cytaty z książki "Królowa"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Żadna sztuka stracić życie na wojnie. Prawdziwy wyczyn to je zachować, nie tracąc honoru.
Dyplomacja. Sztuka takiego mówienia ,,nie", aby odsunięty usłyszał ,,tak".
Jeśli ktoś miłości nie ma, wszystko stracił i przebywa pośród śmierci mrocznych cieni.
Kobiety władców dzielą się na żony i nałożnice. Żony zaś mogą być rodzicielkami dzieci lub królowymi. Jedne i drugie ozdobią swe czoła i piersi klejnotami. Lecz królowe zawsze noszą w sercu ciernie.
Każdy kiedyś umrze(...) A niektórym przydarza się śmierć za życia.
Człowiek myśli, że sam podejmuje decyzje co do swej drogi, a tymczasem ścieżki jego losu wyznacza Pan.
Z królowaniem jest jak z żoną. Zdobyć nietrudno, ale sztuka utrzymać.
Ludzie zdradzają z różnych powodów (...) z miłości, ze strachu, dla bogactwa, władzy, sławy...
Lecz nie w tym rzecz , jak co wygląda.Rzecz w tym, co pod gruzami widzimy.
Nie urodziliśmy się wolni, ale czasami wolno nam czuć radość z urodzenia.
- Jesteś jak wiatr, Świętosławo - odpowiedziała jej Emnilda. - Twardą skałę owioniesz, rozpalasz ogień, wodę zamieniasz w fale...
- I omal się nie utopiłam. Za późno dostrzegłam zbliżający się sztorm.
[…] - Mylisz się. - Emnilda uśmiechnęła się smutno. - Wiatru nie można zatopić. To nie woda wywołuje sztorm, tylko on. Ty.
Sława kosztuje. Nikomu nie jest dana raz na zawsze z tytułu urodzenia. Sławę trzeba wywalczyć.
Królowo, im lepszy trafi ci się mąż, tym krócej będziecie razem. Wspaniały mężczyzna musi umrzeć w boju. Bohaterowie nigdy nie zdążą się zestarzeć. Zapamiętujemy naszych mężów młodymi, silnymi, bitnymi, nie znamy ich starczych jęków i narzekań.
Lęk odbiera człowiekowi wolność, paraliżuje mocniej niż kalectwo!
(...) Bóg odbiera nam to czego pragniemy bardziej niż Jego.
Zawracanie (...) z przeznaczonej (...) drogi skutkuje nie tym czego się spodziewamy.
Czasami sytuacja wymaga, by wpuścić intruza do domu (...)Tylko po to , by zatrzasnąć za jego plecami drzwi.
Pojedynczą bitwę wygra siła i męstwo. Czasem taktyka i spryt (...)Ale o losach wojny często przesądzają choroby, zmęczenie i głód, (...).
Ten, kto czerpie zyski z handlu bronią, zawsze wesprze wojnę.
Bohaterowie powinni umierać na polu bitwy, wtedy chwała zostanie z nimi na wieki.