cytaty z książki "Dziennik zagubionych dusz"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Śmierć bowiem nigdy nie była końcem. Była zaledwie początkiem, choć wielu nie zdawało sobie z tego sprawy.
Wierzę, że jesteśmy architektami własnego życia. Od nas zależy, czy postrzegamy życie jako szczęśliwe, smutne czy nieszczęsne. Jedni, nie mając nic, mogą być najszczęśliwszymi ludźmi na świecie, a z kolei ci, którym los podarował wszystko na złotej tacy, mogą nawet nie znać znaczenia tego słowa.
Miłość czyni z ludzi głupców. Nie mówię, że sama w sobie jest głupotą. Bardziej wariactwem. Największą przygodą, jaką zesłali nam bogowie zapewne po to, by ze swoich świętych tronów móc nas obserwować i się śmiać.
Niestety czasami nie pozostaje nam nic innego jak nadzieja. I być może łut szczęścia.
- Pocałunki... Czy zawsze smakują tak, jakby były zarazem tym pierwszym i ostatnim?(...)
- Tylko wtedy, kiedy wiesz, że spotkałeś tę właściwą osobę, której już nigdy nie będziesz w stanie zapomnieć.
Miłość jest niesprawiedliwa – zdała sobie sprawę. Wymagał zbyt wielkich poświęceń, sprawiała zbyt wiele bólu. Dawała, by następnie odebrać.
Aczkolwiek czy gdyby była idealna, wciąż byłaby tak piękna?
Czasami zmiany w życiu są niezbędne(...) Nie wszystkie są złe. Z wielu wynika również coś dobrego.
Nie istnieją łatwe pożegnania. Nie istnieją proste drogi. W życiu nic nie jest łatwe.
Świat nie jest podzielony tylko na dwie drogi: tę dobrą i tę złą. One nawet nie istnieją.
- Nie zawsze można mieć to, czego się pragnie(...)
- A co, jeśli to, czego się chce, jest zarazem tym, czego się potrzebuje?