Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy zwraca na ciebie uwagę władca, czynią to i inni. A to tak, jakbyś musiał przejść ciemną uliczką pełną zbójców jako jedyny, na którego pada światło.

...jestem pełen niepokoju! [...] Ale co komu przyjdzie z okazywania tego? Czyż nie lepiej iść wyprostowanym i uśmiechniętym niż zgarbionym i zalęknionym?

[...] Dobrze więc, ty masz swoje zadanie, ja mam swoje. Każde z nas musi iść swoją drogą. Życzyłbym sobie tylko, byśmy mogli kroczyć nią razem.
– Ja też sobie tego życzę. Havaldzie, musisz przecież wiedzieć, że moje serce należy do ciebie!
Popatrzyłem na nią.
– Z tego jestem rad, bo i moje należy do ciebie. Dobrze się z nim obchodź.