Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobrze jest wiedzieć, że moje poglądy bardziej są zgodne z tym, jaki jest świat i jaka jest prawda o nim.

Cała koncepcja karuzeli, która jeździ wkoło i wkoło, jest metaforą roku, metaforą życia.

Dziecięcy umysł sądzi, że wszystko zostało stworzone - przez jakiegoś boga czy wyższą inteligencję - w jakimś celu. Według nich świat nie powstał przypadkiem.

Gdzieś w tym całym rozgardiaszu - gdzieś w samym życiu, jakie prowadziliśmy - kryły się warte nazwania wartości, rytuały i źródła sensu. Wiedziałam, że jesteśmy czymś... Ale czym?

Chciałam jej powiedzieć, że jestem prawie pewna, choć nie do końca, że życie teraz jest rzeką, którą po śmierci opuszczamy.

Jedynym wymiarem marszu po ścieżce jest to, że dopóki na niej jesteście, nigdy nie jesteście samotni (...). Wciąż jest czymś, co było otworzone i pokonane przez innych. Istnieje tylko dzięki temu, że inni nią przeszli. I to wasze przejście zachowuje ją otwartą dla innych, by przeszli w przyszłości.