cytaty z książki "Radio Silence"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
- Zaczynasz przeklinać, kiedy się upijesz.
- W głowie zawsze przeklinam.
- W głowie każdy jest inny.
1 listopada skończyłam osiemnaście lat. Myślałam, że poczuję się inaczej, jednak tak się oczywiście nie stało. Nie sądzę, by wiek miał wiele wspólnego z dorosłością.
Czasami nie da się wyrazić swoich myśli. Czasami to zbyt trudne.
Nie wiem, dlaczego byłam zaskoczona. Ludzie układają sobie życie na nowo szybciej, niż jestem w stanie zrozumieć. Ludzie zapominają o tobie w ciągu kilku dni, wstawiają na Facebooka nowe zdjęcia i nie odczytują twoich wiadomości. Idą na przód i odsuwają cię na bok z powodu twoich błędów. Może tak było sprawiedliwie. Nie mnie to oceniać.
It'd take hours to explain," I said.
"I'd listen to you for hours," he said.
Po.. po prostu uciekłem od wszystkich trudnych rzeczy w swoim życiu - wyznał, po czym zaśmiał się sfrustrowany. - Jeśli coś jest ciężkie, jeśli muszę rozmawiać z kimś o czymś trudnym, po prostu tego unikam i ignoruję tę osobę, jakby miała przez to zniknąć.
Mówię niemiłe rzeczy tylko dlatego, że czuję się winny. Nie chcę mieć już z tym nic wspólnego, nienawidzę, kiedy ludzie mówią mi, co mam robić.
- Jesteś silniejsza, niż myślisz - powiedziała. - Ale marnujesz tę siłę. Tanczysz, jak ci zagrają.
Tak bardzo chciałam go zapytać.
Ale o to nie można ot tak zapytać.
Trzeba poczekać, aż ktoś sam ci powie.
Kłamałam cały czas. Za każdym razem, kiedy przekraczałam próg szkoły, cała moja osobowość stawała się kłamstwem, nie? Chwila, nie... Szkolna Frances nie była kłamstwem, była po prostu... Sama nie wiem...
Wydaje mi sie, że wszystko jest lepsze pod gwiazdami. Jeśli po śmierci dostaniemy kolejne życie , spotkamy się tam, stary druhu...
(...) w pewnym wieku zdajesz sobie sprawę, że wcale nie jesteś taki wyjątkowy.
Ludzie mogą być bezpłciowi, nawet jeśli noszą spódnice czy mają brody.
I wonder - if nobody is listening to my voice, am I making any sound at all?
Czasami myślę, że jesteśmy tą samą osobą... ale przypadkowo rozdzieliliśmy się jeszcze przed urodzeniem.
You've got so much more power than you think you do," she said. "But you just waste it. You just do whatever anyone else says".
(...) po prostu uciekłem od wszystkich trudnych rzeczy w swoim życiu (...). Jeśli coś jest ciężkie, jeśli muszę rozmawiać z kimś o czymś trudnym, po prostu tego unikam i ignoruję tę osobę, jakby miała przez to zniknąć.
Wierzysz mi? - pomyślałam. - Czy ktokolwiek mi wierzy? Stwierdziłam, że chyba tylko ja sobie wierzę.
[...] he reached out and took my hand and we ran like that through the countryside in the rain, and then he laughed, and it reminded me of a child's laugh, and I wished people could always laugh and run like that.
She was living the teenage experience and I was doing homework every evening until midnight.
Przytulaliśmy się tylko na pożegnanie. Myślę, że dzięki temu było to bardziej wyjątkowe.
Myślę, że byliśmy w siebie tak wkręceni, że po prostu... przegapiliśmy całą tę heteronormatywną propagandę, którą zarzucają cię w tym wieku.
- Czuję się tak, jakbyśmy byli w Universe City - powiedziałam po upływie półgodziny.
Raine się zaśmiała.
- Pod jakim względem?
- Radio jest uwięziony w Universe City. I ktoś wreszcie go usłyszał. Ktoś go ratuje.
- Sztuka odzwierciedla życie - powiedziała Carys. - Albo... na odwrót.
Nieśmiałe: "Co tam?" zmieniło się w gniewne tyrady na temat programów telewizyjnych, a choć spotkaliśmy się tylko dwa razy , czułam się, jakbyśmy byli przyjaciółmi. Przyjaciółmi, którzy nie wiedzieli o sobie prawie nic poza swoimi największymi sekretami.
Koniec końców, jestem tylko głosem w radiu i być może nikt mnie nie słucha. Tak sobie myślę: jeśli nikt nie słyszy mojego głosu, czy w ogóle wydaję jakiś dźwięk?
Jesteście dokładnie tacy sami jak ludzie, których znałem w starym świecie. Wszystko macie gdzieś.
- Idziesz czy nie? - zapytał.
- Jeśli pójdę, będziesz dla mnie chamem przez cały wieczór?
- Pewnie tak.
Przynajmniej był szczery.