Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poza uczuciem fizycznego dyskomfortu dręczyłaby mnie świadomość, że potwierdzam swoją osobą to, co wszyscy podejrzewają na temat grubych kobiet - że są to leniwe kanapówki, które nawet na pierwsze piętro nie wejdą bez zadyszki.

Pragnęłam zapomnieć o tym straszliwym wewnętrznym bólu i o uczuciu potwornej ciężkości, jakbym nałykała się kamieni- uczuciu nierozerwalnie związanym ze świadomością, że nie jest się lubianą.

Posty należało szpikować odpowiednią ilością prawdy... z czego z kolei wynikało, że w gruncie rzeczy nigdy nie byłam w nich prawdziwa. Im więcej miałam obserwujących, tym częściej myślałam o tej sprzeczności; im bardziej obserwujący chwalili mnie za odwagę i autentyczność, tym mniej odważna i autentyczna wydawałam się sobie w prawdziwym życiu.

Uśmiechnęłam się do swoich ud i poklepałam je z aprobatą.
- Dzięki, udka - wyszeptałam.