazuje się, że z byciem szpiegiem jest trochę tak jak z jazdą na rowerze: człowiek nie zapomina, jak się to robi.
Wyglądało na to, że przeszłość w końcu ich dopadła.
Tyjemy, pijemy za dużo i działamy sobie na nerwy.
Ból to potężna przyprawa, inna twarz przyjemności. Niektórzy tego potrzebują, w odpowiedniej dawce, by pamiętać, że żyją.
Kiedy żyjesz w świecie luster, prawda zawsze jest zniekształcona. Zbyt często sami decydujemy, co chcemy widzieć, i ignorujemy to, co nie jest dla nas wygodne: dręczące szczegóły, które mącą nam spojrzenie. Pragniemy jednoznaczności, więc okłamujemy samych siebie.
- Nie wiem kto - odpowiadam. Ale być może wiem dlaczego.
Wszystko, co planowała, wszystko, co ryzykowała, waliło się w gruzy. Bez względu na to, jak sprytny jest człowiek, zawsze jest ktoś sprytniejszy. Nie wzięła pod uwagę tego, że ktoś może ją przechytrzyć, i to był błąd.
Tajemnica jej sukcesu polegała na tym, że nie przejmowała się za bardzo zasada mi, choć innym niekoniecznie podobało się takie podejście.
Choć śmierć jest tylko jednym z wielu punktów większym kręgu życia i choć widziałam ją już wielokrotnie, ta strata dotyka mnie szczególnie, wzdycham więc ciężko, wypuszczając w powietrze wirujący obłoczek pary.