Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Jesteś w pułapce. W tym samym dramacie burżuazyjnym co każdy z nas. Dni i noce mijają, maszerując w melancholijnej paradzie, i nikt z nas nie wie, dokąd to wszystko prowadzi.

-Ale jak to możliwe?
-Moja droga, dzięki wyobraźni możliwe jest wszystko. Równie dobrze mogłabyś zadać to pytanie w stosunku do całego życia. Skąd drozd wie, Kiedy jest wiosna i czas powrotu? Jak wiśniowe drzewo kwitnie i rodzi owoce, a potem, w październiku, zmienia się w suche badyle? Herbata wie, jak być herbatą.

- Jutro, jutro, ciągle jutro. Wiecznie czekamy na jutro i liczimy na lepszy dzień.

Jeśli, jeśli, jeśli. Zbyt wiele warunków do spełnienia.

Zdaje mi się, jakby istniały dwa światy: świat słów i świat ruchu, a my jesteśmy przykuci do jednego z nich i nigdy nie możemy w pełni być w obu.