Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I nagle, zupełnie niespodziewanie pocałował mnie. To nie był zwykły, przyjacielski pocałunek, ale taki normalny, pełnoprawny i namiętny. Jego usta przywarły do moich, w które wsunął nieśmiało język. Smakował alkoholem i sokiem pomarańczowym. Nogi ugięły się pode mną, a świat zawirował. Chciałam, żeby ta chwila się nigdy nie skończyła.

- Zawsze mi się podobasz - mówi poważnym głosem - ale wolę cię bez tego mocnego makijażu. Kreski na twoich oczach może i podkreślają ich wygląd, ale bez nich też są piękne, takie naturalne. Lubię, kiedy twoje włosy się kręcą. Lubię, jak nosisz rozciągnięte koszulki i obcisłe jeansy albo czarną, krótką sukienkę i wysokie glany. Lubię, kiedy jesteś prawdziwa, a nie próbujesz się podobać wszystkim.

Serce wali mi jak oszalałe, bo ciągle nie wiem, czy dobrze robię, ale nie potrafię żyć bez niego, to jakby ktoś wyssał cały tlen i kazał mi oddychać. Duszę się na każdą myśl o nim.

Czuję, że to będzie dobry dzień. Jestem gotowa na podbój świata...