cytaty z książki "Zaćmienie"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Ten świat, Kiroho, wcale nie musiał być rozdarty. Być może po prostu czekał, aż zacznie stąpać po nim dwoje ludzi tak różnych i jednocześnie tak podobnych.
Córka Słońca i Syn Księżyca, którzy zdołają się wzajemnie pokochać.
Słońce i Księżyc dzieliły to samo niebo. Ich dzieci stąpały po tej samej ziemi. A to oznaczało, iż istniał sposób na zaprzestanie waśni.
Ta możliwość zaistniała dzięki temu, że Levone spotkał Sonyę.
Sonya nie wiedziała, czy to prawda. Jeśli każdy miał przeznaczony dla siebie promyczek stońca, to Levone był jej księżycowym blaskiem. Ona zaś była namiastką świtu. Nie mogli do siebie pasować, lecz byli sobie pisani.
Tak jak Stońce nigdy nie powinna widzieć się z Księżycem, jednakże spotkali się. Na moment przed zmierzchem. Na moment przed brzaskiem. I tak przez całą wieczność.